ویژه نامه ولادت با سعادت حضرت علی علیه السلام

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

عن الامام علی علیه السلام:

« شیعتنا المتباذلون فی ولایتنا ، المتحابّون فی موّدتنا المتزاورون فی احیاء امرنا،
الذین ان غضبوا لم یظلموا و ان رضوا لم یسرفوا ، برکة علی من جاوروا ، سلم لمن خالطوا »

حضرت امام علی علیه السلام فرمودند:

شیعیان ما کسانی هستند که در راه ولایت ما از خود بذل و بخشش نشان می دهند،
و در راه مودت ما همدیگر را دوست دارند .
به جهت زنده نگهداشتن امرما به زیارت یکدیگر می روند. در حال غضب به کسی ظلم نمی کنند
و در صورت رضا اسراف نمی نمایند ، برای همسایگان خود مایه برکتند
و با کسانی که معاشرت می کنند پیام آوران صلح و صفا و صمیمیتند.

کافی / ج2 / ص 73 / ح 1

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

در میـان کعـبه جان ، پـرتـو حق جلـوه گر شـد

فاطمه بنت اسـد هم ، صــاحب زیبـا پسر شـد

کعبه آن شب ، غرقه در نـور دل افـروز خـدا بود

آسمان کعبه گویی ، مظــهر صـدها گهـر شــد

عطــر جـانبخش بهشـتی در فضــای کعبه پیچید

تا کـه میـلاد سعید مـرتضی فخــر بشـر شــد

مـژده میـــلاد مـولا ، می کنـد از غم رهـایم

زین بشارت کام امّت ، مملو از شهد و شکر شـد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

سينه کعبه خواهد شکافت

عظمت این کودک، آسمان‏ها را به زانو در می‏آورد.
کعبه هرگز شکوه کودک تو را تاب نخواهد آورد، بنت اسد!

اندکی درنگ کن، هم اکنون کعبه را خواهی دید که
از شوق حضور طفل تو، سینه خواهد شکافت!

و کعبه، آغوش گشود و فاطمه را چون جان شیرین پذیرا شد.
چشم‏ها، مبهوت و متحیّر، عظمت این دقایق را به نظاره نشسته بودند.

صدای همهمه، بیشتر شد؛ بنت اسد داخل کعبه شد و ابوطالب،
این خبر دلنشین را مشتاق شد و به جستجوی همسر شتافت.

نه! کسی راه به کعبه ندارد؛ کعبه اکنون مهبط فرشتگان است!

سه روز گذشت و برای ابوطالب، سه هزار سال گذشت.
و سرانجام یک روز نسیم، عطر یک خبر دل‏انگیز را
به مشام تشنه ابوطالب رساند و روح و جانش را صفا داد.

و آفتاب طلوع کرد؛ آن هم از کعبه فاطمه،

ماه را در بغل گرفته بود! صدای همهمه بیشتر شد؛ این کودک چه قدر عظمت دارد!

به دنیا آمد و «علی» شد. ابوطالب،
به شکرانه وجود علی، میهمانی با شکوهی داد و گفت:

به برکت حضور این کودک، هر که به میهمانی می‏آید،
باید اوّل هفت بار به دور کعبه طواف کند!

دیدار علی قداست دارد!
اول باید پاک شد، مطهّر شد، آن گاه به دیدار علی رفت!

پیامبر رحمت، طفل را در آغوش گرفت!
آفتاب، ماه را در بغل گرفت و ماه، پلک گشود
و به یمن دیدار آفتاب، تبسّم کرد.

و ماه، از آغاز تولد، برادر آفتاب شد! مولا! ای که تمام واژه‏ها،
از توصیف عظمت تو عاجزند! و ای آن‏که تمام عقل‏ها از
درک بزرگی‏ات قاصر! چه تقدیر دلنشینی داری!

می‏آیی از کعبه و می‏روی در خانه خدا! علی جان!

