15 – باب استحباب زیاد گریستن از خوف خدا
125 : امام صادق علیه السلام از پدران بزرگوارش و آنان از پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله در حدیثی که مشتمل بر ذکر امور مورد نهی است روایت فرمود :
و کسی که اشک چشمانش از ترس خدا روان گردد در برابر هر قطره از قطرات اشکش قصری در بهشت نصیبش می گردد که با در و گوهر پوشانده شده است و در آن چیزهایی است که نه چشمی دیده و نه گوشی شنیده و نه بر قلب بشری خطور کرده.
126 : امام صادق علیه السلام فرمود :
در رازگویی خداوند با عیسی بن مریم علیه السلام آمده است که فرمود :ای عیسی! من پروردگار تو و پروردگار پیشینیان تو ام. ای عیسی! ای فرزند آن بانویی که باکره بود و میل و حاجتش را از مردان بریده بود، بر نفس خود گریان باش چونان کسی که با خانواده خود در حال وداع است و بی مهری دنیا را در دل دارد و آن را برای اهل دنیا واگذارده است و میل و رغبتش تنها به چیزی است که در نزد خداست.
127 : امام صادق علیه السلام فرمود :
نام حضرت نوح علیه السلام عبدالغفار بود ولی چون بسیار بر نفس خود نوحه و زاری داشت نوح نامیده شد.
128 : امام صادق علیه السلام فرمود :
نام حضرت نوح علیه السلام عبدالملک بود ولی چون پانصد سال را به نوحه و زاری گذراند نوح نامیده شد.
129 : امام صادق علیه السلام فرمود :
نام حضرت نوح علیه السلام عبدالاعلی بود ولی چون پانصد سال را به نوحه و زاری گذراند نوح نامیده شد.
130 : امام باقر علیه السلام از رسول خدا صلی الله علیه و اله روایت کند :
هیچ چیزی نیست جز اینکه معادلی دارد مگر خداوند که هیچ چیز معادل او نیست ،و هیچ سخنی معادل و برابر لا اله الا الله نیست، و اشکی که از خوف خدا ریخته شود هم وزنی ندارد پس اگر بر چهره شخص جاری گردد پس از آن هرگز آن روی را گرفتگی و تیرگی فرا نمی گیرد.
131 : امام صادق علیه السلام از پدر بزرگوارش روایت کند که فرمود :
رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمود : خوشا به حال چهره ای که خداوند به او نظر دارد، آن چهره ای که بر گناهی که هیچکس جز خدا بر آن اطلاعی ندارد از خوف خدا می گرید.
132 : رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمود :
هر چشمی در روز قیامت گریان است مگر سه چشم :چشمی که از خوف خدا بگرید و چشمی که(از دیدن)حرامهای الهی فرو بسته شود و چشمی که در راه خدا شب زنده داری کند.
133 : امام رضا علیه السلام فرمود :
در ضمن راز گویی خداوند با حضرت موسی علیه السلام چنین آمده است : کسانی که به من نزدیک گشته اند به واسطه هیچ عملی همانند گریستن از خوف من به من نزدیک نشده اند و آنانکه طوق بندگی مرا در گردن دارند به واسطه هیچ عملی همانند باز ایستادن از ارتکاب حرامهای من مرا بندگی ننموده اند و آنانکه خود را آراسته اند به واسطه هیچ عملی همانند پیشه نمودن زهد و بی رغبتی نسبت به آنچه که بی نیازی از آن در دنیا مورد اهمیت است، خود را برای من نیاراسته اند. حضرت موسی علیه السلام عرض کرد : ای گرامی ترین گرامیان ! چه چیزی آنان را در این راه ثابت قدم و پا برجا نموده؟ خداوند فرمود : ای موسی! اما آنانکه به واسطه گریستن از خوف من به من نزدیک گشته اند آنان در مرتبه همجواری با رفیق اعلی(معشوق و دوست برتر) هستند و هیچکس در این مقام با آنان شریک نیست و اما آنانکه به واسطه باز ایستادن از ارتکاب حرامهای من مرا بندگی نموده اند من در قیامت از آنان شرم دارم که در مورد اعمالشان کنجکاوی و دقت به خرج دهم در حالی که اعمال همه مردمان را به دقت وارسی خواهم کرد و اما آنانکه خود را به واسطه بی رغبتی به دنیا برایم آراسته اند تمامی بهشت را برای آنان مباح و روا می سازم که در هر جای بهشت خواستند جای گیرند
https://www.uplooder.net/img/image/83/c7668f89597867c2472fb4e00299b658/hasa-n-a-li_ebrahimi_said_13930509_(5).jpg