گسترش معرفت و اخلاق
«و انک لعلی خلق عظیم»
و در حقیقت تو به خلقی عظیم آراسته ای.
«و لو کنت فظا غلیظ القلب لانفضوا من حولک»
و اگر تند خو و سخت دل بودی مردم از گرد تو متفرق می شدند.
اگرچه خطاب این آیات به پیامبر (ص) هست ولی از آن جا که «کلهم نور واحد» هستند قطعا می توان نتیجه گرفت که خطاب این آیات به امام عصر (عج) نیز می باشد. بنا براین حضرت بنا به دستوراتی که خداوند داده است اخلاق و معرفت را رشد می دهد. چرا که مهمترين عامل رشد و تعالي انسان به سوي هدف بلند خلقت همانا اخلاق نيکو ميباشد. پيامبرصلي الله عليه وآله هدف از پيامبري خود را تکميل مکارم الاخلاق ميشمرد{9} و قرآن نيز آن بزرگوار را بهترين الگوي رفتاري براي همه مردم معرفي ميکند. {10} ولي با کمال تأسف به واسطه دوري بشر از راهنمايي هاي قرآن و اهل بيت عليهم السلام، انحطاط اخلاقي در همه زمينه ها در جوامع بشري و به ويژه جامعه مسلمين آشکار گرديده است و همين انحراف از ارزشهاي اخلاقي از عوامل مهم ويران کردن حيات فردي و اجتماعي انسانها شده است.
حکومت امام مهدي عليه السلام که حکومت خدا و ارزشهاي الهي بر جهان است، ترويج ارزشهاي اخلاقي را در رأس برنامه هاي خود قرار خواهد داد.
امام باقرعليه السلام فرمود:
اِذا قامَ قائمُنا وَضَعَ يَدَهُ عَلي رُؤُوسِ الْعِبادِ فَجَمَعَ بِهِ عُقُولُهُمْ وَ اَکْمَلَ بِهِاَخْلاقُهُمْ. {11}
زماني که قائم ما قيام کند دست خود بر سر بندگان خواهد نهاد و عقلهاي ايشان را جمع خواهد کرد و اخلاق آنها را به کمال خواهد رساند.
از اين تعبير کنايه آميز و زيبا فهميده ميشود که در پرتو حکومت مهدي عليه السلام که حکومت اخلاق و معنويت است، بستر مناسب براي کمال عقلي و اخلاقي بشر فراهم خواهد آمد زيرا همانگونه که اخلاق منحط و پست از نقصان عقل و خِرد آدمي است، کمال عقل موجب بروز و ظهور اخلاق نيکو در انسان خواهد بود.
از سوي ديگر محيط آکنده از هدايتهاي قرآن و سنتهاي الهي آدمي را به سوي خوبيها سوق ميدهد. بنابراين از درون و برون همه کششها به سوي فضيلتها و زيبايي هاست و اينگونه است که ارزشهاي الهي و انساني همه جائي و عالمگير ميشود.

احياء کتاب و سنت
«الذین ءاتیناهم الکتاب یتلونه حق تلاوته اولئک یومنون به» {6}
کسانیکه کتاب بر آن ها فرستادیم آنگاه کتاب را خوانده و حق خواندن را در مقام عمل نیز به جای آوردند آنان به حقیقت اهل ایمانند.
با توجه به این آیه که ایمان به کتاب الهی را در گرو تلاوت و عمل به آن می داند، پس از آنکه در همه اعصار، قرآن غريب و تنها مانده و در حاشيه زندگي به فراموشي سپرده شد؛ در زمان حکومت آخرين حجت الهي تعاليم حيات بخش قرآن به تمامي عرصه زندگي بشر وارد ميشود. و سنّت که همان گفتار و رفتار پيشوايان ديني است در همه جا به عنوان بهترين الگوي حيات انساني مطرح ميگردد و عملکرد همگان با معيار خدشه ناپذير قرآن و عترت ارزيابي ميشود.
امام علي عليه السلام در بياني رسا حکومت قرآني امام مهدي عليه السلام را چنين توصيف کرده است:
در روزگاري که هواي نفس حکومت ميکند [امام مهدي عليه السلام ظهور ميکند و] هدايت و رستگاري را جايگزين هواي نفس ميسازد و در عصري که نظر شخصي بر قرآن مقدم شده است، افکار را متوجه قرآن ميگرداند و آن را حاکم بر جامعه ميسازد. {7}
و نيز در بياني ديگر، آن حضرت دوران ظهور قرآن و حضور آن را در زندگي بشر چنين بشارت داده است:
... گويي هم اکنون شيعيان خود را ميبينم که در مسجد کوفه، خيمه ها زده اند و قرآن را بدان گونه که نازل شده به مردم ميآموزند... . {8}
و ياد دادن و ياد گرفتن قرآن نقطه شروعي براي ترويج فرهنگ قرآني و حاکميت قرآن و احکام آن در همه حوزه هاي فردي و اجتماعي است.