قسمت چهل وششم :
وسائل تقرب به خدا
سيزدهمين نداى خدا به بندگان اين است كه آنان را به يافتن وسيله تقرّب به خدا فرا مى خواند.
يا اَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّهَ
و حسين عليه السلام بزرگترين وسيله اى است كه ما در پى او هستيم ، چرا كه وسايل و راههاى او براى تقرّب به خدا و رسيدن به هدف و دست يابى به نهايت آرزوها و بلندترين اهداف و آرمانها، از ديگر راهها سهل و آسانتر و پرثمرتر است .
انتخاب راه و راهنما
چهاردهمين نداى خدا به بندگان اين است كه آنان را به گزينش راه صحيح و راهنماى درستى براى گام سپردن در راه خدا و عبادت او فرامى خواند و مى فرمايد:
اِنَّ هذِه تَذْكِرَةٌ فَمَنْ شاءَ اتَّخَذَ
اين قرآن اندرزى است (حكيمانه )، پس هر كس كه مى خواهد راهى به سوى پروردگارش برگزيند.
و راه حسين عليه السلام بزرگترين ، پرشكوه ترين ، استوارترين ، روشنترين ، آسانترين و نزديكترين راهها به سوى خداست و خودش پيشوا و راهنمايى والا.
آرى ! نداهاى چندگانه اى كه ترسيم شد، نمونه هايى از انبوه نداها وخطابهاى خدا به بندگان و نمونه هايى از مقرّرات اوست .
بدينگونه مى توان ساير پيامها و نداهاى الهى در قرآن ، از قبيل خطاب به تجارت سودمند و رهايى بخش از عذاب دنيا و آخرت و ... را بدانها قياس كرد و ثمره هر كدام هم با بيان و سبكى كه گذشت ، قابل دريافت است . بنابراين ، آنچه نيامده است با آنچه ترسيم شد، قابل دريافت است و ذرّه اى اغراق ومبالغه گويى هم در مورد حسين عليه السلام و آثار و خواصّ توسّل و اقتداى عارفانه به او، در كار نيست .