ویژه نامه ولادت آقا امام حسین (ع) { زیباترین خورشید بهشتي}

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

امام حسین علیه السلام فرمودند:

لاتـَرفع حــاجَتَک إلاّ إلـى أحـَدٍ ثَلاثة: إلـى ذِى دیـنٍ، اَو مُــرُوّة اَو حَسَب

جز به یکى از سه نفر حاجت مبر: به دیندار، یا صاحب مروت،
یا کسى که اصالت خانوادگى داشته باشد

(تحف العقول ، ص 251)

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

شکوه شکفتن

بهارهای شگفتی در راهند. فردا گلی می‏شکفد که بادها را پرپر می‏کند.
بهارهای شگفتی در راهند؛ این را من نمی‏گویم؛ آسمان می‏گوید با هزاران بهاری که دیده است.

بهارهای شگفتی در راهند؛ این را زمین می‏گوید؛
زمین که مادر همه بهارهای آمده است.
زمین که آبستن بهارهای شگفتی است که در راهند.

فردا گلی می‏شکفد که گل‏ها به پیشواز آمدنش، پرپر می‏شوند.
درخت‏ها، سجده می‏کنند مقدمش را، کوه‏ها سر بر آستان کرم او می‏گذارند
و دریاها، وام‏دار زلال چشمانش می‏شوند.

فردا گلی می‏شکفد که عطرش
از همه پنجره‏های بسته عبور خواهد کرد؛

از همه دیوارهای سنگی، برج‏های بتُنی،
خیابان‏های تاریک، کوچه ‏های رنگ و رو رفته.

فردا گلی می‏شکفد که پنجره‏ها را
باز خواهد کرد و آینه‏ها را شفاف.

فردا گلی می‏شکفد که ابرها را به باران دعوت می‏کند،
باران را به زمین تشنه می‏فشاند، گل‏ها را می‏رویاند
و خورشید را صدا می‏کند تا رنگین‏کمانی شگفت،
شرق تا غرب زمین و آسمان را به هم بدوزد؛ رنگین‏ کمانی
زیباتر از همه آذین‏ها و خیر مقدم‏ها،

رنگین‏کمانی که مزین به نام
زیبای زیباترین گل دنیاست.

فردا باران می‏بارد، گلی می‏شکفد.
مردی می‏آید؛ فردا مردی که قرار است
در باران بیاید، خواهد رسید؛
بعد توفان می‏گیرد، باران تند می‏بارد.

فردا، گلی می‏آید؛ گلی که کشتیبان «سفینه النجاه» است.
می‏آید و آرامش را به دل‏های عاشق می‏آورد و منتظران را سوار می‏کند.

فردا گلی می‏شکفد که بادها را پرپر می‏کند.
توفان، تاب ایستادگی در برابرش را ندارد؛ پرپر می‏شود،
نسیم می‏شود و به پای مبارکش بوسه می‏زند:

«السلام علیک یا سفینه النجاه».

