سلامت و موفقیت در گرو نشاط
کسانی که سرحال و بانشاط هستند، کارهایشان به خوبی به انجام می رسد. و به تعبیری کارها همه ردیف است. عبادتش هم قشنگ تر است. آدم های افسرده و درهم و اندوهگین، در عبادت هم حواس پرت دارند. در درس و کار هم ناموفق اند. حتی نشاط در میل و اشتهای انسان به غذا هم تأثیر به سزایی دارد. کسی که کسل و بی نشاط است، میلی هم به غذا ندارد.
افراد بانشاط کمتر به بیماری مبتلا می شوند. بسیاری از بیماری ها به غم و اندوه و افسردگی ارتباط دارند. غم و غصه که زیاد می شود، اشتها بند می آید. اندوه و نگرانی ها که به انسان رو می آورد، بسیاری از بیمارها طلوع می کند. اما یک روح بانشاط و امیدوار، می تواند با بیماری مبارزه کند و آن را زمین بزند. وقتی روح قوی شد، در جسم و بدن هم تأثیر می گذارد و در آن تصرف می کند.
شادی می تواند بیماری های صعب العلاج جسمی را درمان کند. پزشکان معتقدند، شادی نه تنها می تواند جلوی بیماری های ناشی از ناملایمات عصبی را بگیرد، بلکه قادر است جلو رشد بیماری سرطان را بگیرد.
مرحوم حاج آقای دولابی گاهی هفت هشت ساعت می نشستند و صحبت می کردند و هیچ احساس خستگی نداشتند. ایشان سحرها گاهی چهار پنج ساعت دو زانو می نشستند که شاید ما طاقت یک ساعت آن را هم نداشته باشیم. یک مرتبه به پای خودشان زدند و گفتند: آرام بگیر، می خواهم بنشینم.
اگر روح بانشاط و قوی باشد، می تواند در جسم هم تصرف کند. اگر راکب قوی بود، می تواند در مرکب خود تصرف کند و آن را هم به وجد بیاورد.