درمانده ‏ام از وصفت که پیامبر صلی‏ الله ‏علیه ‏و‏آله‏ وسلم چه زیبا فرمود:
«اگر تمام درختان قلم شوند، تمام دریاها مرکب و تمام انس و جن کاتب،
باز هم نمی‏توانند ذره‏ای از فضایل علی را بنویسند».

پس مرا ببخش که جسارت کردم و خواستم شکوه تو را،
در قالب واژه‏های زمینی به تصویر کشم!
مگر می‏شود لحظه ‏های عمیق حیدری را نوشت؟

تو همانی که در بدر و احد حماسه آفریدی و در خیبر،
آسمان و زمین را به تحسین واداشتی.

تو همانی که صورت بر آتش تنور پیرزنی گرفتی
و صولت صفدری را با شادی کودکان قسمت کردی!

نه! بگذار خاموش شوم که هرگز قادر به گشودن سرّ خدا نیستم!
بگذار تو را به اندازه درک خودم دوست بدارم؛
آن قدر که در قلب کوچک من. جای شوی!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

جمعه بود، و سیزدهم ماه رجب از سال دهم قبل از بعثت.

جهان با لحظه حساس تاریخ خود، هنوز ده سال فاصله داشت،
باید این لحظه حساس با بعثت رسول خدا تکوین یابد و نقطه عطفی
در تاریخ بشریت بوجود آورد. نقطه ای که دنیای کهنه و فرسوده را
از دنیای جدیدش جدا کند. خداوند در تدارک مقدمات این جهش تاریخی بود.

جهش های عظیم تاریخی جز با دست های برومند
رجال تاریخ انجام نمی گیرد.

و این سنت الهی است که تحولات تکاملی،
از وجود رجال برگزیده بشر، منشاء گیرند،

رجالی که علی رغم شرایط نامساعد موجود،
به تکاپو و تلاش بر می خیزند و فریاد خود را
از اعماق اجتماع سر می دهند، و با این فریاد لرزه ای شکننده
بر ارکان نظامات فرسوده و نابسامان موجود می افکنند.

طنین این فریاد است که مغزها را تکان می دهد
و آنها را به جنب و جوش و حرکت می اندازد،

مغز های مرده، زنده می شوند و در پرتو این زندگی
پرده ها را بر می درند و چشم اندازهای نوی
در برابر خود مشاهده می کنند.

جهان به سوی سرنوشت خود به پیش می رفت.
سرنوشتی که قلم قضای الهی تحولی درخشان بر آن ترسیم کرده بود.

بنا بود این تحول با دست توانای پیغمبر بنیان گذاری شود،
و در عین حال مردی نیرومند لازم بود که این تحول را جاودان سازد.

مردی که با اصول و فروع کلیات و جزئیات
این تحول را در وجود خویش تجسم دهد.

مردی که این صلاحیت و شایستگی را
داشته باشد که بگوید: "من قرآن ناطقم".

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ناگهان يک صبح زيبا آسمان گل کرده بود
خاک تا هفت آسمان، بغض تغزل کرده بود
حتم دارم در شب ميلادت،
اي غوغاترين!
حضرت حق نيز در کارش تأمل کرده بود
هر فرشته، تا بيايي،
اي معمايي ترين!
بال هاي خويش را دست توسل کرده بود

خجسته میلاد فرخنده مولود کعبه ،
قران ناطق ، مولی الموحدین،حضرت علی علیه السلام

و گراميداشت مقام والاي پدر
بر امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف و دوستداران
خاندان عصمت و طهارت (ع)مبارک باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ساقه های نیلوفری از پایه های عرش بالا رفته
و سریر ولایت را به عطر وجودی خود آراسته اند،
تا او بیاید و بر تکیه گاه پوشیده از رازقی آن تکیه زند.

درون کعبه چه غوغایی است امروز!
ملائک، بال در بال گستره آسمان ها را پوشانیده اند

و جبرائیل و میکائیل و اسرافیل
حلقه خانه کعبه شدند تا پر به نور وجود او بسایند!

طنین نام او هلهله شادی ملائک است.
جام های افلاکیِ عاشقان به سوی او می آیند

و گیسوان سیاه شبْ به یُمن وجود او گل خنده های
نقره ای را در میان آبشار آسمانی اش تقسیم می کند؛

چرا که امشب علی علیه السلام می آید!...

