هدف عمده عرفان‌های کاذب چیست/ داستان شیخ صنعان و 400 شاگرد عرفان
هدف عمده عرفان‌های کاذب چیست/ داستان شیخ صنعان و 400 شاگرد عرفان
حجت‌الاسلام و‌المسلمین احمد عابدی، استاد درس خارج حوزه علمیه و رئیس دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم در سلسله جلسات سخنرانی به نقد و بررسی عرفان‌های نوظهور پرداخته است که بخش بیست و دوم آن در ادامه می‌آید:
جدایی معنویت از دین نقطه مشترک عرفان‌های کاذب
یک قدر مشترک در همه این عرفان‌های نوظهور است و آن قدر مشترک این است که اینها می‌خواهند معنویت را از دین جدا کنند، یعنی می‌خواهند بگویند می‌شود انسان معنویت داشته باشد و دین نداشته باشد، این هدف عمده تمام این عرفان‌های نوظهور است.
عرفان بدون دین، معنویت بدون دین، ذکر خدا بدون دین و امثال این مسائل.
یک مسأله مشترک همه آن‌ها این است که یک نوع تفکر لیبرالیستی در تمام این عرفان‌ها وجود دارد، قبلاً عرض کردم مثلاً دالایی لاما به اسرائیل چند بار سفر کرده است، سخنرانی‌های سیاسی هم کرده است، اما در عرفانش دم از سیاست نمی‌زند، یعنی اینها همیشه عرفانشان به این معنا است که جدایی دین از سیاست، جدایی دین از حکومت، جدا دین از اخلاق، جدایی دین از قانون، جدایی دین از علم، این تفکر لیبرالی، در تمام این چیزها لیبرال است.
ویژگی سوم تمام این عرفان‌ها این است که با شهوت جنسی یا مثلاً تحریک به گناه، مخالفتی ندارند، گرچه از این جهت با هم متفاوتند، بعضی از آن‌ها می‌گویند سراغ گناهان جنسی نروید، بعضی‌هایشان این را می‌گویند، ولی همان‌هایی که این ادعا را دارند برای رهبران خودشان این را مجاز می‌شمارد. برای پیروان این را ممنوع می‌کند، مثلاً در صوفیه یا دراویش هم تقریباً، تحقیقاً نه، تقریباً این طوری است؛ یعنی برای قطب حرام نمی‌داند ولی برای پیرو این کارها را حرام می‌داند، از این جهت اینها با هم متفاوتند، اما در اصل که در مواردی وقتی می‌گویند لذت، مرادشان لذت جنسی است و شهوت را مجاز می‌شمرند، در بعضی از این موارد تقریباً مشترکند.
نقل قول
