چتر بازی

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

تعاریف، اصطلاحات و اطلاعات حاشیهای چتربازی :

1- هوابرد: واژهایست قابل اتلاق به یگانهائی كه دوره چتربازی را با موفقیت طی نموده و آمادگی خود را برای پرش سالم از هواپیما، همواره حفظ مینماید.
2- نیروی هوابرد : نیرویی است سازمان یافته و مجهز كه قادر است عناصر، تجهیزات و وسایل خویش را در عملیات توسط هواپیما به منطقه موردنظر ترابری نموده و از هوا به وسیله چتر فرود آید.
3- فرود هوایی : دریافت نیروی هوابرد و آماده در منطقه هدف به صورتی كه عمل تخلیه حین پرواز انجام گیرد.
4- پیاده شدن هوایی : دریافت نیروی هوابرد و آماده در منطقه هدف به صورتی كه عمل تخلیه پس از شستن هواپیما انجام گیرد.
5- حركت هوائی : شامل نقل و انتقال یك نیرو، همراه با تجهیزات و وسایل آن كه به وسیله هواپیما از یك نقطه به نقطه دیگر ترابری گردد اعم از اینكه عمل تخلیه به صورت فرود هوایی و یا پیاده شدن هوایی صورت پذیرد. این حركات ممكن است تاكتیكی یا اداری باشد.
6- هجوم هوابرد : شامل تخلیه یك نیروی هوابرد است كه به صورت فرود یا پیاده شدن از راه هوا در منطقه هدف انجام میشود.
7- عملیات مشترك هوابرد : عبارت است از حمل و پیاده كردن نیروهای رزمی، پشتیبانی رزمی و پشتیبانی خدمات رزمی آنان از راه هوا به منطقه هدف جهت انجام مأموریتهای تاكتیكی یا استراتژیكی- این عملیات با همكاری نزدیك نیروی هوائی و نیروی زمینی (هوابرد و یگان ویژه) انجام میگیرد.
8- سرپل هوایی : منطقهایست در خاك دشمن یا مناطق تحت كنترل او كه توسط یگان هوابرد تصرف پاك و پدافند میگردد. این منطقه شامل مناطق فرود پرتاب و باندهای فرود و هدفهای هجومی نیز میباشد.
9- منطقه فرود : منطقهایست مشخص كه یگان هوابرد به وسیله فرود هواپیما و یا فرود یا چتر به همراه تجهیزات و سایر بارهای همراه در آنجا پیاده میشود، این منطقه در سرپل هوایی دشمن قرار دارد و باندهای فرود و مناطق پرتاب را در برمیگیرد.
10- منطقه پرتاب : این منطقه جزئی از منطقه فرود میباشد كه یگان هوابرد با سایر تجهیزات همراه خود به وسیله فرود با چتر در آن پیاده میشوند.
11- تیم كنترل رمزی: این تیم از افراد آموزش دیده نیروی هوائی (ترابری) تشكیل شده و بعد یا همزمان با تیم پیشرو در منطقه هدف پیاده میشوند. مأموریت آن تعیین مناطق فرود و پرتاب،گسترش علائم قراردادی پرش در روی زمین،استقرار وسایل ناوبری و ایجاد ارتباط با هواپیماهای نیرو بر و هدایت آنها به منطقه هدف میباشد.
12- تیم پیشرو : افراد آموزش دیده و ورزیدهای هستند كه از یگان هوابرد انتخاب میشوند. مأموریت این تیم برقراری تأمین منطقه هدف و تیم كنترل رزمی و هدایت و راهنمایی نیروها به طرف مناطق تجمع مربوط میبشاد.
13- مربی بارریز : افسر یا درجهدار ورزیده و آموزش دیده ایست كه دوره بارریز و آمارهای هوائی را با موفقیت طی نموده باشد و از امكانات و محدودیتهای هواپیماهای ترابری نیروی هوایی در حدود بارریزی اطلاع كافی داشته باشند.