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ز ليلايي شنيدم يا علي گفت به
مجنون چون رسيدم يا علي گفت

مگر اين وادي دارالجنون است
كه هر ديوانه ديدم يا علي گفت

نسيمي غنچه اي را باز مي كرد
به گوش غنچه كم كم يا علي گفت

چمن با ريزش باران رحمت
دعايي كرد و او هم يا علي گفت

يقين پروردگار آفرينش
به موجودات عالم يا علي گفت

دلا بايست هر دم يا علي گفت
نه هر دم بل دمادم يا علي گفت

به هر روز و به هر شب يا علي گفت
به هر پيچ و به هر خم يا علي گفت

خمير خاك آدم را سرشتند
چو بر مي خواست آدم يا علي گفت

علي در كعبه بر دوش پيمبر
قدم بنهاد وآن دم يا علي گفت

عصا در دست موسي اژدها گشت
كليم آنجا مسلّم يا علي گفت

ز بطن حوت ، يونس گشت آزاد
ز بس در ظلمت يم يا علي گفت

به فرقش كي اثر مي‌كرد شمشير
شنيدم ابن ملجم يا علي گفت

مگر خيبر ز جايش كنده ميشد
يقين آن دم علي هم يا علي گفت

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

درمانده ‏ام از وصفت که پیامبر صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله ‏وسلم چه زیبا فرمود:
«اگر تمام درختان قلم شوند، تمام دریاها مرکب و تمام انس و جن کاتب،
باز هم نمی‏توانند ذره‏ای از فضایل علی را بنویسند».

پس مرا ببخش که جسارت کردم و خواستم شکوه تو را،
در قالب واژه‏های زمینی به تصویر کشم!

مگر می‏شود لحظه‏ های عمیق حیدری را نوشت؟
تو همانی که در بدر و احد حماسه آفریدی و در خیبر،
آسمان و زمین را به تحسین واداشتی.

تو همانی که صورت بر آتش تنور پیرزنی گرفتی
و صولت صفدری را با شادی کودکان قسمت کردی!
نه!
بگذار خاموش شوم که هرگز قادر به گشودن سرّ خدا نیستم!
بگذار تو را به اندازه درک خودم دوست بدارم؛
آن قدر که در قلب کوچک من. جای شوی!

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

سلمان فارسي که رحمت خدا بر او باد، مي‌گويد: وقتي که پيامبر (ص)
در شان علي (ع) فرمود: من شهر علم
هستم و علي، دروازه آن شهر است،


منافقان در مورد علي (ع) حسادت شديد ورزيدند و بين خود
توطئه کردند تا علي (ع) را در همين مورد (علم) به نظر واهي
خودشان، درمانده کنند.

توطئه آنها اين بود که چند نفر هرکدامجداگانه نزد علي (ع)
بروند و سوال کنند: علم بهتر است با ثروت؟ گفتند: اگر وي در
پاسخ هر کدام يکسانپاسخ گفت، مي‌فهميم که علم او اندک است

و اگر پاسخ هرکدام را به‌گونه‌اي داد که باپاسخ‌هاي ديگر تفاوت
داشت، ديگر در اين راستا راهي براي عيب‌تراشي و انتقاد از اونداريم.

اين توطئه به اين ترتيب اجرا شد که يکي‌يکي آمدند و هرکدام
جداگانه از آنحضرت سوال کردند

اولي آمد و پرسيد: علم بهتر است يا ثروت؟
علي (ع) فرمودند: علم بهتر است. گفت

چرا؟ فرمودند: براي اين‌که علم، ميراث پيامبران است.
ولي مال ميراث قارون و هامان و
فرعون است

دومي آمد و پرسيد: علم بهتر است يا ثروت؟
علي (ع) فرمودند: علم بهتر است. گفت

چرا؟ فرمودند: براي اين که مال را تو بايد حفظ‌کني.
ولي علم تورا حفظ مي کند

سومي آمد و پرسيد: علم بهتر است يا ثروت؟
علي عليه السلام فرمودند: علم بهتر است
.

