ویژه نامه ازدواج فرخنده حضرت علی علیه السلام وحضرت زهرا سلام الله علیها * پیوند یاس و یاسین *

[عهد آسمانى]

دیدم که در عرش شور و شوق برپاست
برپاگر این بزم شرف ذات خداست
گفتم به خرد چه اتفاق افتاده
گفتا که عروسی علی و زهراست



سالروز ازدواج حضرت علی و زهرا مبارک باد

[نیایش*خادمه یوسف فاطمه(س)*]

پیوند یاسی از سلاله پاک محمدی و لاله ای از نسل همان باغ و همان گل...؛
زمین و زمان، به شادباش این پیوند مقدس آمده اند.

مروارید چشم هاست که بر سر و روی تازه عروس می ریزد
و فرشتگان، سبد سبد گل از باغ های بهشت، پیش پایشان می افشانند.

اگر زمین در غربت همیشگی اش چیزی برای شادباش این
دو فرشته آسمانی ندارد، ملائک از فردوس، هدیه آسمانی خدیجه علیهاالسلام را
می آورند و دعای خیر مادر را در طبقی از نور، نثار چشم های نگران فاطمه می کنند.

عروسی که پدرش خیرالبشر و شوهرش اسداللّه باشد، عروسی
که فاطمه باشد، بانوی اول و آخر جهان نیست؟!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

موسم میخوارگی آغاز شد
چون در میخانه امشب باز شد !!

میکده از امشبی غوغا شود
امشب عشق واقعی پیدا شود !!

آمده حکمی ز حی ذوالجلال
میگساری باشد از امشب حلال !!

وقف ساقی کردم این میخانه را
تا کشد ناز دل پروانه را !!

تا که ساقی دیده بر پر وانه دوخت
ناگهان شمعی ز مهرش گشت و سوخت !!

شمع و پروانه شدند دلدار هم
از همین امشب شدند غمخوار هم !!

شمع دلهای پر از شور و یقین
کیست جز حیدر امیر المومنین !!

طوف شمع مرتضی (ع) پروانه وار
کیست غیر از فاطمه (س) در روزگار !!

میرود با رخت زیبای عروس
تا کند در خانه شوهر جلوس !!

چون قدم در خانه شوهر گذاشت
دیگر آن رخت عروس بر تن نداشت !!!

امشب او شد وارد بیت علی (ع)
با دلی شاد ای مسلمانان ولی !!!

یک شبی هم خارج از این خانه شد
از فراقش مرتضی دیوانه شد !!!!

عمر او چون عمر گل کوتاه بود
از دلش تنها علی آگاه بود !!!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

جشن فرشتگان

آخرین پیامبر نور، زلال‏ترین عصاره وحی را
در پیوند دخترش با آسمانی‏ترین مرد، می‏ریزد
و با آرامشی که اولین محصول این تلاقی عظیم است،
به خدا لبخند می‏زند.

فرشتگان، بال در بال هم،
زیباترین سرور خاک را جشن می‏گیرند
و بزرگ‏ترین شادمانی زمین را پای می‏کوبند.
ای اهل عالم! آیا در تقویم خاک،
روزی گسترده ‏تر از روز پیوند دو دریا دیده‏اید؟!

دو دریا، دو بی‏کران؛ دو شفافیت محض!
دو نور لایتناهی!... اهالی دیار معرفت!
دریابید این خجسته ‏ترین ثانیه‏ های رحمت و برکت را!
دریابید و دریابیم این تموّج فضایل در جاری زمان را!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

دیدم که به عرش شور و شوقی بر پاست


برپا گر این بزم شعف ذات خداست


گفتم به خرد چه اتفاق افتاده


گفتا که عروسی علی و زهرا است


سالروز ازدواج حضرت علی و حضرت فاطمه مبارک باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

کاروانِ ستاره‏ها، امشب در زیباترین
جشنِ عشق و سرور حاضرند؛

شبی که از ناوکِ مژگانِ فرشتگان، غزلِ محبت می‏بارد
و لحظه‏ها، بی‏صبرانه در گذرگاهِ وصالِ دو شاخه‏ی مهربانی، پایکوبی می‏کنند.

صدای افلاکیان، سکوت را پس می‏زند
و خورشید، شعاعِ عشق می‏گسترد.

قصرِ شادمانی، از استواری ایمان، برخود می‏لرزد.

دست‏های تقدیر، در پیِ شکوفه‏های اخلاصند و نسترن‏ها،
می‏آیند تا حضور زهرا و علی را جشن بگیرند.

غبار قدم‏هایشان، چونان ژاله‏ای،
طراوت گل‏هایِ زندگی را بی‏قرار می‏سازد.

فرشتگان، در نبضِ مهرورزی می‏تپند و در سبزستان پیوند،
زیباترین عطیه‏ی الهی را با جهیز اخلاص، به خانه‏ی خوشبختی می‏برند.

عروسی خورشید، با ترنّم لب‏های
پدر و هدیه‏ی صحیفه‏ی نورانی،

از کوه‏های بلندِ تفاهم طلوع می‏کند، حصارِ دلتنگی را
درهم می‏شکند و شکوهِ بی‏مانند لحظه‏هایِ عاشقانه را به تماشا می‏نشیند.

