قرآن در این خصوص می فرماید : « إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إبراهيم » همانا خداوند برگزید
(از میان جهانیان وقت) آدم ، نوح (ع) و ابراهیم .
هنگامی که خداوند اراده کرد تا در زمین خلیفه و نماینده ای که حاکم زمین باشد قرار دهد ، این
موضوع را به فرشتگان خبر داد ، ولی فرشتگان از این خبر شگفت زده شدند و با خود گفتند :
کسی که جانشین خدا در زمینِ او خواهد شد هرگز نمی تواند عالمی برپا سازد که از نظر پاکی
و رحمت برابر با ملکوت آسمان باشد ، چه این که خداوند پیش از آدم (ع) انسان هایی را آفریده بود
و آنان در زمین به فساد و تباهی پرداختند .
فرشتگان به خدای خود چنین عرضه داشتند : آیا در زمین انسانی را قرار می دهی که با گناه و معصیت
در آن ، فساد کند و به خونریزی بپردازد ، در حالی که ما آن گونه که در شان توست ، تو را منزه دانسته
و به شکرانه ات تو را مدح وستایش می کنیم !
فرشتگان بدین جهت این سخن را به خدای خویش عرض کردند ، که خویشتن را برتر از آفریده ای
می دانستند که قرار بود جانشین قرار گیرد و خود را جانشینی در زمین سزاوارتر از او می پنداشتند .
اما خدای متعال با اسرار غیبی که بر آنان پوشیده بود و حکمتی که خاص آفرینش آدم (ع) بود به آنان
پاسخ داد : خداوند چیزی را که می داند که آنان از آن آگاهی ندارند .
منبع : کتاب مجوعه کامل قصه های قرآن ، نویسنده : محمد جواد مهری کرمانشاهی
دانشنامه قرآن و عترت
مجمع قرآنی والفجر (مشهد مقدس)