منابع :
[1] . اسفار، چ بیروت، ج 6، ص 122-118، طباطبایی، نهایة الحکمه، چ قم، مؤسسه امام خمینی، ج 4، ص 1111-1110 و جعفر سبحانی و محمد محمدرضایی، اندیشه اسلامی یک، نشر معارف، ص 98-97.
[2] . به مدخل کامل مطلق مراجعه شود.
[3] . اسفار، ج 6، ص 118 و نهایه، ج 4، ص 1112-1110و جعفر سبحانی و محمدمحمدرضایی، اندیشه اسلامی، ص 118.
[4] . ابن سینا، اشارات، نشر بلاغه، ج 3، ص 47 و 129، شیخ اشراق، مطارحات، مجموعه مصنفات، ج 1، ص 395-392 و اسفار ، ج 6، ص 149-133.
[5] . اسفار، ج 6، ص 105-103، ابن سینا؛ اشارات، ج 3، ص 54، مطهری، مجموعه آثار، ج 7، (شرح اشارات)، ص44-42، مصباح یزدی، آموزش فلسفه، ج 2، ص 354-348 و فیاضی، غلامرضا، تعلیقه بر نهایه، نشر مؤسسه امام خمینی، ج 4، ص 1074.
[6] . اسفار، ج 6، ص 120 و 133 و فیاضی، تعلیقه بر نهایه، ج 4، ص 1122 و علامه طباطبایی، نهایه الحکمه، نشر مؤسسه امام خمینی، ج 4، ص 122.
[7] . نهایه الحکمه ، ج4 ، ص 1111 .