1-مقدمه
مبحث عقلگرایى دینی در تاریخ اندیشه، پیشینهاى بس طولانى دارد ؛ کلام و نیز فلسفه اسلامى دو نمونه بارز این گرایش است. اندیشمندان اسلامى در این باب از دیگران گوى سبقت ربودند و در این راه بسى اندیشه سوختند و قلم زدند . دفاع عقلانی از دین امروزه از مباحث خرد سوز فیلسوفان دین به شمار میآید. نگاه به عقلانیت دین از دیدگاه وحی، ساحتى دیگر و نگرهاى خاص است که در این مقال محور بحث قرار گرفته است.
2ـ فراخوان قرآن به تعقل
در قرآن کریم الفاظى که ناظر به انواع ادراکات است فراوان بوده، از مرز بیستتعبیر میگذرد؛ تعبیراتى از قبیل: عقل ، فکر، یقین، لب، حکمت، تدبر، خبره، شهادت، ظن، حسبان، شعور،نظر ، ذکر، عرفان، فهم، فقه، درایه،رأی، زعم، حفظ، علم وبصیرت . هر یک در این واژهها معنا و استعمال خاصی دارد . برخى از آنها در مورد ذات حقسبحانه به کار نمیروند؛ زیرا به نحوى با ماده سر و کار دارند . ولى بعضى دیگر نظیر واژههاى علم یا خبره، بر ذات واجب نیز اطلاق شدهاند؛ زیرا در ذات معانى آنها نقصى وجود ندارد: « والله بکل شیءٍ علیم»[نساء 75]،« والله بما تعملون خبیر»[بقره 234].
علاوه بر این، قرآن به گونهها و اسالیب متعدد و متنوعى انسان را به تعقل، تدبر و تفکر دعوت کرده است : « هل یستوى الذین یعلمون و الذین لایعلمون» [زمر 9] . قرآن انسانهایى را که با تأمل و تفکر به نظریات و آراى مختلف گوش فرا داده ، بهترین آنها را انتخاب میکنند، هدایت یافته و صاحب عقل ناب و خالص میداند: « فبشر عبادالذین یستمعون القول فیتبعون احسنه اولئک الذین هداهم الله و اولئک هم اولوالالباب»[زمر 18] . گاه قرآن شریف خود براى اثبات امری، استدلال و برهانى منطقى اقامه میکند ؛ فى المثل وحدانیت خدا را این گونه مبرهن میکند: « لوکان فیهما الهة الا الله لفسدتا[انبیاء 22] . نقل احتجاج از انبیاء پیشین، از دیگر موارد عنایت این کتاب سترگ بر امرتفکر است . در مواردى نیز از مخاطبان خود مطالبه دلیل میکند :« أ اله معالله قل هاتوا برهانک ان کنتم صادقین»[ نمل 64].و در برخى موارد تنبه و توجه به امور دقیق و فراحس را رهین تفکر و تعقل میداند. « کذلک یحییالله الموتى و یریکم آیاته لعلکم تعقلون»[ بقره 73] ،« افلا بتدبرون القرآن ام على قلوب اقفالها»[ محمد 24] . همچننى تشویق به تأمل و نظر در امور تکوینى از دیگر موارد اهتمام قرآن به امر اندیشیدن است: « افلم ینظروا الى السماء فوقهم کیف بنیناها و زیناها...[ق 6].
اینها و دهها و صدها مورد مشابه دیگر [1] همه و همه نشاندهنده تأکید و اهتمام فراوان و قابل ملاحظه این کتاب الهى به علم،تعقل و تفکر است . پس قرآن فراخوانی است به جهان پر نور عقلانیت و فرار از تاریک خانه جهل.