نمایش نتایج: از شماره 1 تا 5 , از مجموع 5

موضوع: تمرین تنفس قرائت

  1. Top | #1

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    9287
    نوشته
    1,682
    تشکر
    358
    مورد تشکر
    1,408 در 846
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    جديد تمرین تنفس قرائت

    تمرین تنفس از دو طریق تنفس سینه ای و تنفس شکمی صورت می گیرد. یعنی بکمک

    ششها(سینه) و یا بکمک شکم، ریه ها و پرده دیافراگم می باشد. تحقیقات نشان داده که

    تنفس سینه ای باعث فشار به دریچه قلب و تمرین سنگین آن باعث آسیب به آن می گردد

    و نیز هنگام قرائت قرآن باعث فشار به عضلات گردن و پایین آمدن کیفیت اصلی صدا می شود.

    در حالی که با تنفس شکمی می توان حجم بالاتری از هوا را برای خواندن ذخیره کرد و موقع

    خواندن قرآن کنترل این هوای ذخیره شده راحت تر است. البته مکش هوا به داخل شکم غیر از

    چیزی است که تصور می کنیم. برای درک بهتر این مطلب در قسمت آناتومی دستگاه تنفس

    نحوه عملکرد دقیق آنرا توضیح داده ایم. نکته ای که برای بازدهی بهتر تنفس لازم هست بدانید

    اینست که هنگام نفس گیری و نیز هنگام خواندن قرآن می بایست: سر و سینه بصورت صاف

    قرار گیرد و از خم شدن سر بطرف پایین یا خم شدن کمر(و در نتیجه سینه) بشدت پرهیز کرد

    تا ریه های جمع شده از هم باز شوند و فضای بیشتری جهت ذخیره هوا در اختیار ما قرار دهند.

    صاف نگه داشتن سینه، کشیدن بدن به طرف بالا و کمی بالا بردن شانه ها از جمله ترفندهای

    موثر در ذخیره نفس بوده و این عمل در هنگام قرائت قرآن و استفاده بهتر از تنفس بسیار موثر است.




    امضاء


    عـاشقان را سر شوریده به پیكر عجب است

    دادن سر نه عجب ،داشتن سر عجب است

    تـن بـی سر عجبـی نیست رود گـر در خاک

    سـر سربـاز ره عشـق بـه پیکـر عجب است



  2.  

  3. Top | #2

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    9287
    نوشته
    1,682
    تشکر
    358
    مورد تشکر
    1,408 در 846
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    روش تمرین:


    کف اتاق بگونه ای که پشت سر و کمر شما روی فرش قرار گرفته باشد، دراز بکشید بدون اینکه

    چیزی زیر سر یا کمر خود قرار دهید. تا آنجا که می‌توانید پشت خود را باز و گسترده کنید. زانوها

    را خم کنید به ‌طوری که نوک آنها به طرف سقف باشد. نباید به پشت فشار آورد زیرا این کار باعث

    ایجاد تنش در عضلات آن ناحیه خواهد شد. شانه‌ها را رها کنید تا باز شوند. رها کردن آرنج‌ها در

    دو سوی بدن و گذاشتن کف دو دست روی دو پهلو به این منظور کمک می‌کند. بطوری که وقتی

    هوا را وارد ریه ها می کنید احساس کنید که شکم شما از هوا پر می شود. این حالت را توسط کف

    هر دو دست که دو طرف شکم قرار داده اید درک کنید. درحالی که هیچگونه فشاری روی عضلات

    گردن نباشد از راه بینی شروع به نفس گیری کرده و مقداری هوا را به طرف شکم خود هدایت

    کنید. بزرگ شدن شکم خود را با کف دو دست خود باید احساس کنید و متوجه باشید که قفسه

    سینه شما از هم باز نشود و هوا را تنها به طرف شکم هدایت کنید نه سینه.


    (همانطور که گفته شد این یک تصور هست که هوا داخل شکم شما می شود هر چند عملا

    اتفاقاتی رخ می دهد که در بخش دستگاه تنفس به آن پرداخته ام).
    امضاء


    عـاشقان را سر شوریده به پیكر عجب است

    دادن سر نه عجب ،داشتن سر عجب است

    تـن بـی سر عجبـی نیست رود گـر در خاک

    سـر سربـاز ره عشـق بـه پیکـر عجب است



  4. Top | #3

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    9287
    نوشته
    1,682
    تشکر
    358
    مورد تشکر
    1,408 در 846
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    هنگامی که احساس می کنید هوا را به داخل شکم می فرستید باید به آرامی اینکار صورت گیرد

    و هنگامی که مقدار کمی هوا ذخیره کردید مکث کنید و بدون رها کردن آن مقدار دیگری هوا را به

    آن اضافه کنید تا جایی که احساس کنید کمی به شکم شما فشار آمده(فشار کم). بعد سعی کنید

    که گلوی خود را آزاد کنید و توسط گلو هوا را نگه ندارید. بلکه عضلات گردن می بایست کاملا آزاد باشد

    بطوری که وقتی به آرامی گلو را آزاد می کنید باید اجازه دهید هوای ذخیره شده بسیار آرام از گلوی

