از زمان نخستین آزمایش اتمی در ۱۵ ژوئیه سال ۱۹۴۵، بیش از ۲۰۵۱ آزمایش تسلیحات اتمی در سراسر جهان انجام شده است. هیچ چیز دیگری در جهان به قدرت تخریب سلاح های اتمی نمی رسد، این سلاح ها از زمان نخستین آزمایش تاکنون، پیشرفت قابل توجهی داشته اند و قدرت تخریبی آنها ده ها برابر افزایش یافته است. بمب اتمی که در سال ۱۹۴۵ مورد آزمایش قرار گرفت، ۲۰ کیلو تن قدرت انفجاری داشت که با نیروی انفجار ۲۰ هزار تن تی ان تی برابری می کرد.
طی ۲۰ سال، ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی سلاح های اتمی بزرگ تری با قدرت انفجار ۱۰ مگاتن یا معادل ۱۰ میلیون تی ان تی را مورد آزمایش قرار دادند. در واقع نسل بعدی سلاح های اتمی که مورد آزمایش قرار گرفتند، حداقل ۵۰۰ برابر از نخستین بمب اتمی قدرتمند تر بودند.
برای درک بهتر انفجارهای سلاح های اتمی به نقشه که توسط الکس والرشتاین توسعه داده شده، مراجعه می کنیم. نقشه نیوک ابزاری است که برای تجسم تاثیر یک انفجار اتمی در دنیای واقعی مورد استفاده قرار می گیرد. نقشه نیوک در واقع نقشه تعاملی است که از API نقشه های گوگل و اطلاعات طبقه بندی نشده اثرات سلاح های اتمی بهره می برد.
در نقشه هایی که در ادامه مشاهده می کنید، حلقه اول انفجار، ابر قارچی و به دنبال آن شعاع تشعشعات اتمی است. در محدوده شعاع صورتی، تقریبا تمام ساختمان ها تخریب می شوند و آمار مرگ و میر در آن ۱۰۰ درصد است. در محدوده شعاع خاکستری، ساختمان های مستحکم تر کمتر آسیب می بینند و اما صدمات دیگر به همان میزان محدوده صورتی است و در محدوده شعاع نارنجی، افرادی که پوست بدنشان در معرض انفجار قرار گیرد، دچار سوختگی درجه سوم می شوند و مواد قابل اشتعال هم آتش می گیرند. همچنین در این نواحی امکان وقوع توفان های آتش زا هم وجود دارد.
در ۲۵ اوت و ۱۹ سپتامبر ۱۹۶۲، در فاصله ای کمتر از یک ماه، اتحاد جماهیر شوروی، دو آزمایش اتمی را انجام داد. هر دوی این آزمایش ها در منطقه نوایا زملیا، مجمع الجزایر شمالی روسیه در نزدیکی اقیانوس منجمد شمالی انجام شدند.
هیچ فیلم و یا عکسی از این آزمایش ها منتشر نشده؛ اما گفته می شود، هر دوی این سلاح های اتمی دارای قدرت انفجاری ۱۰ مگاتنی بوده اند. این انفجارها می توانسته اند هر چیزی که در شعاع ۴.۵ کیلومتر مربعی شان قرار داشته را نابود کنند و تا شعاع ۲۸۰۰ کیلومتری منجر به سوختگی درجه سوم شوند.