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

به هر طرف نگری جلوه ی جمال خداست
ادب کنید که میلاد سید الشهداست

گرفته ختم رسل روی دست آینه ای
که در صحیفه ی او صورت خدا پیداست

به مصحف رخ او با وضو نگاه کنید
که نقطه نقطه آن جای بوسه ی زهراست

شکوه داوری و صورت محمدی اش
دل از رسول خدا می برد زبس زیباست

رسول و حیدر و زهرا دهند دست به دست
به خنده خنده گلی را که بلبلش طاهاست

هنوز نامده بگرفت دست فطرس را
که دست گیری از پا فتادگان با ماست

طلب کنید زمعبود هرچه می خواهید
که مستجاب در این لیلی شریف دعاست

به بیت وحی چراغ هدایتی تابید
که روشنایش افزون ز وسعت دنیاست

به منکران شفاعت بگو نگاه کنید
شفیع بر روی دست شفیعه ی دو سراست

خدا به ختم رسل کشتی نجاتی داد
که پیش وسعت او گم هزار ها دریاست

در انبیا و رسل در ائمه تنها اوست
که خاک تربتش از بهر درد خلق دواست

رسول گفت حسین از من است و من زحسین
نبی حسین و حسین اش همان رسول خداست

چه دیدنیست به بوستان سبز وحی گلی
که نقش بوسه ی پیغمبرش ز سرتا پاست

به شهریاری عالم مقام خود ندهد
کسی که پشت درخانه ی حسین گداست

به صبح سوم شعبان ولادت اول
ولادت دگرش ظهر روز عاشوراست

نوشته اند ز خونش به صفحه تاريخ
که هرکه در ره حق شد فنا بقای بقاست

خدا گواست غلام سیاه چهره ی او
به خیل چهر سفیدان روزگار آقاست

حسین کیست چراغ هدایتی که از او
همیشه روشن هفتاد دو چراغ هداست

نسیمی از حرمش گر گذر کند به جهیم
جهیم اگر بفروشد به خلد ناز ، به خود ناز رواست

این حسین کیست چراغی که محفل نورش
تنور و مقتل و نوک سنان و تشت طلاست

وظیفه ی همه انبیا به دوشش بود
گذشت از سرو از جان کرد قامت راست

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

خجسته ميلاد سيد جوانان بهشت
سرور و سالار شهيدان ؛
آقا ابا عبدالله الحسين عليه السلام
و گراميداشت روز پاسدار بر شيفتگان
وپيروان مكتب حسيني و پاسداران غيورايران زمين
سرزمين لاله هاي گلگون مبارك باد

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

حسين جان .....

از تو ما را حدیثی در سینه هست و غمی جانکاه بر دل،

که شوق انگیزترین حوادث ،غرورآفرین ترین وقایع،

شادی آورترین اتفاقات، شیرین ترین گفتارها

و نغزترین رفتارها توان این که

خنده ای بر لبان ما بنشاند در خود نمی بیند.

مگر نه با ولادت تو، عشق متولد شد،
رشادت رشد کرد، شهامت رنگ گرفت،
ایثار معنا؛ شهادت، قداست؛ و خون، آبرو گرفت؟

مگر نه با ولادت تو،
زلال ترین تقوا از چشمه سار وجود جوشید؟
مگر نه با ولادت تو " موج"، موجودیت یافت؟

مگر نه این که " نسیم" با تولد تو متولد شد
و مگر نه " صاعقه" اولین نگاه تو در گهواره بود

و مگر نه "عشق" در کلاس تو، درس می خواند
و مگر نه " ایثار" به تو مقروض شد
و مگر نه " آفرینش" از روح تو جان گرفت؟

پس چرا ما خبر " ولادت" تو را هم که می شنویم،
بغض گلویمان را می فشرد؟

پس چرا ما در روز ولادت تو نیز اشک،
پهنای صورتمان را فرا می گیرد؟


از تو ما را حدیثی در سینه است
و غمی جانکاه بر دل؛
همان غمی که دل آدم را شکست و یاد تواش گریاند.

پیامبر، آنگاه که تو پا به عرصه ظهور نهادی،
گلویت را بویید و اشک دلش،
بوسه را بر گلوی تو طراوتی دیگر بخشید.

همان حدیث که توان از تن علی ربود
و بر بیابانش ایستاند و ناله اش را به آسمان رساند که:

" ههنا مناخ رکابهم و موضع رحالهم
و ههنا مهراق دمائهم فتیة من آل محمد..."

اینجاست قتلگاه حسین،
خون عزیزان محمد بر پیشانی این خاک جاودانه می شود.
همین جا کاروان عشق درنگ می کند
و بار بر زمین می نهد، وادی معاشقه اینجاست.
همینجاست که پیامبران و فرشتگان
صف در صف، گوش به راز و نیازی عارفانه می سپرند.

این جاست که فریاد خون آلودِ
" الهی رضاً برضاک"
سینه آسمان را می شکافد
و بر رضایت خداوند، چنگ می زند
و آسمان از این درد می شکند و زمین بر خود می پیچد.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ازتو مارا حديثي در سينه هست ....

