احساس تعهد
او در عین حال همه زندگى را در خانه خلاصه نمىدانست، بلکه خانه پایگاهى بود که از آن به رسیدگى امور اجتماعى و مردمى هم مىپرداخت او در جامعه حضور داشت زیرا کار زندگى در راه خدمت به مردم یک وظیفه اجتماعى تلقى مىشود. و هم او از کسانى بود که در برابر جامعه و شرایط آن احساس مسؤولیت مىکرد .
او تنهائى را دوست دارد، نه بدان خاطر که از درد جامعه، مخصوصاً زنان امت فارغ بماند، بلکه بدان خاطر که گاهى در خلوت با خداى خود راز و نیاز کند، از او استمداد بجوید، و عجز و درماندگى خود را به او اعلام دارد و براى دردهاى خود و مردم از او شفاء بطلبد.
در عین حال، در همان تنهائى نیز به یاد مردم امت و در طریق اندیشیدن براى سعادت و نجات آنان. مگر عبادت تنها در همان چند رکعت نماز و عمل روزه و یا فریضه حج است؟ مگر امربمعروف، هدایت و ارشاد، دستگیرى از مستمندان، شاد کردن دل یتیمان، حمایت از درماندگان و مستضعفان عبادت نیست؟ فاطمه (س) از اینگونه عبادات بسیار دارد.
او اهل تطابق با جامعه است، نه تطابق حیوانى که در آن آدمى گلهوار تسلیم جو و شرایط جامعه گردد و همگام با دیگران نیندیشیده به پیش رود. فاطمه (س) اهل فکر است و هدفدار، میداند در چه هنگامى و در چه موردى خود را با جامعه تطابق دهد و در کجا تطابق خود را به صورت مخالفت ابراز دارد.
احساس تعهد فاطمه (س) در رابطه با خدا و قرآن ایجاب مىکرد که او در میان جامعه باشد و حضورش، و از آن مهمتر کیفیت حضورش درسى است براى همه انسانها و انجام مسؤولیتى است که مىتواند راهنما و روشنگر باشد براى همه کسانى که از مسؤولیت دم مىزنند.