نقش قران در معنويت زندگي

[فاطمی*خادمه یوسف زهرا(س)*]

قـرآن
قرآن كتاب الهى، نورهدايت، شفاى سينه از دردهاى اخلاقى، راهنما بسوى زندگى برتر، ذكر حق،مفسّر حقايـق، نظم دهنده امـور، منبع پند و عبرت، مولّد آگاهى و بصيرت،علاج كوردلى، صراط مستقيم، ميزان تشخيص حق و باطل، مبيّن مسائل عالى اخلاقى، نشان دهنده حيات نيكان و پاكان، و حجت حضرت حق در دنيا و آخرت است.

مرد و زن در برابر اين نعمت بى نظير الهى مسئول و مكلّفند، تكليف آنان ياد گرفتن قرآن و عمل به آيات آن در تمام شئون حيات است.بى تفاوتى نسبت به كتاب خدا گناهى بس بزرگ، و معصيتى بس عظيم است.قرآن نامه حق بسوى عبد است،كه پاسخ اين نامه به وسيله عبد واجب است، و پاسخ آن از جهت قلب، آراسته شدن به عقايد حقه، و از جهت نفس متّصف شدن به حقايق اخلاقى، و از جهت جسم قرار گرفتن در گردونه عمل صالح است.

رسول حق (صلى الله عليه وآله وسلم)فرمود :در هجوم فتنه ها كه همچون شب تاريك به شما حمله ور مى شود، به قرآن پناه ببريد، و صولت هجوم فتنه را با عمل به قرآن در هم شكنيد و مگذاريدفضاى زندگى با حكومت فتنه تيره و تار شود.

قرآن شفيعى است كه شفاعتش درپيشگاه حق قبول، و شكايت كننده اى است كه شكايتش پذيرفته است.آنكه قرآن راراهبر خود قرار دهد، از بركت قرآن به بهشت مى رسد، و هر كه نسبت به كتابخدا بى تفاوت باشد، مسيرش به طرف جهنم است، قرآن دليل و راهنماى بسوىبهترين راه است.

اميرالمؤمنين (عليه السلام) فرمود :

اَفْضَلُ الذِّكْرِالْقُرْآنُ بِهِ تُشْرَحُ الصُّدُورُ، وَ تَسْتَنيرُ السَّرائِرُ.

برترين ذكر قرآن است، با قرآن شرح صدر و نورانيت باطن حاصل مى گردد.

امام صادق(عليه السلام) فرمود

:مَنْ لَمْ يَعْرِفِ الْحَقَّ مِنَ الْقُرْآنِ لَمْيَتَنَكَّبِ الْفِتَنَ.

كسى كه حق را از قرآن نشناخت، از فتنه كناره نگرفت

على (عليه السلام) فرمود :

اِنَّ اَحْسَنَ الْقَصَصِ وَ اَبْلَغَ الْمَوْعِظَةِ وَ اَنْفَعَ التَّذَكُّرِ كِتابُ اللهِ جَلَّ وَ عَزَّ.همانا

نيكوترين داستانها، و بليغ ترين موعظه، و سودمندترين تذكر كتاب خداىبزرگ و عزيز است.

اِنَّ فيهِ شِفاءً مِنْ اَكْبَرِ الدّاءِ وَ هُوَالْكُفْرُ وَ النِّفاقُ، وَ الْغَيُّ وَ الضَّلالُ.

همانا در قرآن مجيددرمان از بزرگترين دردهاست، و آن كفر و نفاق و گمراهى ضلالت است.رسول حق(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود :اَلْقُرْآنُ غَنِىًّ لا غِنى دُونَهُ،وَ لا فَقْرَ بَعْدَهُ.قرآن ثروتى است كه غير آن ثروتى نيست، و پس از آنفقرى نمى باشد.

امام صادق (عليه السلام) فرمود :

يَنْبَغى لِلْمُؤْمِنِ اَنْلا يَمُوتَ حَتّى يَتَعَلَّمَ الْقُرْآنَ اَوْ يَكُونَ فى تَعَلُّمِهِ.

سزاوار است مؤمن نميرد، تا قرآن را بياموزد، يا در حال آموزش آن باشد.رسول حق

(صلى الله عليه وآله وسلم) فرمود :

خِيارُكُمْ مَنْ تَعَلَّمَ الْقُرْآنَ وَ عَلَّمَهُ.

بهترين شما كسى است كه قرآن را بياموزد و آموزش دهد.

با توجه به اين روايات بسيار مهم، مسئوليت سنگين سرپرست خانه روشنتر مى شود.سرپرست خانه لازم است قرآن را فرا بگيرد، و زمينه فراگيرى زن وفرزند را نيز فراهم كند، آنگاه همه با هم به كتاب خدا عمل كنند، تا عرصه گاه خانه از آلودگى ها پاك، و به حسنات و نيكى ها آراسته شود، و در نتيجه خانه و خانواده نمونه اى از بهشت آخرت گردد.

خانه اى كه از ظلم و عدوان پاك، و از برّ و تقوا بهره مند، و فضايش از آسايش و امنيت، و صدق و راستى،و درستى و امانت معطّر است.خانه اى كه اهلش اهل قرآنند، از بركت قرآن رشدعقلى و فكرى پيدا مى كنند، كه عقل هماهنگ با قرآن مجيد عقل ملكوتى، و مايه عرشى و آخرتى است، و سودش عبادت حق، و تحصيل بهشت جاودانى است.

منبع : کتاب نظام خانواده در اسلام
نويسنده :استاد حسین انصاریان