14- برگ پرش (مانیفنستا) : فرمیست استاندارد كه روی آن مشخصات پرسنل و چتر نفرات شركت كننده در پرش نوشته میشود.
15- برگ بار : فرمیست استاندارد كه روی آن مشخصات بارهایی كه به وسیله هواپیما ترابری میگردند نوشته میشود.
16- محموله : اصطلاحاً به كلیه پرسنل، تجهیزات و بارهائی كه در یك هواپیما بارگیری میشوند اتلاق میشود.
17- زمان بارگیری :
الف- برای نیروی هوایی : زمانیست كه هواپیماها و خدمه مربوطه آمادگی دریافت تجهیزات- بار و سوار شدن پرسنل را دارند.
ب- برای نیروی زمینی : زمانی است كه نیروی هوابرد (پرسنل- تجهیزات و بارها) آخرین بازدیدهای زمینی خود را به پایان رسانیده و آماده است تا به طرف هواپیماها حركت كند.
18- زمان آمادگی : زمان مخصوص است كه نیروی هوابرد كاملاً در هواپیما مستقر شده و پرسنل كمربندها را بسته و آماده پرواز میگردند. این زمان معمولاً 20 دقیقه قبل از پرواز هواپیما میباشد.
19- خدمه بار هواپیما (لود مستر) : یك تكنسین ورزیده نیروی هوایی است كه از سیستم بارگیری و استقرار تجهیزات داخل هواپیما و نیز از نكات ایمنی و نحوه تخلیه بار از هواپیما اطلاع و آشنائی كامل دارد و از لحاظ بارگیری در هواپیما تا انجام بارریزی و تخلیه روی وسایل بارریزی هوایی نظارت و بازرسی خواهد كرد. این شخص همچنین به هنگام عملیات چتربازی به وسیله با سیم ارتباط بین خلبان و مربی پرش را برقرار میسازد.
20- (ابورت) : Abortعدم اجرای مأموریت به هر علت به غیر از دشمن .
21- (دراپ آلیتود) Drop altitude :
ارتفاع حقیقی هواپیما از سطح زمین منطقه در لحظه پرتاب نفر یا بار.
22- (دراپ زون) Drop zone :
زمین معینی كه چترباز، تجهیزات و یا تداركات به وسیله چتر روی آن پرتاب شوند و یا به صورت آزاد از هواپیما پرتاب شوند.
23- (فورمیشن) Formation :
پرواز چند هواپیما با آرایش معین كه از هواپیمای سر دستور دریافت میكنند.
24- (هیوی دراپ) Heavy drop :
بار ریزی سنگین به وسیله چتر از هواپیما .
25- Point Impact(( IP:نقاط معینی كه قرار است اولین نفر با بار و تجهیزات پس از پرتاب روی آن نقطه به زمین اصابت بنماید.
26- Initiad point :
نقطهای است روی زمین نزدیك هدف كه هواپیما روی آن نقطه آخرین هماهنگیهای سمت پروازی را انجام میدهند.
27- نات : واحد اندازهگیری سرعت است و آن معادل یك تاتیكال مایل برابر با 6080 پا در ساعت یا 8/1 1 مایل در ساعت میباشد.
28- Landing Zone (LZ)
یك منطقه معین در نزدیكی هدف برای فرود هواپیما (لندینگ زون).
29- پانل (Panel)
علائمی است معمولاً از جنس پارچه برای ارتباط نظری هواپیما با زمین.
30- پاس (Passage)
هر بار پرواز هواپیما را در روی زمین پرش و پراندن تعداد نفراتی را در یك پریود زمانی یك پاس گویند.
31- سورتی (Sorti)
عبارت است از یك هواپیما در روی زمین پرش و پراندن تعداد نفراتی را در یك پریود زمانی یك پاس گویند.
32- تیك آف (Take Off )
حركت هواپیما از روی باند و بلند شدن از زمین.
33- لندینگ (Landing)
نشستن هواپیما در فرودگاه (باند فرودگاه). فن چتربازي بطور کلي در ايران به گروههاي زير تقسيم مي شود:

1.چتربازي اتوماتيک:
در اين نوع چتربازي نفر چترباز دخالتي در باز شدن چتر ندارد و چتر او بوسيله بندي که به بند پيوند معروف است به بدنه بالگرد يا هواپيما و يا هر وسيله پرنده ديگر وصل مي شود و چترباز انجام پرش مي کند و اين بند باعث بازشدن چتر مي شود. ولي در صورتي که چتر دچار انحراف شد و باز نشد چتر کمکي که در جلوي نفر چترباز است از نوع غير اتوماتيک است و با دستگيره اي که در روي ان تعبيه شده نفر چترباز مي تواند چتر کمکي را بنا به اختيار خود باز کند .از انواع چترهاي اتوماتيک مي توان به چترهاي تي 10 بي -ام سي وان - چترهاي ققنوس (تي 10 بي - ام سي وان) تخمي ساخت شيراز اشاره کرد.

2.چتربازي غير اتوماتيک(سقوط آزاد):
اين نوع چتربازي کاملا عکس اتوماتيک است يعني نفر چترباز چتر را مي پوشد و از ارتفاع مشخص مي پرد و در ارتفاع مورد دلخواه خود چتر را بوسيله پاراشوت باز مي کند .مثال خوب براي اين نوع چتربازي پرش استاد بهزاد پاينده از برج ميلاد مي باشد.از انواع چترهاي سقوط آزاد هم مي توان به جالبرت - فالکون - مچ - پرستو و ... اشاره کرد.

3.پاراگلايدر:
در اين نوع چتربازي نفر يک چتر مخصوص دارد که به ان بال مي گويند .نفر پس از استقرار در ارتفاع بال خود را مي پوشد و طبق روشي که اموخته از زمين کنده مي شود و مي تواند بمدت نسبتا زيادي در آسمان به گشت و گذار بپردازد و بقول بچه ها گفتني حالشو ببرد.

4.پاراموتور :
اين نوع چتربازي دقيقا عين پاراگلايدر مي باشد بجز اينکه در اين نوع چتربازي يک موتور در پشت صندلي نفر قرار گرفته که نقطه ضعف بال (يعني از زمين برخواستن بال که متکي به ارتفاع بوده است) را از بين برده و نفر با پاراموتور مي تواند از هر زميني براحتي نشست و برخاست کند.

5.بارريزي:
که پرتاب بار با چتر از يک وسيله پرنده مي باشد.
آموزش چتر بازی اتوماتيک:
ابتدا شما به واحد اموزش دهنده اين آموزشها مي رويد پس از تست بدني و روحي اگر قبول شديد به مرحله بعدي مي رويد
در مرحله بعدي شما حدود 15 روز آموزش زميني مي بينيد که شامل کارگاههاي مختلفي مي باشد که عبارتند از :

کارگاه باسن کوبي:
در اين کارگاه شما آنقدر باسن مبارک را بزمين مي کوبيد که روزها و شبها از درد ان خواب نداريد تا اينکه بالاخره باسن شما سفت ميشه و در مقابل ضربه احتمالي برخورد باسن به زمين بيمه مي شود. همانطور که مي دانيد در پرش با چتر اتوماتيک شما بايد حتما چرخش و گردش کنيد.

چرخش و گردش:
اين عمل براي اماده نمودن هنر آموزان چترباز از نظر روحي و فکري مي باشد تا با بکارگيري صحيح اين آموزش بهنگام برخورد با زمين فرودي سالم با حداقل ضربه ممکنه را براي خود تعيين کنند.
در سيستم چتربازي برخي از کشورها ي دنيا (کشورهاي بلوک شرق) براي چرخش و گردش شوک ضربه وارده به 5 قسمت تقسيم مي شود بشرح زير است:
سرپنجه(سينه)پاها 60 درصد
ساق پاها 10 درصد
ران پاها 10 درصد
عضلات پشت 10 درصد
اما.......
در کشور ما همانند بسياري از کشورهاي بلوک غرب ضربه وارده به 3 قسمت تقسيم مي شود که عبارتند از:
سرپنجه(سينه)پاها 60 درصد
باسن 20 درصد
عضلات پشت(شانه مخالف) 20 درصد
ما در عمل چرخش و گردش بايد ابتدا حالت گرفتن را ياد بگيريم.

حالت گرفتن:
گارد دفاعي و حالتي را که نفر چترباز به بدن خود مي دهد تا بهنگام برخورد با زمين حداقل ضربه به بدنش وارد شود.
روش حالت گرفتن بصورت زير است:
1.جفت کردن پاها بهم بطوريکه پاشنه ها پنجه ها قوزکها و زانوها کاملا بهم چسبيده باشند .
2.خم کردن زانوها تا حديکه از نظر ديد نفر لبه کلاه فيبري زانوها و پنجه ها در يک خط ديده شوند.
3.پائين انداختن سر بطوريکه چانه به سينه چسبيده و سر توسط گردن محکم نگهداشته شود.
4.دستها نيمه مشت شده و در امتداد گوشها روي لبه کلاه فيبري قرار گيرد.بطوريکه پشت دستها بطرف جلو و آرنجها کاملا بهم چسبيده و همانند شکل عددي 7 روي سينه قرار بگيرند.
5.کمر بايستي کاملا مستقيم و بدون خميدگي باشد و عضلات پشت حالت گرده ماهي بخود گرفته تا گردش روي زمين براحتي انجام گيرد.
کليه مراحل بالا بايستي در يک لحظه همزمان اجرا شوند

