كرامات و مقامات عرفاني امام حسين علیه السلام

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

یازدهــم

خاموش محتشم که دل سنگ آب شد
بنیاد صبر و خانه طاقت خراب شد

خاموش محتشم که ازین حرف سوزناک
مرغ هوا و ماهی دریا کباب شد

خاموش محتشم که ازین شعر خونچکان
در دیده اشگ مستمعان خون ناب شد

خاموش محتشم که ازین نظم گریه خیز
روی زمین به اشگ جگرگون کباب شد

خاموش محتشم که فلک بس که خون گریست
دریا هزار مرتبه گلگون حباب شد

خاموش محتشم که بسوز تو آفتاب
از آه سرد ماتمیان ماهتاب شد

خاموش محتشم که ز ذکر غم حسین
جبریل را ز روی پیمبر حجاب شد

تا چرخ سفله بود خطائی چنین نکرد
بر هیچ آفریده جفائی چنین نکرد

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

دوازدهــم

ای چرخ غافلی که چه بیداد کرده ای
وز کین چها درین ستم آباد کرده ای

بر طعنت این بس است که با عترت رسول
بیداد کرده خصم و تو امداد کرده ای

ای زاده زیاد نکرداست هیچ گه
نمرود این عمل که تو شداد کرده ای

کام یزید داده ای از کشتن حسین
بنگر که را به قتل که دلشاد کرده ای

بهر خسی که بار درخت شقاوتست
در باغ دین چه با گل و شمشاد کرده ای

با دشمنان دین نتوان کرد آن چه تو
با مصطفی و حیدر و اولاد کرده ای

حلقی که سوده لعل لب خود نبی بر آن
آزرده اش به خنجر بیداد کرده ای

ترسم تو را دمی که به محشر برآورند
از آتش تو دود به محشر درآورند

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

اشعاري كوتاه در منقبت سالار شهيدان

در خلقت ماسوي سهيم است حسين
در نزد خدا ذبح عظيم است حسين‌

اي غرق گنه بگير دامانش را زيرا
چو خداي خود كريم است حسين‌

عالم همه قطره‌اند و درياست حسين
خوبان همه بنده‌اند و مولاست حسين‌

ترسم كه شفاعت كند از قاتل خويش
از بس كه كرم داد و آقاست حسين

[ هر كس كه حسيني است، حقيرش مشمار
در رتبه كبير است، صغيرش مشمار

عنوان گدايي درش آقايي است
آقاست گداي او، فقيرش مشمار

در پاي حسين جان فشاندن چه خوش است
وز خاك درش بوسه ستادن چه خوش است‌

يك روز وضو گرفتن از آب فرات
وندر حرمش نماز خواندن چه خوش است‌

روزي كه گل آدم و حوا بسرشتند
بر ناي حسين بن علي گريه نوشتند

فرمود نبي در صف گريه‌كنانش
والله كه اين طائفه از اهل بهشتند

خوشا جاني كه جانانش حسين است
خوشا دردي كه درمانش حسين است‌

بود فرمانرواي كشور دل
خوشا ملكي كه سلطانش حسين است‌

بر مشامم مي‌رسد هر لحظه بوي كربلا
بر دلم ترسم بماند آرزوي كربلا

تشنه‌ي آب فراتم اي اجل مهلت بده
تا بگيرم در بغل قبر شهيد كربل

من از كودكي عاشقت بوده‌ام
قبولم نما گرچه آلوده‌ام‌

مبادا براني مرا از درت
به پهلوي بشكسته‌ي مادرت

صلی الله علی الحسین و علی علی بن الحسین
وعلی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین

پـــایـــان

التماس دعا

[سمن بویان* خادمه اباصالح المهدی(عج)*]

