چگونگی خلقت ملائكه و فرشتگان
در روایتی دیگر آمده است كه از حضرت جعفر بن محمد ع پرسیدند ملائك بیشترند یا بنی آدم ایشان فرمودند به حق خدایی كه جان من در دست قدرت اوست ملائكه ی خدا در آسمانها بیشترند از عدد ذره های خاك در زمین و در آسمان قدر جای پایی نیست مگر اینكه در آن محل ملكی هست كه خدا را تسبیح و تقدیس می نماید
در خلقت ملائكه و فرشتگان آیات و روایات متعددی وجود دارد علی بن ابراهیم از حضرت صادق (ع) روایت كرده است كه :خداوند عالمیان ملائكه را مختلف خلق كرده است و حضرت رسول (ص) جبرئیل را دید كه ششصد بال داشت و بر ساقش مروارید بسیار بود مانند قطره هایی كه بر سبزه نشینند و پر كرده بود مابین آسمان و زمین را . فرمود هر گاه خدا امر نماید میكائیل را كه بر زمین آید پای راست را در آسمان هفتم و پای دیگر را در زمین هفتم گذارد و فرمود خداوند عالمیان ملكی چند است كه نصف بدن ایشان از برف و نصفی دیگر از آتش است و ذكر ایشان این است : ای خدایی كه الفت داده ای میان برف و آتس دلهای ما را بر اطاعت خود ثابت بدار ! و فرمود: ملكی است كه مابین نرمه ی گوشش تا چشمش پانصد سال مسافت است به پرواز مرغ و فرمود: ملائكه نمی خورند نمی آشامند و جماع نمی كنند و به نسیم عرش زندگانی می كنند و خدا را ملكی چند است كه تا قیامت در ركوعند و خدا را ملكی چند هست كه تا قیامت در سجودند.بعد از آن به نقل از حضرت رسول (ص) فرمود:هیچ مخلوقی از خلق خدا بیش از ملك نیست در هر روزی ودر هر شبی هفتاد هزار ملك فرود می آیند و طواف خانه كعبه میكنند دیگر بر سر تربت حضرت رسول می روند و بر او سلام می كنند دیگر به روضه ی حضرت امام حسین (ع) می آیند ودر آنجا می مانند و چون سحر می شود به آسمان می روند و دیگر هرگز فرود نمی آیند و روز دیگر هفتاد هزار دیگر می آیند.
در روایتی دیگر آمده است كه از حضرت جعفر بن محمد (ع) پرسیدند : ملائك بیشترند یا بنی آدم ؟ ایشان فرمودند : به حق خدایی كه جان من در دست قدرت اوست ملائكه ی خدا در آسمانها بیشترند از عدد ذره های خاك در زمین و در آسمان قدر جای پایی نیست مگر اینكه در آن محل ملكی هست كه خدا را تسبیح و تقدیس می نماید و در زمین درختی و كلوخی نیست مگر آنكه نزد آن ملكی است موكل بر آنكه احوال آن را هر روز بر خدا عرض می نماید با آنكه خدا از آن ملك اعلم است به احوال آن چیز و هیچ یك از ملائك نیستند مگر اینكه به خدا تقرب می جویند به ولایت و محبت ما اهل بیت و استغفار می نمایند برای دوستان ما و لعنت می كنند بر دشمنان ما و از خدا می طلبم كه عذاب خود را بر ایشان بفرستد .