پرسيد: چرا؟ فرمودند: براي‌اينکه صاحب ثروت، دشمنان بسيار دارد،
ولي صاحب علم دوستان بسيار دارد

چهارمي آمد و پرسيد: علم بهتر است يا ثروت؟
اميرالمومنين (ع) فرمودند: "علم بهتراست".

پرسيد: چرا؟ علي (ع) فرمودند:
"براي‌اينکه هرگاه از مال استفاده‌کني،
از آن کاسته مي‌شود، ولي اگر از علم استفاده‌کني،
برآن افزوده‌مي‌شود"

پنجمي آمد و پرسيد: علم بهتر است يا ثروت؟
علي (ع) فرمودند: علم بهتر است. پرسيد

چرا؟ فرمودند: "براي‌اينکه صاحب‌مال با صفاتي مانند بخيل و لئيم،
خوانده مي‌شود،ولي از صاحب‌علم با احترام و تجليل،
نام برده‌مي‌شود"

ششمي آمد و پرسيد: علم بهتر است يا ثروت؟
اميرالمومنين (ع) فرمودند: علم بهتراست.

پرسيد: چرا؟ فرمودند: "براي‌اينکه در مورد مال،
از دزد ترسيده مي‌شود که مبادابه آن دستبرد بزندوببرد،
ولي در مورد علم چنين ترسي نيست"

هفتمي آمد و پرسيد: علم بهتر است يا ثروت؟
علي (ع) فرمودند: علم بهتر است. پرسيد
:
چرا؟ علي (ع) فرمودند: "براي‌اينکه مال با گذشت زمان،
کهنه‌مي‌شود. ولي علم با مرور
زمان، کهنه نمي‌شود و هميشه تازه است"

هشتمي آمد و پرسيد: علم بهتر است يا ثروت؟
علي (ع) فرمودند: علم بهتر است. پرسيد:

چرا؟ علي (ع) فرمودند: "براي‌اينکه مال،
قلب صاحبش را سخت مي‌کند، ولي علم قلب
صاحبش را نوراني مي‌نمايد"

نهمي آمد و پرسيد: علم بهتر است يا ثروت؟
اميرالمومنين (ع) فرمودند: علم بهتر

است. پرسيد: چرا؟ علي (ع) فرمودند: "براي‌اينکه صاحب مال،
تکبر مي‌ورزد و خودبينيمي‌کند،
ولي صاحب علم، خاشع و متواضع است"

در اين‌هنگام همه آنها گفتند: خدا و رسولش راست گفتند
و بدون ترديد، علي، باب همه علوم است.

علي (ع) فرمودند: به خدا سوگند، تا زنده هستم،
اگر همه خلايق تا پايانروزگار از من سوال کنند،

در پاسخ آنها درمانده نمي‌شوم و به هرکدام، پاسخي جداگانه،
غير از پاسخي که به‌ديگري داده‌ام، خواهم داد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

امشب هلاکم می‌کنی با کنجِ ابرو یا علی
تا نیمه شب در فکرِ تو گشتم ثناگو یا علی


من کیستم؟ من چیستم؟ جز ذره‌ی ناقابلی
در پیش پایت می‌زند جبریل زانو یا علی


گفتی به وقت مردنش هر کس تو را بیند علی
مردم بیا دیدارم ای یارِ سیه مو یا علی


راهم کجا؟ چاهم کجا؟ گم کرده‌ام کوی تو را
دل عازم روی تو شد، ره را بگو کو یا علی؟


گفتم شب میلاد تو گیرم ز تو مولا مدد
تا این که فانوس دلم گیرد ز تو سو یا علی


مشکل به کارم آمده، لطفی امیر‌المؤمنین
دانم گره وا می‌شود، با ذکر یا هو یا علی


بودی تمام عمر من غمخوار و یارِ سختی‌ام
هستی به هر زخمِ دلی، درمان و دارو یا علی

حسن فطرس