پاورقي

[1] ابن‌حجر العسقلاني، الاصابة في تمييز الصحابة، ج 1، ص 333.
[2] تاريخ، ابن‌عساكر، ص 336.
[3] ديه‌ي كامله‌ي قتل انسان هزار دينار طلا مي‌باشد.
[4] سوره‌ي انعام، آيه‌ي 124.
[5] بحارالأنوار، ج 44، ص 196.
[6] اعيان الشيعه، سيد محسن أمين عاملي، ج 1، ص 575 - مناقب آل‌ابيطالب، ابن شهرآشوب، ج 4، ص 66.
[7] مناقب آل‌ابيطالب، ابن شهرآشوب، ج 4، ص 75.
[8] سوره‌ي نساء، آيه‌ي 86.
[9] بحارالأنوار، ج 44، ص 195.
[10] سوره‌ي نحل، آيه‌ي 23.
[11] بحارالأنوار، ج 44، ص 189.
[12] برخي از مورخين نام او را «زينب» نوشته‌اند.
[13] ثمرا الأوارق، ابوالمحاسن تقي الدين ابوبكر علي الحمودي، ج 1، ص 196 - 201 - الائمة الاثني‌عشر، هاشم معروف، ج 2، ص 36.
[14] مناقب آل‌ابيطالب، ابن شهرآشوب، ج 3، ص 399. از امام باقر (ع) در مورد اخلاق نيك امام حسين (ع) آمده است كه آن حضرت نزد برادرش امام حسن مجتبي (ع) به احترام او هرگز سخن نمي‌گفت. (همان، ص 401).
[15] تاريخ طبري، ج 6، ص 337 - نفس المهموم، محدث قمي، ص 113.
[16] مقتل الحسين (ع)، مقرم، ص 297.
[17] اعيان الشيعه، سيد محسن امين عاملي، ج 1، ص 609.
[18] نفس الهموم. محدث قمي، ص 190.
[19] امالي، صدوق، مجلس 31.
[20] تاريخ طبري، ج 6، ص 254 - بحارالأنوار، ج 44، ص 50.
[21] حياة الامام الحسين (ع)، باقر شريف القرشي، ج 3، ص 282.
[22] المهلوف، سيد بن طاووس، ص 25.
[23] اثبات الوصية، مسعودي، ص 139.
[24] مقتل الحسين (ع)، مقرم، ص 283.
[25] بحارالأنوار، ج 44، ص 293.
[26] لهوف، سيد بن طاووس، ص 11 - جلاء العيون، مجلسي، ص 106.
[27] بحارالأنوار، ج 44، ص 302.
[28] ارشاد، شيخ مفيد، ج 2، ص 133.
[29] ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، صدوق، ص 110.
[30] همان، ص 111.
[31] وسائل الشيعه، ج 1،ص 321، حديث 8.
[32] بحارالأنوار، مجلسي، ج 42، ص 182 - مناقب آل‌ابيطالب، ابن شهرآشوب، ج 4، ص 74.
[33] در بهشت نهري است از شير، از براي علي و زهرا و حسين و حسن (ع). هر كس دوستدار آنان باشد، بي‌حساب داخل بهشت مي‌شود.
[34] مدينة المعاجز، سيد هاشم بحراني، ج 3، ص 46 - مناقب آل‌ابيطالب، ابن شهرآشوب، ج 4، ص 88 - بحارالأنوار، مجلسي، ج 44، ص 194.
[35] كتاب سليم بن قيس، ص 171.
[36] جامع النورين، سبزواري، ص 110.
[37] بحارالأنوار، ج 43، ص 312.
[38] بحارالأنوار، ج 25، ص 187.
[39] بحارالأنوار، ج 44، ص 183.
[40] مناقب آل‌ابيطالب، ابن شهرآشوب، ج 4، ص 51.
[41] بحارالأنوار، علامه مجلسي، ج 44، ص 184.
[42] بحارالانوار، ج 10، ص 254 (چاپ قديم) - تاريخ ابن‌عساكر، ج 4، ص 338.
[43] بحارالأنوار، علامه مجلسي، ج 44، ص 187.
[44] ارشاد، شيخ مفيد، ج 2، ص 130.
[45] احقاق الحق، ج 11، ص 480.
[46] منتهي الامال، محدث قمي، ج 1، ص 837.
[47] بحارالأنوار، ج 45، ص 216 - مختصر تاريخ، ابن‌عساكر، ج 7، ص 149.
[48] همان، ص 211.
[49] منتهي الامال، ج 1، ص 836.
[50] مقتل الحسين، مقرم، ص 283.
[51] منتهي الامال، محدث قمي، ج 1، ص 778 - معالي السبطين، ج 2، ص 125 - مدينة المعاجز، ج 4، ص 112.
[52] مناقب، ابن‌مغازلي شافعي، ص 405، - معجم الكبير، طبراني، ص 147 - كفايه، حافظ گنجي، ص 291 - مقتل الحسين، مقرم، ص 450.
[53] تحفة المجالس، ص 212 - بحارالأنوار، ج 45، ص 408.
[54] درة الواعظين، خدايي، ص 604.
[55] همان، ص 586.
[56] گنجينه‌ي دانشمندان، ج 1، ص 304.
[57] همان.
[58] شفاء الصدور في شرح زيارة العاشور، ص 52 - مفاتيح الجنان، محدث قمي، پس از نقل زيارت عاشورا.
[59] ترجمه نفس المهموم، محدث قمي، ص 860.
[60] مستند الشيعه، كتاب الطهارة، سيد محسن امين عاملي، ص 202 - لئالي الاخبار، شيخ صدوق، ص 425.
[61] دارالسلام، عراقي، ص 518.
[62] منهاج الدموع، قرني، ص 206.
[63] داستانهاي شگفت، شهيد دستغيب، ص 76.