آداب و سنت های ماه مبارک رمضان در خراسان جنوبی
ماه مبارک رمضان بهترین ماهها، ماه میهمانی خدا، ماه خوبی ها، ماه شب های قدر، ماه دعا ونیایش ، ماه رحمت و آمرزش و ماه خیر و برکت است
حلول ماه مبارک رمضان، به راستی که خبر از گشایش درهای بهشت به روی آدمیان دارد ، ماه تزکیه، ماه خودسازی، ماه از خویش تا خدا رفتن، ماه پرواز با دوبال قنوت از زمین تا ملکوت و شکوفایی غنچه های معنویت در سکوت سبز روزه داران و در حیرت ارغوانی سالکان کوی دوست.
رمضانیخوانی و یا به لهجه بیرجندی "رمِضوُنی" یکی از رسوم کهن خراسان جنوبی در ماه مبارک رمضان است که با فرا رسیدن این ماه عزیز کوچهها را با آوای خوش خود طنینانداز میکند.
از گذشتههای نه چندان دور مردم بیرجند و روستاهای این شهرستان از فردای شبی که هلال ماه رمضان رؤیت میشود با مراسم و آیینهایی روزهداری را آغاز میکنند.
با آغاز نخستین روز رمضان در وضع زندگی مردم تغییراتی حاصل میشود چراکه مردم بیشتر از هر کاری به عبادت پرداخته و مساجد رونق مضاعف مییابند.
در گویش بیرجندی کلمه رمضان «رمزا» تلفظ شده و 11 ماه دیگر سال "سالگان" گفته میشود و با این نامگذاری "رمضان" را از ماههای دیگر ممتاز میکنند.
شوخوانی آوایی برای تدارک سحری در خراسان جنوبی است
مناجات و شب خوانی "شوخانی" ازنخستین شب رمضان آغاز میشود، بدینسان که هر شب برخی مردان خوش صدا پس از نیمه شب 3 نوبت بر بالای بام خانه رفته و با صدای بلند به خواندن ادعیه و نیایش می پردازند که با این عمل، مردم با شنیدن صدای آنان از خواب بیدار شده و تدارک سحری را می بینند و این آیین هنوز در روستاهای بیرجند رواج دارد.