نمایش نتایج: از شماره 1 تا 5 , از مجموع 5

موضوع: دعاى روز بیست وهشتم ماه مبارك رمضان

  1. Top | #1

    عنوان کاربر
    مدیرارشد انجمن فن آوری و انجمن دفاع مقدس
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    8676
    نوشته
    25,238
    صلوات
    71109
    دلنوشته
    439
    ازطرف مرحوم پدرم:خدابیامرزدشان "الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍوَآلِ مُحَمَّدٍوعَجّل فَرَجَهم
    تشکر
    24,768
    مورد تشکر
    19,225 در 11,578
    وبلاگ
    37
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    gonbad دعاى روز بیست وهشتم ماه مبارك رمضان

    بسم الله الرحمن الرحیم



    اللهمّ وفّر حظّی فیهِ من النّوافِلِ واکْرِمْنی فیهِ بإحْضارِ المَسائِلِ وقَرّبِ فیهِ وسیلتی الیکَ من بینِ الوسائل یا من لا یَشْغَلُهُ الحاحُ المُلِحّین .




    خدایا زیاد کن بهره مرا در آن از اقدام به مستحبات وگرامى دار در آن به حاضر کردن ویا داشتن مسائل ونزدیک گردان در آن وسیله ام به سویت از میـان وسیله ها اى آنکه سرگرمش نکند اصرار وسماجت اصرار کنندگان.



    امضاء



  2.  

  3. Top | #2

    عنوان کاربر
    مدیرارشد انجمن فن آوری و انجمن دفاع مقدس
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    8676
    نوشته
    25,238
    صلوات
    71109
    دلنوشته
    439
    ازطرف مرحوم پدرم:خدابیامرزدشان "الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍوَآلِ مُحَمَّدٍوعَجّل فَرَجَهم
    تشکر
    24,768
    مورد تشکر
    19,225 در 11,578
    وبلاگ
    37
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    دعای روزبیستم وهشتم ماه مبارک رمضان صوتی




    لطفا اینجا کلیک کنین




    امضاء



  4. Top | #3

    عنوان کاربر
    مدیرارشد انجمن فن آوری و انجمن دفاع مقدس
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    8676
    نوشته
    25,238
    صلوات
    71109
    دلنوشته
    439
    ازطرف مرحوم پدرم:خدابیامرزدشان "الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍوَآلِ مُحَمَّدٍوعَجّل فَرَجَهم
    تشکر
    24,768
    مورد تشکر
    19,225 در 11,578
    وبلاگ
    37
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    شرح دعای روز بیست وهشتم ماه مبارک رمضان از زبان آیت‌‌الله مجتهدی





    در دعای روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان می خوانیم:


    «اللهمّ وفر حظّی فیهِ من النّوافِلِ واکْرِمْنی فیهِ بإحْضارِ المَسائِلِ وقَرّبِ فیهِ وسیلتی الیکَ من بینِ الوسائل یا من لا یَشْغَلُهُ الحاحُ المُلِحّین».


    « خدایا در این روز بهره مرا در استفاده از مستحبات بسیار گردان و در آن مرا در به یاد آوردن مسائل کرم نما و وسیله مرابین وسایل و اسباب به سوی حضرتت نزدیک ساز، اى آنکه اصرار و سماجت اصرار کنندگان مشغولش نمی سازد».




    امضاء



  5. Top | #4

    عنوان کاربر
    مدیرارشد انجمن فن آوری و انجمن دفاع مقدس
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    8676
    نوشته
    25,238
    صلوات
    71109
    دلنوشته
    439
    ازطرف مرحوم پدرم:خدابیامرزدشان "الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍوَآلِ مُحَمَّدٍوعَجّل فَرَجَهم
    تشکر
    24,768
    مورد تشکر
    19,225 در 11,578
    وبلاگ
    37
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    شرح دعای روز بیست و هشتم ماه رمضان






    مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی به تشریح دعای روز بیست و هشتم ماه مبارک رمضان پرداخته است که در پی می آید:






