صله مصدر از ریشه “وصل” و به معنای پیوستن و متصل شدن دو چیز است.(۱) و رَحِم در لغت و عرف به معناى نزدیکان و بستگان انسان است(۲) . بنابراین صله رَحِم به معنای پیوند و پیوست به خویشاوندان و بستگان است.
رَحِم و رحمت در واژه از یک ریشه اند اما این اشتراک تنها در قاموس واژگان نیست بلکه در واقع هستی نیز رَحِم و رحمت قرین یکدیگرند. رسول خدا(ص) در حدیثی قدسی می فرمایند:
إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ أَنَا الرَّحْمَنُ خَلَقْتُ الرَّحِمَ وَ شَقَقْتُ لَهَا اسْماً مِنِ اسْمِی فَمَنْ وَصَلَهَا وَصَلْتُهُ وَ مَنْ قَطَعَهَا قَطَعْتُه (۳)
من رحمان هستم و نام رحم را از اسم خود مشتق کرده ام . پس هر کس صله رحم کند و با بستگان خود پیوند برقرار سازد،
من او را با رحمت خود وصل خواهم کرد و هر کس قطع کند، من رحمت خود را از او خواهم برید.