نمادی از انسان مثبت اندیش درسوره یوسف
انسان در طول زندگی خود همواره به دنبال پیشرفت و کسب موفقیت است.
موفقیت در زندگی متأثر از نوع نگرش انسان به خود و جهان پیرامون است.
قرآن کریم که کتاب جامع برنامه زندگی انسان است، در آیات خود انسانها
را به توجه به فضل و هدایت الهی تشویق و دعوت میکند. در این مجال به
بررسی نقش مثبت اندیشی در موفقیت انسان از دیدگاه قرآن پرداخته
میشود.
معنای مثبت اندیشی
مثبت اندیشی شکلی از فکر کردن است که بر حسب عادت در پی به دست آوردن بهترین
نتیجه از بدترین شرایط میباشد.
شخص مثبت اندیش هیچ گاه مسائل منفی را به رسمیت نمیشناسد، بلکه به مقابله
با آن میپردازد.
به عبارت دقیق تر مثبت نگری فرآیندی است تعمّدی و انتخابی.
جایگاه مثبت اندیشی در آیات قرآن
شخص مثبت اندیش هیچ اتفاقی را در عالم شر و بد نمیداند، بلکه از نظر او، همه رخدادهای
دنیا حساب شده و هشیارانه و تحت کنترل کارگردان بزرگ عالم است.
در قرآن کریم آمده است:
«الَّذِی أَحْسَنَ کُلَّ شَیْءٍ خَلَقَهُ»؛ «همان کسى که هر چیزى را که آفریده است نیکو
آفریده». (سجده/۷)
بر این اساس جهان خیر محض است. شرور و آفات موجود در جهان قابل تفسیر و توضیح هستند.
در واقع احساس ما نسبت به زندگی و جهان اطراف، ناشی از حوادثی نیست که برای ما رخ
میدهد، بلکه نتیجه تفسیر ما از حوادث است. فرد خوش بین بهترین تفسیر را برای موارد یاد شده
برمیگزیند. این خود افراد هستند که تصمیم میگیرند زندگی را چگونه ببینند و در برابر اتفاقات
روزانه زندگی چه عکس العملی نشان دهند.
وقتی انسان خردمند در مییابد جهان خلقت بر نظام احسن و لطف و محبت خداوند خلق شده،
در وجود خود از همه لطف ورحمت خداوند احساس شادمانی میکند. قرآن این شادمانی را تأیید
کرده و میفرماید:
«قُلْ بِفَضْلِ اللّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِکَ فَلْیَفْرَحُواْ هُوَ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ»؛ «بگو: «به فضل و رحمت خداست
که [مومنان] باید شاد شوند.» و این از هر چه گرد مىآورند بهتر است.» (یونس/۵۸)
ایمان به خداست که حضرت یوسف(علیه السلام) را چنان استوار میکند که پیامبر اکرم(صلی الله
علیه و آله) میفرمایند: «من از بزرگی روح و کرامت نفس و بع بلند یوسف(علیه السلام) در شگفتم»
برای اینکه انسان بتواند از خود چهرهای شاد ساخته و نگرش مثبت را در خود تقویت نماید،
لازم است به استعدادها و تواناییهای خود توجه نماید.
فضل و رحمت خدا همه نعمات مادی و معنوی است که خداوند به آدمی عطا کرده است. به کار
آوردن این فضایل و مرحمت ها شادی آفرین است و به این ترتیب برای یک انسان خوش بین شادی
یک قاعده است و ناراحت بودن یک استثناء. چرا که فضل و رحمت الهی دائمی است و نه موقت.
در آیات فراوانی از قرآن به این فضایل و الطاف اشاره شده است که در ذیل به برخی از آن ها اشاره
میگردد:
«هُوَ الغَفورُ الرَّحیمُ»؛ «او آمرزنده مهربان است».
«یَبسُطُ الرِّزقَ لِمَن یَشاءُ»؛ «روزی هر که را بخواهد گشایش میدهد».
«یَهدِی إلَیهِ مَن یُنیبُ»؛ «هر که به خدا روی آورد، او را به سوی خود هدایت میکند».
«وَیَسْتَجِیبُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَیَزِیدُهُم مِّن فَضْلِهِ»؛ «دعای کسانی که ایمان آورده
و کارهای شایسته انجام دادهاند، اجابت میکند و از فضل خویش به آنها زیاده میدهد».