اختلاف اساسی بین شیعه و سنی در مسئله امامت است. اهل سنت سعی می کنند که از
هر چیزی که بر امامت امام علی(ع) و سایر امامان دلالت داشته باشد خود شان را کنار بکشند
و تا توانسته اند بزرگان آنان احادیث و روایاتی را که در باره امامت اهل بیت (ع) از پیامبر خدا صادر
شده در کتابهای شان نقل نکنند ولی با وجود این موضع گیری منفی روایات زیادی در کتابهای
اهل سنت مبنی بر ولایت و امامت اهل بیت (ع) منعکس شده است.
اما در خصوص آیه «إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَوةَ
وَ هُمْ رَاكِعُون؛ سرپرست و ولىّ شما، تنها خداست و پيامبر او و آنها كه ايمان آوردهاند همانها
كه نماز را برپا مىدارند، و در حال ركوع، زكات مىدهند.»[۱] در صحاح سته چیزی نقل نشده
است. ولی در برخی کتابهای دیگر اهل سنت حدیثی از رسول گرامی اسلام در شأن نزول این
آیه شریفه که امامت و ولایت امام علی (ع) را به اثبات می رساند نقل شده است که به برخی
از آنها اشاره می کنیم:
در مجمع الزوائد از عمار یاسر نقل شده است که سائلی کنار علی بن ابی طالب (رض) که در حال
رکوع بود ایستاد او انگشرش را از انگشت در آورد به او عطا کرد. در این هنگام رسول الله (ص) آمد
و سائل او را از این کار آگاه نمود پس ب رسول خدا(ص) این آیه «إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ
ءَامَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَوةَ وَ هُمْ رَاكِعُون» نازل گردید و رسول رسول خدا آن را قرائت
کرد سپس فرمود: من كنت مولاه فعلي مولاه اللهم وال من والاه وعاداه؛ هر که من م.لای اویم
پس علی مولای اوست خدایا دوست بدار هر که او را دوست دارد و دشمن بدار هر که او را
دشمن دارد.[۲]
در کتاب المعیار و الموازنه بعد از اینکه در باره امام علی (ع) می گوید: أن الإمام أمير المؤمنين
علي بن أبي طالب عليه السلام كان قد فاق العالمين زهدا وصبرا وعبادة ، وكان أزهدهم في الزخارف
الدنيوية وأصبرهم عند الهزاهز والشدائد وأعبدهم في ساحات المناجاة مع الله ومقام العبودية ... ،
ودرجته لتعلموا أن علي بن أبي طالب قد برز على الزاهدين بزهده وصبره ، وسبق العابدين بعبادته.
فكان ممن يطعم الطعام على حب الله مسكينا و يتيما و أسيرا و كان من المؤثرين على أنفسهم
وإن كانت بهم خصاصة. وكان من الكاظمين الغيظ ، والعافين عن الناس . وكان من الصابرين على البأساء
والضراء و... و در باره او آیه «إنما وليكم الله ورسوله والذين آمنوا الذين يقيمون الصلاة ويؤتون الزكاة
وهم راكعون» نازل شد تا سخن رسول خدا (ص) را که فرمود« من كنت مولاه فعلي مولاه» تصدیق
کند هنگامی که در این آیه ولایت او را قرین ولایت پیامبرش نموده است.[۳]