از صدف «قال الصادق»
حجت ششم! مسجد مدینه، آذین شده است برای طلوع انوار آسمانی فقه تو.
ستون هایش، گوش سپرده اند، شیوایی کلام فاضلانه ات را.
وجب به وجب زمین مدینه، عطر ملکوت گرفته است.
ملائک، بال گسترده اند بر خاک راه تو تا پابوس احیاگر
آیین محمدی صلی الله علیه و آله باشند.
فقه، می جوشد از لحظه های پرنور و صادقانه ات.
«قال الصادق»های تو، ستاره پاشیده است
بر تارک چند صدسال اجتهاد و فقاهت.
مکتب توحیدی ات، در لحظه لحظه «شیعه بودن» شناور است.
یک عمر، درّ گران بهای احکام خدا، از صدف
«قال الصادق» تو تراویده است.
از هشام ها و مفضل ها، تا شیخ مفیدها و بحرالعلوم ها،
از خوشه خوش رنگ و بهشتی کلام تو روییده اند.
مولا جان! شیعه اگر زنده است، شیعه اگر پویاترین مکتب
دنیاست، شیعه اگر اوج گرفته بر آسمان بالندگی،
همه به یمن تلألوی علم لدنی توست.