پی نوشت:
[1] اقبال الاعمال؛ سید بن طاوس(ره) ج 1ص 250.
[2] «روض الجنان و روح الجنان فی تفسیرالقرآن، ج 3، ص: 186»
حسن بن محمّد الواعظ گفت: بکر بن علیّ المصّیصی از جمله ابدال بود، سی سال بود که بیمار بود. اصحابش او را گفتند: خواهی که بهتر شوی از این بیماری؟گفت: نه. گفتند: خواهی تا بمیری؟ گفت. نه. گفتند: چگونه؟ گفت: اگر از این دو گانه یکی خواهم، خلاف آن خواسته باشم به خود که خدای به من خواسته است، و من نخواهم که خواست من در خلاف خواست خدای بود، مرا به این فضول چه کار است! من بنده مملوکم، خداوند من آنچه صلاح من باشد به داند، خود می کند.
[3] حکایت دوم گلستان سعدی
عذر تقصیر خدمت آوردم * که ندارم به طاعت استظهار
عاصیان از گناه توبه کنند * عارفان ار عبادت استغفار
[4] . مرحوم واعظ قزوینی به همین مضمون چنین گفته است:
«غم روزی مخور بیهوده تا جان در بدن داری * که تا جاریست آب زندگی این آسیا گردد»
[5] ارشاد القلوب-ترجمه رضایی ج 1 ص 191.
رسول خدا فرمود که همانا این دلها زنگار میگیرد همان طوری که آهن زنگار میگیرد و همانا جلای دلها بخواندن قرآنست.
[6] نصایح ص 219؛ آیت الله مشکینی ؛ ترجمه احمد جنتی
پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم): پنج چیز دل را صفا دهد و سختی قلب را برطرف کند: همنشینی علما، دست به سر یتیم کشیدن، نیمه شب استغفار کردن، و کم خوابیدن شب و روزه.
نقل قول
