سخن خدا با انسان در دل شب
سخنان خدا با انسان در شب
سوره ی مبارکه ی سجده
سوره سجده سی و دومین سوره قرآن با 30 آیه است.غرض سوره تثبیت و تأکید بر امر معاد و ذکر دلیل بر این دو، وزدودن شبهه از دلهای مؤمنان است وبه نبوت و کتاب نیز اشاره می کند. علامتها و تفاوتهای مؤمنان حقیقی به آیات الهی و فاسقان خارج از زیّ عبودیت را بیان می کند. به مؤمنان وعده ی اموری را می دهد که خارج از حد تصور است و به فاسقان وعید به عذاب جاودانه و انتقام شدید می دهد.1
« تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ»2
از بسترهای خود پهلو تهی کرده، در دل شب هنگامی که تمامی چشمها به خواب رفته و جانها آرام گرفته‌اند به دعا در آستان پروردگاشان مشغول می شوند. امید به پاداش الهی و ترس از عقاب او را دارند نه مغرورنند ،نه ناامید. کار دائمی آنها انفاق در راه پروردگارشان است.
« فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِیَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْیُنٍ جَزَاء بِمَا كَانُوا یَعْمَلُونَ.»3
پروردگار عالم، در مقابل مجاهدت آنان پاداشی را برایشان در نظر می گیرد که فوق تصور و ادراک آنهاست. پاداشی که با مشاهده ی آن چشمان آنها روشن می شود. این پاداشِ عمل آنها در زندگی دنیاست.
نقل قول
