معنای حقیقی سوء تغذیه

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

معنای حقیقی سوء تغذیه

شعار سوء تغذیه:
-پزشکان امروزی می گویند بیماری ها معلول سوء تغذیه هستند.
این شعار درست است ولی تفسیری که برای این شعار می کنند شاید درست نباشد.
– سوء تغذیه را کم غذا خوردن و نخوردن گوشت، شیر و غذاهای مقوی معنا می کنند.
– ولی سوء تغذیه زیاد خوردن است. بیشتر بیماری ها از سیری است.
– از گرسنگی بسیار نادر اتفاق میفتد کسی بمیرد ولی اکثر مرگها و بیماری ها مانند بیماری قلب، سکته قلبی، فشار خون، چربی خون، دیابت، بیشتر نقرساز پرخوری و سیری است.
– البته می توان گفت سوء تغذیه یعنی یا کمتر از نیاز و یا بیشتر از نیاز غذا خوردن. ولی امروز زیاد خوردن بیشتر محل ابتلاء است.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

تعداد وعده های غذایی:

– امروزه تبلیغ بر این است که انسان پنج یا شش وعده سبک بخورد یا یک وعده سنگین که مردود است.
– از نظر اسلامی حالت بهتر این است که انسان روزی دو وعده غذا بخورد. یکی غداء و یکی عشاء. روش پیامبران، گذشتگان و کشورهای زیادی به این صورت است.
– بیش از دو وعده برای بدن ضرر دارد و به آن آسیب می زند.
– روایت: شخصی نزد امام صادق (ع) از زیادی درد، سیری، هضم نشدن غذا و سنگینی معده شکایت کرد. امام صادق (ع) فرمودند: غداء و عشاء بخور و مابین این دو چیزی نخور. زیرا در این کار (غذا خوردن میان دو وعده) فساد بدن است. آیا نشنیدی خداوند تبارک و تعالی می گوید «لهم رزقهم فیها بکره و عشیاً»؟ برای آنها مقدر شده روزی بکره (صبح) و عشیا (شب). یک وعده در روز و یک وعده در شب.
– کسانی که به انواع درد ها مبتلا هستند باید سه وعده غذا را دو وعده کنند.
– بهترین تبلیغ که برای دنیا و آخرت مفید است تبلیغ دو وعده ای کردن غذا خوردن است و آثار زیادی دارد و موجب پربرکت شدن ساعات روز میشود.
– برخلاف حرف پزشکان که می گویند پنج شش وعده سبک، باید گفت دو وعده؛ هرچند هم سنگین باشند.
– در روایت می فرماید «و لا تأکل بینهما شیئاً». چیزی مابین این دو وعده نخور. شیئاً در اینجا نکره است و در سیاق نهی وارد شده است. وقتی نکره در سیاق نفی یا نهی وارد شود عمومیت پیدا می کند. اینجا هم منظور این است که مابین دو وعده هیچی نخور. حتی میوه، عسل، بیسکویت، شیر و مانند اینها نباید مابین دو وعده خورده شوند.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

بررسی کلمه غداء و عشاء:

– کلمه غداء باید اطلاق شود بر غذایی که در روز خورده می شود (چه اول روز و چه در آخر روز). عشاء غذایی است که در شب خورده می شود. یک غذا در روز و یک غذا در شب.
– غداء را در اول روز بخورید.
روایت: هرکس بقا و طول عمر می خواهد غداء را اول روز بخورد.
– کلمه غداء از غداه گرفته شده است. اگر بازه زمانی طلوع تا جایی که آفتاب عمودی می شود (ظهر) را به دو بخش تقسیم کنیم قسمت اول آن را غداه گویند. اگر طلوع آفتاب ۷ و اذان ظهر ساعت ۱۲ باشد، غداه از ساعت ۷ تا ۹:۳۰ می باشد. البته از طلوع فجر هم می شود. ولی سفارش شده وعده غذایی روز در بازه زمانی ذکر شده خورده شود.
– عشاء هم همینطور است و سفارش شده است که عشاء در اول شب خورده شود.
– بهترین غذا وعده عشاء است و غذایی بهتر از غذای شب نیست.
نکته: غذای شب شامل وعده سحری نیز میشود.
نکته ۲: بهترین زمان وعده عشاء از غروب آفتاب تا برطرف شدن سرخی مشرق است.

– توضیحات بالا به این معنی نیست که بهترین حالت غذا خوردن دو وعده است.
– مطابق روایات بهترین روش روزی یک وعده است.
– راه متوسطی هم هست و آن این است که در دو روز سه وعده خورده شود. یک روز دو وعده می خورد و روز بعد یک وعده.
– در رساله ذهبیه می فرمایند: زمان غذا خوردن که سزاوار (واجب) است که در آن زمان هر روز غذا خورده شود، وقتی است که از طلوع آفتاب هشت ساعت بگذرد (روزی یک وعده)- حدود ساعت سه (اگر طلوع هفت باشد).
در ادامه روایت آمده است: یا سه وعده در دو روز. روز اول، در اول روز صبحانه خورده شود. سپس یک شام هم در اول شب خورده شود. در روز بعد، هشت ساعت پس از طلوع آفتاب یک وعده خورده شود. دیگر نیازی به خوردن شام نیست.
– پیامبر اعظم (ص) حضرت امیرالمؤمنین (ع) را مطابق این روایت امر کردند.
نکته: اگر روزی یک وعده غذا خورده می شود نباید بیش از اندازه پر خوری کرد بلکه سعی شود غذا در هر روز یک اندازه باشد.

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

– وعده شام!

روایات در مورد شام بسیار زیاد و متواتر اند.
– هر چند انسان روزی یک وعده ای باشد ولی باید شام را در حد لقمه نانی یا غذای اندکی بخورد که درونش خالی نباشد. یه لقمه غذا وعده حساب نمی شود. چرا که در روایات نخوردن شام نهی شده است و اثرات ژنتیکی دارد و باعث پیری زودرس، ضعف و سستی می شود.