دورنمايى از عصر امام عسكرى(علیه السلام)
یكی از راه های پی بردن به شخصیت واقعی انسانها، آگاهی از زمان آنهاست. با توجه بدین حقیقت، برآنیم تا نگاهی گذرا به عصر امام عسكری علیه السلام بیفكنیم تا بخشی از عظمت شخصیت تابناك آن امام معصوم را دریابیم.دوران كودكی
امام عسكری علیه السلام در دوران كودكی شاهد اهانتهای متوكل عباسی به اهل بیت عصمت علیهم السلام، به ویژه پدر بزرگوارش امام هادی علیه السلم، بود. او می دید دشمن زیارت جدش امام حسین صلوات الله علیه را ممنوع و حتی مزار مقدسش را با خاك یكسان كرده است.
متوكل به خاطر احساس ترس از گرایش مردم به اهل بیت علیهم السلام فرمان داد امام هادی علیه السلام و خاندانش را دستگیر و از مدینه به سامرا منتقل كنند.
امام عسكری علیه السلام یورش های ناجوان مردانه و دور از ادب ماموران حكومت به خانه پدرش را مشاهده كرد و سرانجام در شهادت مظلومانه پدر ارجمندش به سوگ نشست.فرمانروایان آن روزگار
بنی عباس، كه پس از بنی امیه با زور و تزویر به حكومت دست یافتند، برای مردم چیزی جز وحشت، اختناق و ستم به ارمغان نیاوردند. آنها جنگیدند، غارت كردند و مردم را در بیچارگی، فقر و اندوه فروبردند. امویان كافرانه و آشكارا به اسلام ضربه می زدند، ولی عباسیان منافقانه و پنهانی. فرزندان عباسی در پی آن بودند كه با رنگ دین به نظام سیاسی خویش تقدس بخشند، اما تفكر اهل بیت علیهم السلام سدی استوار در برابر هواهای نفسانی شان پدید آورده بود.
آنها در ظاهر خویش را جانشینان رسول خدا صلی الله علیه وآله معرفی می كردند، باعوام فریبی به نام دین از مردم بهره می كشیدند و اهداف خود را پیش می بردند. ستمگران بنی عباس، در سایه زور و تزویر، از كیسه بیت المال كاخ های باشكوه می ساختند، ماموران و چاپلوسان را ثروتمند می ساختند و بی خبر از وضعیت دشوار زندگی مردم به خوشگذرانی می پرداختند. فاصله طبقات فقیر و غنی هر روز بیشتر می شد. و سرنیزه های حكومت برای خاموش ساختن فریاد اعتراض مردم تیزتر.