پاسخ :
شأن نزول سوره الانسان:
اصل ماجرا:
ابن عباس مى گوید: «حسن و حسین علیهماالسّلام بیمار شدند، پیامبر صلّى اللّه علیه و آله با جمعى
از یاران به عیادتشان آمدند، و به على علیه السّلام گفتند: اى ابوالحسن! خوب بود نذرى براى شفاى
فرزندان خود مى كردى.
على علیه السّلام و فاطمه علیها السّلام و فضه كه خادمه آن ها بود نذر كردند كه اگر آن ها شفا یابند
سه روز روزه بگیرند.
چیزى نگذشت كه هر دو شفا یافتند، در حالى كه از نظر مواد غذایى دست خالى بودند على
علیه السّلام سه من جو قرض نمود، و فاطمه علیها السّلام یك سوم آن را آرد كرد، و نان پخت، هنگام
افطار سائلى بر در خانه آمد و گفت: «السّلام علیكم اهل بیت محمّد صلّى اللّه علیه و آله سلام
بر شما اى خاندان محمد! مستمندى از مستمندان مسلمین هستم، غذایى به من بدهید».
آنها همگى مسكین را بر خود مقدم داشتند، و سهم خود را به او دادند و آن شب جز آب ننوشیدند.
روز دوم را همچنان روزه گرفتند و موقع افطار وقتى كه غذایى را آماده كرده بودند (همان نان جوین)
یتیمى بر در خانه آمد آن روز نیز ایثار كردند و غذاى خود را به او دادند (بار دیگر با آب افطار كردند و روز
بعد را نیز روزه گرفتند).