    شما خارج شود. در واقع پرده دیافراگم هست که باید هوا را کنترل کند نه گلوی شما. چرا که اگر موقع

    قرائت، هوا را توسط گلو کنترل کنید بمحض خواندن، هوا از پشت حنجره شما یکباره آزاد می شود و

    فشار به حنجره آمده و این صحیح نیست. وقتی که گلو را آزاد کردید اینجاست که باید زمان را در نظر

    بگیرید و سعی کنید در هر بار تمرین، هوای حبس شده مدت زمان بیشتری طول بکشد تا از گلوی

    شما خارج شود(که می توانید با صوت همراه باشد و هم می توانید بدون صوت فقط هوا را به آرامی

    خارج کنید). حداقل ۳۰ ثانیه باید طول بکشد تا هوا را بیرون دهید. و سعی کنید که مدت زمان آن بمرور

    از یک دقیقه بیشتر شود. این تمرین باعث قوى شدن عضلات اطراف گلو و پرده دیافراگم هم مى شود

    زیرا هنگام خواندن، فشار زیادى به این عضلات وارد مى گردد.

    امضاء


    عـاشقان را سر شوریده به پیكر عجب است

    دادن سر نه عجب ،داشتن سر عجب است

    تـن بـی سر عجبـی نیست رود گـر در خاک

    سـر سربـاز ره عشـق بـه پیکـر عجب است



  5. Top | #4

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    9287
    نوشته
    1,682
    تشکر
    358
    مورد تشکر
    1,408 در 846
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    بمرور زمان و در طی ماه ها باید هم مقدار هوایی را که ذخیره می کنید و هم مدت زمان خارج

    شدن هوا را از گلو افزایش دهید و از فشار یکباره و مقطعی خودداری کنید تا باعث مشکلاتی مانند

    تهوع یا درد در ناحیه شکم و … نشوید. هنگام تمرین تنفس همراه با صدا، نفس عمیق با کیفیتى که

    قبلاً گفته شد بکشید بطوری که وارد شدن هوا به داخل شکم را احساس کنید و شکم کاملاً بالا آید.

    در اینجا می توانید هنگام خروج هوا از گلو صدایی ایجاد کنید و آهسته و پیاپى بگویید: ((آ،آ،آ…)). و یا

    می توانید کلمات مد دار مانند “یشآء” را انتخاب و هنگامی که هوا به آرامی از گلوی شما خارج می شود

    آهسته شروع به خواندن مد آن کنید. در ضمن احتیاجی به این نیست که آنقدر نفس بگیرید که راهی

    برای خواندن نداشته باشید. اگه بیش از اندازه هوا را ذخیره کنید باعث میشود به محض اینکه دهانتان

    را باز کنید کل نفستان خارج شود. اگر هنگامی که شکمتان را از هوا پر می کنید به گلوی شما فشار

    زیادی وارد شده، بدانید که جای اشکال است. و اغلب زمانی که هوای زیاد وارد شکم شود این اتفاق

    می افتد. توجه داشته باشید که هر چه این هوا آهسته تر و کندتر از شش ها خارج شود بهتر است

    و تکرار این تمرین، تنفس را بهتر و طولانی تر مى کند. پس در ابتدا توقع زیادی از خودتان نداشته باشید.

    هنگام گفتن آه سعی کنید صدای گرفته و بسیار خش دار از گلوی خود خارج نکنید و طوری عمل کنید

    و گردن خود را قرار دهید که صدا تا حد امکان صاف از گلو بیرون آید.

    امضاء


    عـاشقان را سر شوریده به پیكر عجب است

    دادن سر نه عجب ،داشتن سر عجب است

    تـن بـی سر عجبـی نیست رود گـر در خاک

    سـر سربـاز ره عشـق بـه پیکـر عجب است



  6. Top | #5

    عنوان کاربر
    مدیر ارشد انجمن
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    9287
    نوشته
    1,682
    تشکر
    358
    مورد تشکر
    1,408 در 846
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    پس از کسب این آمادگی، بهترین اقدامی که می توانید انجام دهید اینست که دو زانو بنشینید

    و نفس گیری کنید و آیه بلندی را شروع به قرائت با صدای پایین کنید. و در چند مرحله تلاش کنید

    مقدار بیشتری از آن آیه را تلاوت کنید. به مرور که این حالت تقویت شد همین تمرین را برای تلاوت

    در پرده های صوتی بالا بکار گیرید. این تمرین موثرترین روش برای افزایش طول قرائت شناخته شده.

    لازم به ذکر است که تمرین تنفس نیاز به ماهها بلکه سالها تمرین دارد و ممکن است عجله برای

    افزایش تنفس، بدن را دچار آسیبهای جدی نماید. البته تاثیر موارد دیگری مانند ورزش و … را نمی توان

    نادیده گرفت.


    منبع: پایگاه قرآنی وآموزشی شفا
    امضاء


    عـاشقان را سر شوریده به پیكر عجب است

    دادن سر نه عجب ،داشتن سر عجب است

    تـن بـی سر عجبـی نیست رود گـر در خاک

    سـر سربـاز ره عشـق بـه پیکـر عجب است



اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi