کلاس ناوهای هواپیمابر Nimitz شامل ۱۰ سوپرکریر (Super Carrier) است که از انرژی هستهای برای پیشرانه آنها استفاده میشود. این ناوها در اختیار نیروی دریایی ارتش ایالات متحده آمریکا هستند. طول این ناوها بیش از ۳۳۰ متر و وزن هر کدام از آنها چیزی در حدود ۱۰۰ هزار تن است. عرض عرشه این ناوها چیزی بین ۷۷ تا ۷۸ متر است. پیشرانه این ناوها به جای استفاده از توربینهای گاز و یا موتورهای الکترودیزل از دو راکتور هستهای با استفاده از فشار آب، بهره میبرد که ۴ شفت موتوری را به حرکت درآورده و میتوانند به سرعتی در حدود 60 کیلومتر در ساعت برسند. لازم به ذکر است که این موتورها 260000 اسب بخار قدرت دارند. این قابلیت باعث میشود که این ناوها بدون سوختگیری بتوانند به میزان 20 سال به طور مداوم به انجام عملیات در سراسر دنیا بپردازند و طول عمری نزدیک به 50 سال داشته باشند.
تمام این ۱۰ ناو ساخت شرکت Newport News Shipbulding Company هستند و اولین ناو ساخته شده در این کلاس USS Nimitz بود که در سال ۱۹۷۵ و دهمین و آخرین ناو نیز USS George H. W. Bush بود که در سال ۲۰۰۹ به عرصه خدمت وارد شدند. ناوهای هواپیمابر یکی از ارکان اصلی جنگهای نیروهای نظامی ایالات متحده آمریکا بودهاند و به منظور کنترل یک قسمتی از اقیانوس، یا یک دریا و … به خوبی ایفای نقش کردهاند. کشتی که نه بلکه میتوان گفت یک شهر شناور است منظور ناو هواپیمابر Nimitz است. USS Nimitz با 85/338 متر طول و 80/76 متر عریضترین کشتی جنگی دنیا است که روی عرشه آن سه میدان فوتبال جای میگیرد. زیر عرشه یعنی داخل شکم نیمیتز هم آنقدر وسیع و پرپیچ و خم است که افسران و ملوانان آدرس محله کوچه و آپارتمان خود را گم میکنند