آری، از تو ما را حدیثی در سینه هست
و غمی جانکاه بر دل و رسالتی سنگین بر پشت.
تواگر چه قرآن مجسمی
و هر بطن وجود و شخصیت تو را بطنی است
و آن را بطنی دیگر تالایتناهی
و اگرچه اوج پرواز والاترین انسان،
حضیض پایین ترین شناخت تو را درنمییابد.

و هر چند تو برتری از آنچه ما می اندیشیم
و آن صفات که تورا متصف می کنیم
و اگر چه تو زینت بخش صفاتی،
و اگرچه یادمان نرفته است آن کلام را
که در قیامت والاترین مؤمنین
در تب و تاب دیدار خداوندی می سوزند
و از او تقاضایدیدار می کنند؛
برقی می درخشد و نوری متجلی می شود
که همگان را سالیان دراز بی خویش و بی هوش می کند
و وقتی خود را می یابند و به هوش می آیند،
عاجزانه از خدا می پرسندکه این تو بودی؟

و پاسخ می شوند که این یک تجلی از چهره حسین بود؛
جلوه ای از رخ اباعبدالله،
یک نیم نگاه ثارالله...
و قلم را هرگز توان شرح این دیدار نیست...
ولیکن ما را فقط یارای دیدن ظواهر است
و همین و تا همین حد،
آتش به خرمن وجودمان افکنده است
و دل های ناقابلمان را پروانه آن شمع جاودانه کرده است.

ما که ظرفیت دریانداریم،
همان قطره مان که در گلو چکانده ای،
حیات و زندگیمان بخشیده است.

ما در این کاروانسرای دنیا از آن جهت تنفس می کنیم
که تو درآن درنگ کرده ای.

ما بر خاکی سجده می کنیم
که پای تو بر آن نشسته و خون تو برآن چکیده است.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

سلام بر حسین، معدن رحمت حق و گنجینه علم و معرفت الهی.

سلام بر پرچمدار علم و تقوا، پناه خلق خدا و حجت خدا بر بندگان
او سلام بر او که خدایش از لغزش خطا و گناه پاک داشت و
او را از هر بدی و پلیدی دور گردانید.

سلام بر او که دوستی اش دوستی خدا، و دشمنی اش دشمنی با خداست.

وجود مبارکش ریسمان عرش خدا و دامن پرمهرش دریچه نزول فیض خداست.

هرکه دل به مهرش سپارد، رستگار شود و هرکه کینه اش به
دل گیرد به گرداب هلاکت در افتد.

سلام و درود خدا بر حسین و بر جدش، و بر پدر و مادر و برادرش
و بر فرزندان معصومش که چشمه های حیات آفرینشند.

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

گزيده اي ازكلمات گهربار امام حسين عليه السلام

امام حسين عليه السلام فرمودند:

اِنّ اَعفَي النّاسِ مَن عَفا عِندَقُدرَتِهِِ

بخشنده ترين مردم کسي است که در هنگام قدرت مي بخشد.

(الدره الباهره ، ص24)

امام حسين عليه السلام فرمودند:

أيما اثْنَين جَرى بينهما كلام فطلب أحدهما
رضَـى الاخر كانَ سابقة الىَ الجنّة

هر يك از دو نفـرى كه ميان آنها نزاعى واقع و يكـى از آن دو
رضايت ديگرى را بجـويـد ، سبقت گيـرنـده اهل بهشت خـواهـد بــود

محجه البيصاء ج 4،ص 228

امام حسين (ع) فرمودند:

ياك و ما تعتذر منه ، فإن المؤمن لا يسيء و لا يعتذر،
و المنافق كل يوم يسيء و يعتذر

حذر كن از مواردي كه بايد عذرخواهي كني ، زيرا مؤمن نه كار

زشتي انجام مي دهد و نه به عذرخواهي مي پردازد، اما

منافق همه روزه بدي مي كند، و به عذرخواهي مي پردازد.

