یلدای مهدوی، شب فرصت‌ها
از مناسبت‌های ملی سرزمین ما ایرانی‌ها شب یلداست که آداب و سنن بسیار خوبی هم به همراه دارد من جمله، صله رحم، فال حافظ، دور هم جمع شدن و... با توجه به این که، این مناسبت ملی در شب است و موضوعیت شب در این آئین، بر آن شدیم که به پدیده‌ی «شب» این موضوع بپردازیم که از منظر آیات و روایات این شب چه جایگاهی دارد تا در این شب از این فضیلت کثیری که برای آن بیان شده بی‌بهره نمانیم. پس اگه بتوانیم در کنار این آداب و رسوم ملی که بسیار هم ارزش‌مند هستند از آداب اسلامی هم بهره ببریم این شب از همه لحاظ برایمان خاطره و ارزش‌مند می‌شود؛ هم از لذت‌های روحی و هم از لذت‌های معنوی آن بهره کافی را می‌بریم.
اما موضوع «شب» در آئینه‌ی آیات و روایات:
خداوند متعال از شب در آیات زیادی استفاده کرده و به آن اهتمام داده است از جمله آن‌جا که خداوند به شب قسم می‌خورد که تعداد آن‌ها هم زیاد است مثل:
«وَاللَّیلِ إِذَا یغْشَاهَا[شمس/4] سوگند به شب زمانی که عالَم را فرامی گیرد». و آیات دیگری که خداوند به شب قسم یاد می‌کند مثل آیه اول سوره لیل و آیه هفتم سوره انشقاق و آیه دوم سوره ضحی و... .
یا این‌که در قرآن به شب زنده داری سفارش بسیار شده است مثل: «وَمِنَ اللَّیلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَّک عَسَی أَن یبْعَثَک رَبُّک مَقَامًا مَّحْمُودًا[اسراء/79] و پاسی از شب را برای برپایی نافله شب برخیز؛ امید است که پروردگارت تو را به مقام محمود رساند».هم‌چنین در روایات هم به این پدیده، اشارات زیبا و ارزش‌مندی شده است مثل این‌که: در حدیث قدسی در خطاب به حضرت موسی(علیه‌السام) آمده است: «ای پسر عمران، دروغ گفته است کسی که گمان برد من‌را دوست دارد؛ اما چون شب فراگیر شود، از من صرف نظر می‌کند و به خواب می‌رود، مگر نه این است که هر دوست‌داری، دوست دارد با محبوبش خلوت کند. هان ای پسر عمران، این منم که بر احوال دوستانم آگاهم و چون شب آنان را فراگیرد، چشم دلشان را باز کنم و آنان از راه مشاهده مرا خطاب میکنند و از سر حضور با من به سخن می‌نشینند. ای پسر عمران، در تاریکی دل شب از قلبت خشوع و از جسمت فروتنی و از دیدگانت اشک را به من ببخش و من‌را بخوان که من‌را نزدیک و پاسخ‌گو خواهی یافت».پس چه خوب است که ما در این شبی که با اقوام و خویشان دور هم جمع می‌شویم و مصادف با سال‌روز امامت امام عصر(عجل‌الله‌فرجه‌الشریف ) هم است این شب را تبدیل کنیم به یلدای مهدوی و از قرآن و حافظ که از قران گرفته شده بهره کافی را برده و خدائی ناکرده با کارهایمان قلب امام زمان‌مان را نرنجانیم.
پی‌نوشت
[1]. مجلسی، ج 84، ص172.
نقل قول
