طيب زخمها و آرام جان دردمندان
ياس ها و نرگس ها در بي کران هاي گذرگاه هستي،
عرشيان و زمينيان را در هاله اي از عطر و رويا مي برند؛
چرا که عطر وجودشان را از وجود علي (ع) به وديعت گرفته اند!
آب هاي همه درياها از انعکاس نام او مي درخشند و مي خندند
و نسيم هاي بهاري، در وزش لابه لاي شاخ و برگ هاي بيدهاي مجنون
نام او را زمزمه مي کنند .
نغمه خوش طنين نام اوست
که اين گونه بلبلان عاشق را به ترنم در آورده است
و بهشت براي خاطر او تمام زنبق هايشان را
نثار زمينيان کرده است!
او علي است؛
طبيبي که هر کجا که لازم باشد
بر زخم ها مرهم مي نهد
و دل هاي نابينا و گوش هاي ناشنوا
و زبان هاي بي کلام را درمان مي کند.
او علي (ع) است که غفلت و ناداني
و حيرت و سرگرداني را معالجه
و روشني هاي حکمت و عرفان را
تقديم دل ها و جان هاي تشنه عاشقان الهي مي کند.