http://sarbazekhaki.blogfa.com/post/1

http://www.uplooder.net/img/image/67...13930512-4.jpg

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

چند سوال:
ــ

وقتی با چتر اتوماتيک ميپريم چقدر فشار به زنو ها مياد؟
اين عمل ارتباط مستقيمي با سرعت باد وزن شما دارد البته نوع چتر نيز موثر است . هرچه سرعت باد بيشتر ،فشار بيشتر.
درمورد وزن هم هرچه وزن شما بيشتر باشد بايد فشار بيشتري تحمل نماييد .البته اين به معني لاغر بودن ونحيف بودن نيست.معمولا از پريدن افراد بالاي 100 کيلو جلوگيري مي شود.
چتر بازي اتوماتيک بيشتر براي افراد نظامي است .
به طور معمول در باد صفر مثل ااين است که شما از يک ارتفاع 5/1 تا 2 متري پائين بپريد.
مشکل اصلي غلبه بر ترس هنگام بيرون پريدن از هواپيما است.

ــ هاور کردن يعني چي؟
هاور کردن يعني کشيدن فرمان ها به پائين در لحظات اخر به منظور کاهش سرعت چترو فرودي نرمتر
ــ با MC1ميشه سقوط ازاد کرد؟
ام سي .وان يک چتر اتوماتيک است ولي مي شود در سقوط هم از ان استفاده کرد ولي بدليل هدايت پذيري بسيار کم استفاده از ان مناسب نيست.
ــ OPINER چيه.ايا قابل تنظيمه؟
در واقع يک تايمر به منظور باز کردن چتر در زمان معين شده است و بيشتر براي مبتديان سقوط ازاد استفاده مي شود.
ــ درباره برج سقوط وغلبه بر ترسش توضيح بديد؟
برج سقوط يک دکل که براي شبيه سازي حالت سقوط از ان استفاده مي شود.
ــ ايا اين درسته که هنگام پرش بايد به افق نگاه کرد؟
نگاه کردن از بالا به زمين زيبايي خاصي دارد. اما به منظور جلوگيري از ترس هنگام اولين پرشها به هنرجو توصيه مي شود به زمين نگاه نکند
ــ بهترين توصيه شما براي اولين پرش چيه؟
توکل به خدا

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

فن چتربازی بطور کلی در ایران به گروههای زیر تقسیم می شود:

1.چتربازی اتوماتیک:
در این نوع چتربازی نفر چترباز دخالتی در باز شدن چتر ندارد و چتر او بوسیله بندی که به بند پیوند معروف است به بدنه بالگرد یا هواپیما و یا هر وسیله پرنده دیگر وصل می شود و چترباز انجام پرش می کند و این بند باعث بازشدن چتر می شود. ولی در صورتی که چتر دچار انحراف شد و باز نشد چتر کمکی که در جلوی نفر چترباز است از نوع غیر اتوماتیک است و با دستگیره ای که در روی ان تعبیه شده نفر چترباز می تواند چتر کمکی را بنا به اختیار خود باز کند .از انواع چترهای اتوماتیک می توان به چترهای تی 10 بی -ام سی وان - چترهای ققنوس (تی 10 بی - ام سی وان) تخمی ساخت شیراز اشاره کرد.

2.چتربازی غیر اتوماتیک(سقوط آزاد):
این نوع چتربازی کاملا عکس اتوماتیک است یعنی نفر چترباز چتر را می پوشد و از ارتفاع مشخص می پرد و در ارتفاع مورد دلخواه خود چتر را بوسیله پاراشوت باز می کند .مثال خوب برای این نوع چتربازی پرش استاد بهزاد پاینده از برج میلاد می باشد.از انواع چترهای سقوط آزاد هم می توان به جالبرت - فالکون - مچ - پرستو و ... اشاره کرد.

3.پاراگلایدر:
در این نوع چتربازی نفر یک چتر مخصوص دارد که به ان بال می گویند .نفر پس از استقرار در ارتفاع بال خود را می پوشد و طبق روشی که اموخته از زمین کنده می شود و می تواند بمدت نسبتا زیادی در آسمان به گشت و گذار بپردازد و بقول بچه ها گفتنی حالشو ببرد.

4.پاراموتور :
این نوع چتربازی دقیقا عین پاراگلایدر می باشد بجز اینکه در این نوع چتربازی یک موتور در پشت صندلی نفر قرار گرفته که نقطه ضعف بال (یعنی از زمین برخواستن بال که متکی به ارتفاع بوده است) را از بین برده و نفر با پاراموتور می تواند از هر زمینی براحتی نشست و برخاست کند.

