آداب معاشرت و یادگیری آن به عنوان یکی از پایههای اصلی برقراری «ارتباط موفق» در جامعه محسوب میشود و فردی که به اصطلاح مبادی آداب باشد، به عنوان شخص موفق در ارتباطات از وی یاد میشود.
واژه «آداب معاشرت» که از دو واژه آداب (جمع ادب) به معنای حسن معاشرت و اخلاق و معاشرت نیز به معنای الفت، مصاحبت، همدمی، زندگانی با هم و نشست و برخاست تشکیل شده و دارای اصول و معیارهای قابل توجهی است که اگر آنها را رعایت نکنیم، نمیتوانیم در روابط مان با دیگران موفق عمل کنیم، چرا که آداب معاشرت در همه جا اعم از پارکها، کوچه و خیابان، مهمانیها، محل کار، مدارس، دانشگاهها و... به کار میآید. پس ضروری است تا هنگام معاشرت با دیگران به اصول آن توجه کنیم تا علاوه بر برقراری یک ارتباط «صحیح و موفق» جامعهای پویا و سالم نیز داشته باشیم.