( بحار الانوار، ج 78، ص120 )

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

مهاتما گاندي‌، پيشواي‌ هندوستان‌ مي‌گويد :

من‌ زندگي‌ امام‌ حسين‌، آن‌ شهيد اسلام‌ را به‌ دقت‌ خوانده‌ و توجه‌ كافي‌ به ‌صفحات‌
تاريخ‌ كربلا نموده‌ام‌ و بر من‌ روشن‌ است‌ كه‌ اگر هندوستان‌ بخواهد كشوري پيروز گردد
بايستي‌ از امام‌ حسين‌ سرمشق‌ گرفته‌ و از او پيروي‌ كند




نظريه‌ فردريك‌ جمس‌ :

درس‌ امام‌ حسين‌ و هر قهرمان‌ و هر رهبر شهيد ديگري‌ اين‌ است‌ كه‌
در دنيا اصول‌ ابدي‌ عدالت‌ و ترحم‌ و محبت‌ وجود دارد كه‌ تغيير ناپذير است‌
و اين‌ اصول‌ هميشه ‌در دنيا باقي‌ و پايدار خواهد ماند .




بورش‌ تامداس‌ توندون‌ مي‌گويد :

نهضت‌ حسين‌ از همان‌ زمان‌ كودكي‌ برايم آثاري‌ داشت‌ كه‌ ‌حزن‌آور بود
و يك‌ خاطره بزرگ‌ تاريخي‌ است‌. اين‌ گونه‌ فداكاري‌ها سطح‌ فرهنگ‌ بشر را
ارتقا مي‌دهد وخاطره‌ي‌ شايسته‌ و جاودانه‌‌اي‌ است‌ .




نظريه‌ توماس‌ كارلايل‌ :

بهترين‌ درسي‌ كه‌ از تراژدي‌ كربلا مي‌گيريم‌ اين‌ است‌ كه‌ حسين‌ و يارانش‌
ايمان ‌استوار به‌ خدا داشته‌اند و پيروزي‌ حسين‌ با وجود اقليتي‌ كه‌
از يارانش‌ داشت‌ باعث‌شگفتي‌ من‌ است‌ .




توماس‌ ماساريك‌ :

بسياري‌ از مورخان‌ و پژوهشگران‌ به حقيقت‌ اين‌ نهضت‌ درست‌ واقف‌ نبودند
و جاهلانه‌ قضاوت‌ كرده‌اند و نمي‌دانند كه‌ اين‌ انقلاب‌ چه‌ تحولاتي‌ در جهان‌
اسلام‌ به ‌وجودآورده‌ است‌.
با بررسي‌ ترقيات‌ دويست‌ ساله‌ي‌ پيروان‌ علي‌ در هندوستان‌
كه‌ عزاداري‌ را شعار خود نموده‌اند تصديق‌ خواهيم‌ كرد كه‌
بزرگ‌ترين‌ عامل‌اصلي‌ را آنها پيروي‌ مي‌كنند و مزيت‌ را آنها دارند.

امروزه‌ در ممالك‌ مترقي‌ و ثروتمند مسيحي‌ اگر بخواهند
چنين‌ عزاداري‌ به‌ پا كنند بايد ميليون‌ها دلار صرف‌ نمايند،
بازهم‌ نمي‌توانندچنين‌ تشكيلات‌ ماتم‌ و عزاداري‌ با عظمت‌ به‌ پا دارند
و موفق‌ نخواهند شد آن‌ شور و هيجان‌ را به‌ وجودآورند،
زيرا مصائب‌ مسيح‌ در مقابل‌ مصائب‌ حسين‌ پركاهي‌ است‌
در مقابل‌ يك‌ كوه‌عظيم‌ پيكر .

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

ایام نشاط و شور امت آمد

هنگام سرور و اخذ حاجت آمد


در روز سه و چهار ماه شعبان

از جانب حق سه پیک رحمت آمد

میلاد حسین است و ابوالفضل و علی

یعنی که سه منشأ سعادت آمد

آن ماه که ماه حاجتش میخوانند

ما بین دو خورشید امامت آمد