5.بارریزی:
که پرتاب بار با چتر از یک وسیله پرنده می باشد.

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

ابتدا به آموزش اتوماتیک می پردازیم:

ابتدا شما به واحد اموزش دهنده این آموزشها می روید پس از تست بدنی و روحی اگر قبول شدید به مرحله بعدی می روید
در مرحله بعدی شما حدود 15 روز آموزش زمینی می بینید که شامل کارگاههای مختلفی می باشد که عبارتند از :

ابتدا شما را با تاریخچه و چندین اصطلاح در فن چتربازی آشنا می کنند که عبارتند از :
تاریخچه چتربازی در ایران و خارج از کشور
--------
اصطلاحات:

هوابرد
نیروی هوابرد
فرود هوایی
پیاده شدن هوایی
حرکت هوائی
هجوم هوابرد
عملیات مشترک هوابرد
سرپل هوایی
منطقه فرود
منطقه پرتاب
تیم کنترل رزمی
تیم پیشرو
مربی بارریز
برگ پرش(مانی فست)
برگبار
محموله
زمان بارگیری
زمان آمادگی
خدمه هواپیما(لود مستر)
abort
drop altitvde
drop zone
formation
heavy drop
impact point(i.p)
initiad point
نات
پانل
سورتی
پاس
landing
landing zone
take off
واحدهای اندازه گیری مثل پوند و تبدیل انها به هم

و دیگر مطالب ...


بعد از اینکه با تمام مطالبی که گذشت آشنا شدید کارگاههای شما شروع می شود:

1.کارگاه باسن کوبی:
در این کارگاه شما آنقدر باسن مبارک را بزمین می کوبید که روزها و شبها از درد ان خواب ندارید تا اینکه بالاخره باسن شما سفت میشه و در مقابل ضربه احتمالی برخورد باسن به زمین بیمه می شود. همانطور که می دانید در پرش با چتر اتوماتیک شما باید حتما چرخش و گردش کنید.

چرخش و گردش:
این عمل برای اماده نمودن هنر آموزان چترباز از نظر روحی و فکری می باشد تا با بکارگیری صحیح این آموزش بهنگام برخورد با زمین فرودی سالم با حداقل ضربه ممکنه را برای خود تعیین کنند.
در سیستم چتربازی برخی از کشورها ی دنیا (کشورهای بلوک شرق) برای چرخش و گردش شوک ضربه وارده به 5 قسمت تقسیم می شود بشرح زیر است:
سرپنجه(سینه)پاها 60 درصد
ساق پاها 10 درصد
ران پاها 10 درصد
عضلات پشت 10 درصد

اما.......
در کشور ما همانند بسیاری از کشورهای بلوک غرب ضربه وارده به 3 قسمت تقسیم می شود که عبارتند از:
سرپنجه(سینه)پاها 60 درصد
باسن 20 درصد
عضلات پشت(شانه مخالف) 20 درصد

ما در عمل چرخش و گردش باید ابتدا حالت گرفتن را یاد بگیریم.

حالت گرفتن:
گارد دفاعی و حالتی را که نفر چترباز به بدن خود می دهد تا بهنگام برخورد با زمین حداقل ضربه به بدنش وارد شود.
روش حالت گرفتن بصورت زیر است:
1.جفت کردن پاها بهم بطوریکه پاشنه ها پنجه ها قوزکها و زانوها کاملا بهم چسبیده باشند .
2.خم کردن زانوها تا حدیکه از نظر دید نفر لبه کلاه فیبری زانوها و پنجه ها در یک خط دیده شوند.
3.پائین انداختن سر بطوریکه چانه به سینه چسبیده و سر توسط گردن محکم نگهداشته شود.
4.دستها نیمه مشت شده و در امتداد گوشها روی لبه کلاه فیبری قرار گیرد.بطوریکه پشت دستها بطرف جلو و آرنجها کاملا بهم چسبیده و همانند شکل عددی 7 روی سینه قرار بگیرند.
5.کمر بایستی کاملا مستقیم و بدون خمیدگی باشد و عضلات پشت حالت گرده ماهی بخود گرفته تا گردش روی زمین براحتی انجام گیرد.

کلیه مراحل بالا بایستی در یک لحظه همزمان اجرا شوند.


http://sportworld.parsiblog.com/Arch...7%D8%B2%D9%8A/