    «اللهمّ وفّر حظّی فیهِ من النّوافِلِ»؛ در شبانه روز برای نمازهای یومیه، نمازهای نافله وجود دارد که انسان به وسیله آنها می‌تواند به خداوند (عزوجل) بیش از پیش تقرب جوید، چرا که نمازهای نافله، نمازهای اضافه بر نمازهای واجب در شبانه روز می‌باشند که ضعف‌های نمازگزار در نمازهای واجب را از نظر توجه و حضور قلب در نماز به سوی خالق یکتا جبران می‌نمایند.






    کیفیت نمازهای نافله






    نمازهای نافله غیر از روز جمعه 34 رکعت است که 8 رکعت آن نافله ظهر و 8 رکعت آن نافله عصر و 4 رکعت آن نافله مغرب و 2 رکعت آن نافله عشا و 11 رکعت نافله شب (که 8 رکعت آن به عنوان نافله شب و 2 رکعت شفع و یک رکعت وتر بوده) و2 رکعت نافله صبح می‌باشد که در روز جمعه نافله ظهر و عصر هر کدام 10 رکعت می‌شود.






    منظور از «وفرحظی فیه من النوافل» چیست؟ همان‌طور که می‌دانیم در انجام هر کاری مخصوصاً کارهای نیک و صالح باید از طرف خداوند برای هر بنده‌ای توفیق حاصل شود تا بتواند آن را انجام دهد، لذا در این روز برای آنکه بتوانیم نمازهای نافله را بجا آورده و از حظ و بهره معنوی آن به طور وافر بهره‌مند گردیم از خداوند خواستاریم که ما را در این روز از این موهبت بزرگ محروم نگرداند.






    منظور از باحضار المسائل چیست؟






    «واکرمنی فیه باحضار المسائل»؛ هر یک از ما ممکن است که امروز و لحظه‌ای که در آن نفس می‌کشیم و پلک می‌زنیم آخرین لحظات عمر ما باشد و باید بار سفر از این دنیای وانفسا بسته و به عالم آخرت که جاودان و همیشگی است سفر کنیم و آگاهیم که خداوند از ما و از هرچه که در این دنیا با هر مسئولیتی و سمتی انجام داده‌ایم سؤال و بازخواست خواهد نمود.




    «ان تبدوا ما فی انفسکم او تغفوه یحاسبکم به الله»؛ "هرچه که در آشکار و نهان




    (انجام داده‌اید)




    خداوند از شما محاسبه خواهد نمود"‌ و هر کسی نتیجه اعمال خود را می‌بیند «فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْرًا یَرَهُ ، وَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ»(زلزله ،8و7) یعنی؛ " کسی که به مقدار ذره‌ای کار نیک انجام داده باشد پاداشش را می‌بیند و کسی که به مقدار ذره‌ای کار زشتی انجام داده باشد کیفر آن را می‌بیند".






    با توجه به آیات و توضیح بالا در می‌یابیم منظور از "باحضار المسائل" همان آمادگی قبل از مرگ برای پاسخگویی به بازخواست‌هایی است که از طرف ذات اقدس از انسان می‌گردد، چرا که همه مسئولیم و داشتن مسئولیت در دنیا بسیار سنگین است و انسان را در عالم آخرت گرفتار بازخواست بیشتری می‌نماید، که ما از خداوند خواستاریم که در این روز ما را برای حاضر نمودن خود برای چنین روزی یاری نماید.






    «و قرب فیه وسیلتی الیک من بین الوسائل یا من لایشغله الحاح الملحین»؛ همان طور که می‌دانیم در آخرت از تک تک اعضای بدن انسان، سؤال خواهد شد که آیا در مسیر طاعت الهی بوده‌اند یا نه که با توجه به آن در می‌یابیم شاید منظور از "وسیلتی"‌ در این دعا همان اعضا و جوارح انسان باشد که از خداوند می‌خواهیم که وسایل (اعضا و جوارح) ما را نزدیک خود سازد. یعنی اعضا و جوارح ما را تابع و فرمان بردار ذات اقدسش گرداند نه تابع شیطان ملعون و رانده شده از درگاهش، که اطاعت و فرمانبرداری از ذات اقدس خداوند مساوی با سعادت جاودانی است، اما نافرمانی از ذات اقدس او شقاوت ابدی است. که ما نیز در این روز از خداوند خواستاریم تمام اعضا و جوارح ما را تابع دستوراتش نموده و از شیطان ملعون دور سازد.






    نماز شب بیست و نهم ماه رمضان






    نمازهای مخصوصی برای هر شب ماه مبارک رمضان از حضرت علی (علیه السلام) روایت شده و ثوابهای زیادی برای هر شبی ذکر فرموده اند. این نمازهای مستحبی تماما دو رکعت دو رکعت خوانده می شود و خواندن آن در حالت نشسته هم جایز است، لکن ایستاده افضل است.





    نماز شب بیست و نهم ماه مبارک رمضان، دو رکعت است که در هر رکعت بعد از حمد 20 مرتبه سوره توحید خوانده می شود و حضرت علی بن ابیطالب(علیه السلام) در ثواب آن فرمود: هر کس بخواند، از مرحومین حساب شده و نامه عمل او را به اعلی علّییّن می برند.





    روح مطهرش شاد یادش گرامی راهش پر رهرو باد
    اللهم صل علی محمد وال محمد وعجل فرجهم واحشرنا معهم واهلک اعدائهم اجمعین
    خدایا چنان کن سرانجام کار تو خشنود باشی و ما رستگار
    الهی بحق عمه ی سادات «عجل لولیک الفرج»
    یا زهرا سلام الله علیها





    التماس دعای فرج






    امضاء



  6. Top | #5

    عنوان کاربر
    مدیرارشد انجمن فن آوری و انجمن دفاع مقدس
    تاریخ عضویت
    January 1970
    شماره عضویت
    8676
    نوشته
    25,238
    صلوات
    71109
    دلنوشته
    439
    ازطرف مرحوم پدرم:خدابیامرزدشان "الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍوَآلِ مُحَمَّدٍوعَجّل فَرَجَهم
    تشکر
    24,768
    مورد تشکر
    19,225 در 11,578
    وبلاگ
    37
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض

    دعاي روز بيست و هشتم ماه مبارک رمضان
    أَللّـهُمَّ وَفِّرْ حَظّى فيهِ مِنَ النَّوافِلِ وَ أَكْرِمْـنى فيـهِ بِاِحْـضـارِ الْمَسـائِلِ وَ قَرِّبْ فيهِ وَسيلَتى اِلَيْكَ مِنْ بَيْنِ الْوَسائِلِ يـا مَنْ لا يَشْـغَلُهُ اِلْحـاحُ الْمُـلِحّـينَ.
    «خدايا در اين روز، بهره ام را از مستحبات، افزون گردان، و مرا با حاضر كردن خواسته ها، گرامى بدار، و از ميان وسايل، وسيله رسيدنم به حضورت را، نزديك گردان، اى كه پافشارىِ اصراركنندگان، بازش نمى دارد ومشغولش نمى كند.»


    حدیث روز:
    امام علی علیه السلام :

    بِئْسَ السَّعْىُ التَّفْرِقَةُ بَيْنَ الاَْليفَيْنِ؛
    بدترين تلاش، جدايى انداختن ميان دو دوست است.
    شرح غررالحكم: ج ۳، ص ۲۵۶

    شرحی برای دعا:
    اگر لذّتِ ترك لذّت بدانى...
    «گرچه ره تاريك است، و پر از وسوسه شيطانى است، ليك...خورشيد هدايت با توست گام «اخلاص» تو را مى بايد، تا به منزل برسى. كوله بارى بردار، زاد و رهتوشه اى از «صبر» و «يقين» زرِهى از «تقوا» مشعلى از «ايمان» راه...جز با قدم «صدق» نمى گردد طى.»[۱]
    * * *
    «نوافل»، جمع نافله است.
    نافله، از ريشه لغوى «نَفل»، به معناى زيادى و افزايش است.
    «انفال» هم، يعنى ثروتها و نعمتهاى عمومى كه خداوند براى امّت اسلامى و همگان، زياد كرده است.
    «نوافل» يعنى نمازهاى مستحبى، كه زياده از واجبات و فرايض است.
    هر عمل خوب و مستحبّى كه انجامش واجب و الزامى نباشد و بالاتر از حدّ تكليف الزامى باشد، «نوافل» است.
    بهره اى كه انسان از انجام كارهاى استحبابى و فوق برنامه مى برد، در جهت حفظ بيشتر واجبات است.
    وقتى كسى بيش از مقدار واجبات، تكاليفى را هم كه الزامى نيست ولى انجامش خوب است انجام دهد، اين نشان دهنده علاقه و كشش او به طاعات و حسنات است، به نحوى كه حتى خارج از تكليف شرعى واجب، محبّت صالحات، او را به عمل نيك وامى دارد.
    وقتى كارگر و كارمندى خارج از ساعت ادارى هم «فوق العاده» كار مى كند، نشان ميزان علاقه او به كار است، كه حتّى در چهار چوب شرح وظايف ادارى و كارى، خود را محدود نمى كند.
    انجام نوافل و مستحبّات نيز اينگونه است. كشش «عبد» را به سوى خدا و علاقه او را به عبادت نشان مى دهد و مى رساند كه اين مؤمن، در طاعت، اكتفا به حدّ الزامى شرعى نمى كند.

    به يك تعبير مى توان گفت: مستحبات و نوافل، نگهبان واجبات است. و آنكه غير از واجبات هيچ عمل مستحبّى انجام ندهد، امكان خلل و لطمه در واجباتش هم وجود دارد.
    انجام مستحبات، چون از روى علاقه است نورانيّتى خاص مى آورد.
    وقتى نماز شب بخوانيد، يا روزه مستحبّى بگيريد، يا صدقه استحبابى و انفاقات، انجام دهيد، وضوى مستحبّى بگيريد، نافله هاى شبانه روزى بخوانيد،
    احساس مى كنيد زمينه پاكى دل و تقواى قلب بيشترى پيدا كرده ايد.
    اين است بهره مستحبّات و «حظّ نوافل»، كه از خداوند خواسته ايم در اين ماه و اين روز، بهره ما را از «نوافل»، فراوان بگرداند.

    به «خواسته ها» رسيدن
    كرامت، در آنست كه انسان به خواسته هايش برسد.
    «مسائل» انسان، اگر برآورده نشود، و اهداف انسانى بشر، اگر تحقّق نيابد، نوعى وازدگى و سستى و تهاون پيش مى آيد.
    آنچه را «مى خواهيم»، بايد در طلبش بكوشيم، تا به آن برسيم. از خداوند خواسته ايم كه با احضار آن خواسته ها، ما را مورد اكرام و گراميداشت قرار دهد و ما را در رسيدن به نيازها و خواسته هايمان توفيق دهد.
    در اينجا «وسيله» هم لازم است.
    راه به سوى خدا، به اندازه شمار همه افراد است: (اَلطُّرُقُ اِلَى اللّه ِ بِعَدَدِ نُفُوسِ الخَلائِق)
    ولى از كدام راه بايد رفت كه زودتر رسيد؟!
    كدام وسيله، ما را به خدا، نزديك تر مى كند؟
    «شهادت، يك راه ميان بر است كه انسان را به خدا مى رساند». پس، شهادت هم، يك «وسيله» است براى «قرب».
    قرب به خدا، هدف است.
    از طريق عمل صالح و تقوا مى توان به خدا رسيد. نيز، از طريق ايثار و گذشتن از مال و جان!
    بيراهه رفتنها، دور افتادنها، از قافله عقب ماندنها، به خواب رفتنها، همه آفت سلوك است. بايد راه راست رفت. نزديكترين راه، «صراط مستقيم» است. همچنان كه نزديك ترين فاصله ميان دو نقطه را «خط مستقيم» گويند.
    «كاروان رفته و ما، مانده ز راه
    گرد اين قافله را مى بينيم
    «وادى ايمن» و منزلگه دوست
    گرچه دور است، ولى
    اين قدر هست كه بانگ جرسى مى آيد.
    راه بايد افتاد!...»[۲]
    امّا اينگونه نيست كه هركس به راه افتد، برسد!.
    به قول خواجه عبداللّه انصارى، در تفسير ادبى آيه «اِهدِنَا الصِّراطَ المُستَقيم»:[۳]
    «نه هركه «راه» را ديد، در راه برفت. و نه هركه رفت، به مقصد رسيد!
    بسا كس كه شنيد و نديد، و بسا كس كه ديد و نشناخت،
    و بسا كس كه شناخت و...نيافت!
    بسا پير مناجاتى، كه از مركب فرو مانَد،
    بسا يار خراباتى، كه زين، بر شير نر بندد.»

    درسى از خداشناسى
    خداوند، نداى اين همه بندگان را در هرجا مى شنود،
    و دعاى همه را، به هر زبانى سميع و مجيب است،
    امّا پاسخ يك دعا و ندا، او را از ديگر نيازها و رازها و دعاها باز نمى دارد.
    اين از ضعف ماست كه اگر به كارى مى پردازيم، از كارهاى ديگر باز مى مانيم. اگر گوش به صدايى مى دهيم، صداهاى ديگر را نمى شنويم. اگر توجّهمان به چيزى جلب مى شود، از چيزهاى ديگر غافل مى شويم. چرا كه ما محدوديم و ناتوان.
    امّا...خداوند، نامحدود است و توانا. اصرار و ندا و مناجات اين همه بندگان، در هر لحظه از لحظات، او را مشغول نمى كند:
    يا مَنْ لايَشْغَلُهُ اِلحاحُ المُلِحّين.
    در قيامت كبرى هم چنين است، در رسيدگى به حساب بندگان.
    راوى از امام على عليه السلام مى پرسد: خداوند در قيامت، اين همه بندگان را چگونه مى تواند محاسبه كند؟
    امام پاسخ مى دهد: همچنانكه در دنيا روزى شان مى دهد و رزق دادن به بعضى، مانع از رزق دادن ديگران نمى گردد.[۴]
    آرى... خدا شنوا و بيناست. از ميان اين همه شور و غوغاى نيايشگران، صداى همه را مى شنود و نداى همه را پاسخ مى گويد.
    در دعاى «جوشن كبير»، بند (۹۹) مى خوانيم: «اى خدايى كه شنيدنى او را از شنيدن ديگر مشغول نمى كند، اى خدايى كه كارى، او را از كار ديگر باز نمى دارد، اى خدايى كه سخنى، او را از سخن ديگر باز نمى دارد، اى خدايى كه سؤالى، او را از سؤال ديگر، به اشتباه نمى اندازد، اى خدايى كه چيزى، او را حاجب از چيز ديگر نيست. از خدايى كه اصرار اصراركنندگان، او را ملول و ناراحت نمى كند...»
    آرى ... خـدا لطيف و خبير است.
    سميع و بصير است.
    مجيب الدعوات و قادر و تواناست...
    ----------------------
    پی‌نوشت
    [۱] ـ از نويسنده.
    [۲] ـ از نويسنده.
    [۳] ـ در تفسير كشف الأسرار.
    [۴] ـ قد سُئل: كيف يُحاسِبُ اللّه ُ الخلقَ على كَثرتِهم؟ قال: كما يَرزُقُهم على كثرتِهِم نهج البلاغه، صبحى صالح، حكمت ۳۰۰.
    منبع : سيناي نياز ؛ جواد محدثي







    امضاء



اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi