سید قطب ابراهیم حسین شاذلی در نهم اکتبر سال 1906.م در روستای موشا(موشه) از توابع استان اسیوط مصر، دیده به جهان گشود و تحصیلات ابتدایی را در آنجا به پایان رساند و سپس در سال 1920 به قاهره رفت و نزد دائیش احمد حسین عثمان ماندگار شد و از طریق او با حزب وفد و ادیب بزرگ، عباس محمود العقاد آشنا شد.
در قاهره وارد مدرسه معلمین ابتدایی گشت، و موفق به دریافت گواهی تدریس در مدارس ابتدایی شد. و سپس در کلاس های آمادگی دارالعلوم حضور یافت وبالاخره در سال 1929 وارد آن دانشکده شد وبه سال 1933با أخذ مدرک لیسانس زبان و ادبیات عرب فارغ التحصیل شد.
به مدت شش سال در مدارس مختلف تدریس نمود و بعد از آن مشاغل گوناگونی را در وزارت معارف مصربرعهده گرفت تا اینکه در سال 1948 از طرف این وزارت خانه در یک مأموریت آزاد بجهت بررسی روش های تعلیم و تربیت در آمریکا، به آن کشور فرستاده شد و در سال 1950 برگشت و به دنبال اختلافات متعددی که با مسوولان رده بالای وزارت معارف داشت ، چند ماه بعد از انقلاب، و ÷یش از رسیدن به دوره بازنشستگی، استعفا داد و خود را وقف کارهای اصلاحی نمود.
او در جوانی به حزب وفد پیوست و تا سال 1942 در آن باقی ماند، و مقالات، قصاید و بحث های فراوانی را در مجلات و نشریات این حزب منتشرساخت. به دنبال کناره گیری از حزب وفد، بیش از ده سال به هیچ سازمان و گروهی نپیوست و به فعالیت های عام اسلامی و انقلابی پرداخت تا این که گمشده اش را در سازمان اخوان المسلمین یافت، و به سال 1953 رسماً به عضویت آن درآمد بقیه عمرش را در آن س÷ری نمود.
سید در دوره جوانی هر چند در فعالیت های سیاسی اجتماعی نیز سهیم بود، ولی بیشتر به ادبیات و نقد ادبی می پرداخت. و سالیان متمادی کار نقد ادبی را برعهده داشت و کتب و مقالات متنوعی را در این زمینه منتشر ساخت.
در دهه چهل، ابتدا از دیدگاه ادبی و نقدی به قرآن روی آورد و در دو کتاب ارزشمند (التصویر الفنی فی القرآن) و (مشاهد القیامه فی القرآن) را نوشت، سپس به بررسی اسلام از دیدگاه فکری پرداخت و در این باره نیز آثار ارزشمندی چون (العداله الاجتماعیه فی الاسلام) و... را به رشته تحریر درآورد. و سرانجام قرآنی که با دیدی ادبی به آن روی آورده بود، او را چنان مجزوب خود ساخت، که به سوی دعوت دینی و جهاد و مبارزه درراه آن کشاند، و با دیدی انقلابی و حرکت آفرین به مطالعه قرآن ÷رداخت و تفسیر عظیم (فی ظلال القرآن) اثر چنین نگرشی است و در آن- هر چند در زندان نوشته شده است- نسخه آزادی از قید و بندها و برخی (معالم طریق) جهاد و مبارزه را فرا راه داعیان و مبارزان دینی قرار داد.