فطریه ی عاشقی
هلال نقره ای ماه، آسمان رمضان را روشنایی بخشیده است
و منِ خاکی در این ثانیه های آخر به یک ماه مهمانی می اندیشم،
به یک ماه خاطره ی آسمانی، به یک ماه «ربَّنا لا تزغ قلوبَنا»ی(1) دستانم،
به یک ماه طعم دعای سحر و به یک ماه تشنگی!.
خدایِ آسمانیِ دل خاکی ام، تو را قسم می دهم
به این لبان تشنه، ما را با نگاه مهدی ات سیراب گردان
و این شب عید، آخرین شب عید بی مهدی باشد.
خدایا آسمان نیازم سرشار از توست،
منِ روزه دارِ عاشقی را بیش از این تشنگی مده!
و قدم های مهدیت را هدیه ی روز عید نصیب ما گردان.