خاطره از ناخدا محمد قلجایی فرد

[حسنعلی ابراهیمی سعید]

خاطره از ناخدا محمد قلجایی فرد از تکاوران دلاور ارتش

در جنگ تدافعی خرمشهر یکی از دوستانم در حالی که پایی در گچ داشت وارد منطقه شد.هر چقدر اصرار می کردیم که این کار را نکن گچ پایش را خود باز کرد . می گفت : «الان دیگران فکر می کنند که من از جنگ می ترسم .» این گونه افراد در آن بحبوحه از جنگ ایستادند الان با آن دردها و گرفتاری ها چرا کسی به آنها توجهی نمی کند و به دادشان نمی رسد ؟در تدافعی خرمشهر به یاد دارم سه چهار روز مهما ت جمع می کردیم بعد پنج دقیقه با آن مهمات به عراق حمله می کردیم او یک ساعت آتش بر سر ما می ریخت .

فاصله ما با آنها پنجاه یا شصت متر بیشتر نبود . وقتی 40 نفر از تکاوران که از منجیل به بوشهر رفتیم و از آنجا به خرمشهر ، امکانات چندانی نداشتیم . خودم به ستاد کمکهای مردمی آبادان می رفتم تا آنها که به بسیجیان چفیه و لباس و وسایل خوراکی می دهند برای نیروهایم چیزی بگیرم . البته ارتش کمک می کرد اما باز هم امکانات محدود بود. یادم می آید شهید رحمت مولایی ( رشت ) نیز در این مأموریت با وجود داشتن عصا در زیر بغل با اصرار خودش با ما وارد منطقه شد . هر چقدر می گفتم : بمان پس از بهبودی بیا می گفت : نه ! شب قبل از شهادتش در خواب دیدم که بسیار خوشحال است و می خندد .

می گوید :« محمد از واحد تکاور منجیل به من نامه ای دادند که خواستند به آنجا بروم .»روز بعد که عراق شروع به زدن سنگرهای ما نمود . سربازی زخمی شد که او را به بیمارستان آبادان رساندم . بعد سریع خود را به خرمشهر و پشت سنگرها رساندم که عراق با خمپاره 60 در آنجا شروع به زدن بچه ها کرد . این خمپاره در حین اصابت به فرد ، صدایی ندارد . شهید مولائی در یک درگیری به یکباره افتاد و من را صدا کرد و گفت : «محمد مُردم .» اول فکر می کردم شوخی می کند چون تیری را ندیدم که به او بخورد . گفتم :« بلند شو رحمت ، حوصله شوخی ندارم .» زیر پایم خون ریخته شد . که متوجه شدم ترکش خمپاره خورده است .

سریع او را به بیمارستان طالقانی آبادان رساندم . دکتری نبود ، خونی نبود که به او تزریق شود که بعد از دقایقی به شهادت رسید . به یاد خوابش افتادم که می گفت :« محمد برایم نامه ای آمده که باید بروم .» حلقه ازدواج را از دستش خارج کردم و برای خانواده اش در خمام فرستادم . عراق در اوایل جنگ به صورت وحشتناک به مردم بی دفاع خرمشهر و آبادان حمله می کرد .

به احترام مدافعان خاک مقدس ایران ، تکاوران فرزندان گمنام ایران را از یاد نبریم