زادگاه نورى دهى است از روستاهاى سر سبز شهر نور،به نام «یالو» واقع در استان مازندران.
هیجدهم شوال (۱۲۵۴) در شهر نور سورو سرورى برپاست. شهر حال و هوایى دیدنى دارد. همه خوشحال و شادمانند و دل خوش از اینکه نورى بر نوریان اضافه شده است. تو گویى در آیینه دل، آسمان حدیث را میدیدند که آفتابش آیت الله نورى شده است و سرآمد محدثان شیعی، همین کودک امروز نور است که نام آورى زبانزد گشته است.
خضر راه
طى این مرحله بى همرهى خضر مکن ظلمات است بترس از خطر گمراهی
«حافظ»
براى کسى که میخواهد مسیر کمال را طى کند داشتن راهنما یا راهنمایان دلسوز و صادق، به بیان لسان الغیب، «خضر راه» لازم و ضرورى است؛ بویژه براى کسى که تازه در اول راه است. اگر گفته شود رمز موفقیت مردان بزرگ در همین نکته نیک نهفته است خیلى هم خالى از صداقت نیست، چرا که بیشتر بزرگان، موفقیت خویش را مدیون مربیان و معلمان دلسوز خود میدانند.
محدث نورى هم که بیگمان از آن بزرگمردان نامى است همانند بیشتر مراحل زندگانی، در این مرحله حیاتى هم توفیق رفیقش شد. با اینکه در کودکى از وجود پر نور پدر محروم میشود ولى در سایه سعى و تلاش خویش از همان اول جستجو را آغاز میکند و مییابد آنچه را که میخواهد. چرا که خواستن توانستن است و جوینده یابنده و حرکت، برکت آفرین.
تو پاى به راه در نه و هیچ مگو خود راه بگویدت که چون باید رفت
نورى با عزمى راسخ پاى در راه مینهد، میجوید و میرود، میرود و میجوید تا به خضر راهى میرسد. هنوز بیش از چهارده پانزده بهاران از عمرش نگذشته بود ونوجوانى بیش نیست که ملازم فقیه فرهیختهاى مى شود به نام «ملا محمد على محلاتی» و با شور و شوق تمام و نشاطى که مخصوص جوانان جدى است هر چه میتواند از خرمن خلوص و دانش انبوه او خوشه چینى میکند و خدا خدا میکند که هیچ ساعتى از فرصتها را از دست ندهد؛ فرصتهایى که تنها در زمان زنده جوانى پیدا میشود و بس.