نکاتی در خصوص قلقله
قلقله حروف قطب جد در میان و وسط کلمه و حالت مشدد با یکدیگر متفاوت است.
قلقله حروف قطب جد در صورت سکون در انتهای کلمه را قلقله اَبیَن می گویند. قلقله آخر
کلمه را نباید با ضرب و شدت بیشتر ادا کرد زیرا با قلقله حروف قطب جد مشدد مشتبه
می گردد. نکته بعدی در خصوص قلقله آن است که صدای حروف قلقله نباید دارای نغمه باشد
و نباید نغمه را طوری تنظیم کرد یک نت در صدای قلقله قرار گیرد. صدای قلقله صدایی
مستقل است که به آن صُوَیت (صدای کوچک) گفته می شود.
معنی صُوَیت
صدای قلقله را صُوَیت می گویند. صویت بر وزن فعیل و به معنی صدای کوچک است. در قلقله
نباید ضرب ادای حرف قلقله با شدت و حدت ادا شود.
مطالبی در خصوص صفات حروف
صفات حروف دو نوع اند :
صفات ذاتى و عارضى
صفات ذاتی
برای تمام حروف ده صفت ذاتی می باشد که پنج صفت ضدّ پنج صفت دیگرند . بنابراین هر حرف
بیش از پنج صفت ندارد .
۱ ـ شدّت : یعنی سخت اداء شدن .
۲ ـ رخوت : یعنی نرم و سست اداء شدن .
۳ ـ استعلا : یعنی میل ببالا نمودن .
۴ ـ استفلا : یعنی میل بپائین دادن .
۵ ـ اصمات : یعنی سنگین اداء شدن .
۶ ـ اذلاق : یعنی به آرامی اداء کردن .
۷ ـ جهر : یعنی بلند خواندن .
۸ ـ همس : یعنی آهسته خواندن .
۹ ـ انفتاح : یعنی باز نمودن دهان .
۱۰- اطباق : یعنی طبق نمودن زبان