بانک اشعار و دوبیتی های مهدوی {به دنبال تو می گردم نمی یابم نشانت را....}

[╬✿╬ سوگند ╬✿╬]

کاش تصویر گناهم به دو چشم تو نبود
تو به رویم نزدی من خجل از کردارم


گر نشانی ز تواَم بود همه رفت از دست
کاروان رفته و من گمشده ی دیدارم

[╬✿╬ سوگند ╬✿╬]

گر که می بینی من از روی کتاب
عشق را صد دفعه از بر کرده ام

چشم هایم را فقط از بهر تو
هر سحر با خون دل تر کرده ام

بهر این باشد که ای مولای من
من تو را در سینه باور کرده ام

من گرفتم قلب خود را روی دست
پیش چشم تو برابر کرده ام

تا ببینی قلب پر خون مرا
بی تو مولا این چنین سر کرده ام

[╬✿╬ سوگند ╬✿╬]

خواندم تو را که نگاهی کنی مرا
پاک از گناه و تباهی کنی مرا


دلبسته ام که تو مولا ز راه لطف
سوی حسین فاطمه راهی کنی مرا

[╬✿╬ سوگند ╬✿╬]

در امتداد خزان ، روزها زمستانی

و در غیاب شما ، آفتاب زندانی

جسارت است ولی یک سوال می پرسم
چقدر در پس پرده حضور پنهانی ؟


ببین برای شما جمعه ندبه می خوانند
نوادگان زمین خسته از پریشانی


چه وقت میرسد آقا نگاهتان باشد
برای شب زدگان آیت غزل خوانی ؟


چرا نمی رسی ای منتقم ببین امروز
به نیزه ها شده قرآن به دست شیطانی


دوباره پنجره ها ، زل زدن به غربت شهر
در انتظار شما ای طلوع پایانی

[╬✿╬ سوگند ╬✿╬]

دل را ز بی خودی سر از خود رمیدن است
جان را هوای از قفس تن پریدن است

از بیم مرگ نیست که سر داده ام فغان
بانگ جرس ز شوق به منزل رسیدن است


دستم نمی رسد که دل از سینه برکنم
باری علاج شکر، گریبان در یدن است


شامم سیه تر است ز گیسوی سرکشت
خورشید من برآی که وقت دمیدن است


سوی تو ای خلاصه گلزار زندگی
مرغ نگه در آرزوی پرکشیدن است


بگرفته آب و رنگ ز فیض حضور تو
هر گل در این چمن که سزاوار دیدن است


با اهل درد شرح غم خود نمی کنم
تقدیر قصه دل من ناشنیدن است


آن را که لب به جام هوس گشت آشنا
روزی (امین) سزا لب حسرت گزیدن است

[╬✿╬ سوگند ╬✿╬]

مجنون شدم که راهی صحرا کنی مرا

گاهی غبار جاده ی لیلا، کنی مرا


کوچک همیشه دور ز لطف بزرگ نیست

قطره شدم که راهی دریا کنی مرا


پیش طبیب آمده‌ام، درد می‌کشم

شاید قرار نیست مداوا کنی مرا


من آمدم که این گره ها وا شود همین

اصلا بنا نبود ز سر وا کنی مرا


حالا که فکر آخرتم را نمی­کنم

حق می­دهم که بنده دنیا کنی مرا


من، سالهاست میوه ی خوبی نداده‌ام

وقتش نیامده که شکوفا کنی مرا


آقا برای تو نه ! برای خودم بد است

هر هفته در گناه، تماشا کنی مرا


من گم شدم ؛ تو آینه‌ای گم نمی‌شوی

وقتش شده بیائی و پیدا کنی مرا


این بار با نگاه کریمانه‌ات ببین

شاید غلام خانه زهرا کنی مرا

(علی اکبر لطیفیان)

[╬✿╬ سوگند ╬✿╬]

دل را ز بيخودى سر از خود رميدن است


جان را هواى ز قفس تن پريدن است


از بيم مرگ نيست که سر داده‏ام فغان


بانگ جرس به شوق به منزل رسيدن است


دستم نمى رسد که دل از سينه بر کنم


بارى علاج شکر گريبان دريدن است


شامم سيه ترست ز گيسوى سرکشت


خورشيد من بر آى که وقت دميدن است


سوى تو اى خلاصه گلزار زندگى


مرغ نگه در آرزوى پر کشيدن است


بگرفته آب و رنگ ز فيض حضور تو


هر گل در اين چمن که سزاوار ديدن است


با اهل درد شرح غم خود نمى کنم


تقدير غصه دل من ناشنيدن است


آن را که لب به دام هوس گشت آشنا


روزى " امين‏" (1) سزا لب حسرت گزيدن است

[╬✿╬ سوگند ╬✿╬]

غـــم هجـــران رویت کرده پیرم
از آن ترسم که با این غم بمیرم


عــزیــز فاطمه رخسار عیان کن
که از گلـــزار رویـــت گل بچینم

[╬✿╬ سوگند ╬✿╬]

جز رحمت چشمان تو، دنیا چه می‌خواهد
تشنه به غیر آب، از دریا چه می‌خواهد


حالا که موسایم شدی راهی نشانم ده
غیر از نجات، این قوم از موسی چه می‌خواهد


شاید بپرسی از چه دنبال دَمَت هستم
دل مرده نوعاً از دَم عیسی چه می‌خواهد؟


پیغام و پس پیغام یعنی یاد ما هستی
مجنون جز این پیغام، از لیلا چه می‌خواهد


پیراهنی بفرست شاید زنده ماندم من
جز دل خوشی، یعقوب نابینا چه می‌خواهد


تا کیسه ما پر شود احسان تو کافی است
مسکین به جز خیرات از آقا چه می‌خواهد


چیز مهمی نیست این که ما چه می‌خواهیم
باید ببینیم آن جناب از ما چه می‌خواهد


ای انتقام پهلوی پشت درِ خانه
غیر از ظهور تو مگر مادر چه می‌خواهد


علی اکبر لطیفیان

[╬✿╬ سوگند ╬✿╬]

شوق تو به باغ لاله جان خواهد داد
عطر تو به گلها هیجان خواهد داد


فردا که به آفاق بپیچد نورت
تکبیر تو کعبه را تکان خواهد داد