زمین، به آسمان فخر می‏فروشد.
به اِشارتِ خورشید، ستارگان،

تختِ عروس را با شکوفه‏ هایِ ایمان می‏آرایند
و قطراتِ باران، ساعتی بعد، بر فرازِ شمعدانی‏ها می‏بارند
و سرودِ اشتیاق سر می‏دهند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

امروز فاطمه ای که حبیبه خدا،
عصاره خوبی ها و نگین تحیّر برانگیز خلقت است،
با مردی آسمانی و الهی،
مردی از تبار نور،
مردی از دیار بهشت،
علی مرتضی،
وصی رسول خدا پیوند ازدواج می بندد.
عرشیان هلهله گویان،
عالم را نورافشان می کنند.
سلام و درود از آسمان می بارد و طَبَق طَبَق تحفه از عرش فرو می بارد.
مبارک باد این جشن آسمانی بر همه آسمانیان.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خوشا به حال "کوثر"ی که هم نفس "هل اتی" می شود!

خوشا به حال حیدری که دستان محبوبه حق را در دست خویش می گیرد!

خوشا به حال "شجره طیبه" ای که از این وصل معصوم،

سر بر می آورد و تا ثریا قد می کشد.


خجسته سالروز ازدواج فرشته های آسمانی

حضرت علی وحضرت فاطمه سلام الله علیها


بردوستداران آن حضرت مبارک باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

عرق شرم و حیا بر پیشانی علی علیه‏السلام نقش بسته است.
این، بارِ اولی نیست که در محضر رسول خدا صلی‏الله‏علیه‏و‏آله زانو می‏زند؛
امّا این بار حاجتی دارد که شرم حضور و حیای معصومانه‏اش زبان سخن گفتنش را می‏بندد.
پشت چشم‏های روشنش آرزویی نشسته است. پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله راز چشم‏های علی علیه‏السلام را می‏خواند.
پیامبر صلی‏الله‏علیه‏و‏آله می‏داند این چشم‏ها دریچه‏ای رو به بهشت دارند.
«لَعَلَّکَ جِئْتَ لِخُطبِ فاطِمَهَ؛ شاید به خواستگاری فاطمه آمده‏ای؟»
ـ آری
ـ ای علی علیه‏السلام پیش از تو نیز مردان دیگری به خواستگاری فاطمه علیهاالسلام آمده‏اند؛
امّا هیچ کدام از آن‏ها شایستگی همسری فاطمه علیهاالسلام را نداشته‏اند.
رسول خدا صلی‏الله‏علیه‏و‏آله نزد فاطمه علیهاالسلام می‏رود.
فاطمه علیهاالسلام ، علی علیه‏السلام را خوب می‏شناسد. کمالات و فضایل علی علیه‏السلام ، سابقه‏اش در اسلام،
و نزدیکی برادرانه‏اش با پیامبر صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله بر کسی پوشیده نیست. فاطمه علیهاالسلام سر به زیر می‏اندازد.
رسول خدا صلی‏الله‏علیه‏و‏آله منتظر پاسخ زهرا علیهاالسلام است؛ اما پاسخ او جز سکوت نیست؛ سکوتی از سر رضایت.
پیامبر فریاد برمی‏آورد:
«اللّه اکبر! سُکُوْتَها اِقْرارُها» جبرئیل بر پیامبر خدا صلی‏ الله‏علیه ‏و‏آله نازل می‏شود.
او مأمور شده است فاطمه را به عقد علی علیه‏السلام درآورد.
فاطمه علیهاالسلام بهترین انتخاب خداست برای علی و علی شایسته‏ترین مردی است
که مِدال همسری زهرا علیهاالسلام را بر گردن می‏آویزد.
«لَوْ لَم یُخْلَقْ عَلِیُّ ما کانَ لِفاطِمَهَ کُفوٌ؛
اگر علی علیه‏السلام خلق نشده بود برای فاطمه همسری نبود.»
علی علیه‏السلام و فاطمه علیهاالسلام با کوله‏باری از کمال و فضل و افتخار
، دل به پیوندی می‏دهند که حاصل آن عصاره‏های ناب ایمان و انسانیّت می‏شود.
پایه ‏های خانه‏ای را بنا می‏کنند که مسیر آمد و رفت ملکوتیان می‏شود. علی علیه‏السلام
و فاطمه علیهاالسلام رو به راهی دارند که به آسمان ختم می‏شود.
خانه کوچک علی علیه‏السلام و فاطمه علیهاالسلام کهکشانی می‏شود که یازده خورشید
تابناک از مدار نورانی آن سر برمی‏آورند و عالمی را در نور عظمت خود غرق می‏کنند.
پیوند علی علیه‏السلام و فاطمه علیهاالسلام عرش را مَسرور می‏کند و پایه‏های دین خدا را استوار.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

بانوی اول و آخر جهان

پیوند یاسی از سلاله پاک محمدی
و لاله‏ای از نسل همان باغ و همان گل...؛
زمین و زمان، به شادباش این پیوند مقدس آمده‏اند.

مروارید چشم‏هاست که بر سر و روی تازه عروس می‏ریزد
و فرشتگان، سبد سبد گل از باغ‏های بهشت،
پیش پایشان می‏افشانند.

اگر زمین در غربت همیشگی‏ اش
چیزی برای شادباش این دو فرشته آسمانی ندارد،
ملائک از فردوس، هدیه آسمانی خدیجه علیهاالسلام را می‏آورند
و دعای خیر مادر را در طبقی از نور،
نثار چشم‏های نگران فاطمه می‏کنند.

عروسی که پدرش خیرالبشر
و شوهرش اسداللّه‏ باشد،
عروسی که فاطمه باشد،
بانوی اول و آخر جهان نیست؟!