قضا وقدر الهی چیست؟
قضا در لغت عبارت است از یک اصل صحیح که بر استحکام، استواری ونفوذ کاری دلالت می کند.{ کتاب المقاییس، احمدبن فارس بن زکریا، ج 5، ص 99.«القضاء اصل صحیح یدل علی احکام امر واتقانه وانفاذه». } قدر در لغت «حدُّ کل شی ءٍ ومقداره وقیمته وثمنه...؛ اندازه، مقدار وارزش هر چیزی را» گویند.{ الالهیات، جعفر سبحانی، مطبعة قدس، طبع سوم، 1141 ه’.ق، ج 2، ص 36. } راغب اصفهانی می گوید: «القدر والتقدیر تبیین کمیة الشی؛ قدر وتقدی، بیان مقدار چیزی است».{ مفردات راغب، چاپ دارالکتاب العربی، ماده ی قدر، ص 904. }
پس قضا؛ هر قول یا عملی است که متقن، مستحکم واستوار باشد وتفسیر وتبدیل در آن راه ندارد. قدر نیز اندازه وارزش ومحدوده ی اشیاء است. قضا وقدر در آیات وروایات، بار معنایی و لغوی را با خود دارند؛ یعنی در فرهنگ اسلامی با اندک تغییر وتفسیر، در همان اصطلاح ومعنای لغوی، به کار می روند.