نگاه ها همه بر روی پرده سینما بود ،
فیلم شروع شد ،
دقیقه اول فیلم ، دوربین فقط سقف یک اتاق را نمایش می داد ،
دو دقیقه بعد همچنان سقف اتاق ،
دقیقه سوم ، دقیقه چهارم ، دقیقه پنجم . . . . .
هشت دقیقه اول فیلم فقط سقف اتاق ! صدای همه در آمد ، اغلب حاضران سینما را ترک کردند ،
ناگهان دوربین پایین آمد،
و یک نفر را که روی تخت خوابیده بود نشان داد و این جمله را زیر نویس کرد :
((این تنها هشت دقیقه از زندگی این جانباز قطع نخاع بود و شما طاقت نداشتید !!!))