باید ها و نباید های ماه مبارک رمضان
فراموش نشود، تنها در شرایطی میتوان انتظار داشت روزه دار سلامت جسم و روح را به دست آورد که مطابق اصول صحیحی رفتار کند؛ مثلا روزه میتواند با کاهش وزن بدن، سبب کاهش فشار بر مفاصل استخوانی پا، کمر و سایر اندامها شود؛ البته درصورتی که شخص روزه دار، در خوردن افطاری و سحری طوری زیاده روی نکند که بعد از پایان ماه رمضان اضافه وزن پیدا کند. نکته حائز اهمیت این است که چرا اگر قرار است کمتر بخوریم و کمتر بیاشامیم برخی از ما در پایان ماه رمضان اضافه وزن پیدا میکنیم؟بدون شک یک جای کار مشکل دارد و آن، این است که نمیدانیم چه بخوریم، کی بخوریم و چطور بخوریم...!
در ماه مبارک رمضان، رژیم غذایی نباید به نسبت قبل خیلی تغییر کند و درصورت امکان باید ساده باشد. همچنین، رژیم غذایی باید طوری تنظیم شود که روی وزن تأثیر زیادی نداشته باشد. البته اگر فرد دچار اضافه وزن است، ماه رمضان فرصت مناسبی است تا وزن به حالت طبیعی بازگردد.
با توجه به ساعات طولانی ناشتا بودن، باید غذاهایی را مصرف کرد که به کندی هضم میشوند، مثل غذاهای حاوی فیبر زیاد.
غذاهای دیر هضم معمولا 8ساعت در دستگاه گوارش میمانند درحالیکه غذاهای سریع الهضم فقط 3 تا 4ساعت در معده باقی میمانند.
مواد غذایی دیر هضم عبارتند از: حبوبات و غلات مثل جو، گندم، لوبیا، عدس، آرد، برنج با پوست و کربوهیدراتها. غذاهای سریع الهضم عبارتند از: غذاهای حاوی قند، آرد سفید
(که به کربوهیدراتهای تصفیه شده معروفند).
مواد غذایی حاوی فیبر عبارتند از: گندم سبوس دار، غلات و حبوبات، سبزیها، لوبیا سبز، نخود، ذرت، اسفناج، برگ چغندر، میوهها (با پوست)، میوه خشک شده مثل برگه زردآلو، انجیر، آلوخشک، بادام.
غذاهای مصرفی باید در حالت تعادل با یکدیگر باشند و از همه گروههای غذایی مثل میوه، سبزیها، گوشت، مرغ، ماهی، نان، حبوبات و محصولات لبنی در رژیم غذایی وجود داشته باشد.غذاهای سرخ شده باید محدود شوند زیرا باعث عدمهضم، سوزش سر دل و اختلال در وزن میشوند.