خواص میوه ها و غذاها در درمان بیماریها

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

انجیر

1. برای پیامبر (ص) ظرفی پر از انجیر آورده شد. حضرت به یاران خود فرمود: بخورید که اگر بنا بود میوه ای بهشتی را نام ببرم، همین میوه را نام می بردم؛ چرا که میوه ای بی هسته است (و میوه بهشتی، هسته ندارد). انجیر بخورید که بواسیر را ریشه کن می کند و برای نقرس(28)، سودمند است.(29)
2. پیامبر (ص): انجیر بخورید خواه تازه و خواه خشک. قدرت جنسی را افزایش می دهد؛ بواسیر را ریشه کن می کند و برای نقرس و سردمزاجی، مفید است.(30)
3. امام علی (ع): خوردن انجیر، موجب نرم شدن گرفتگی ها می گردد و برای بادهای قولنج، سودمند است. در روز فراوان بخورید و در شب، کم.(31)
4. امام رضا (ع): انجیر بوی بد دهان را می برد. استخوان و فک را محکم میکند؛ موجب رویش مو می گردد؛ درد را از بین می برد و با وجود آن، نیاز به هیچ دارویی نیست. انجیر، شبیه ترین چیز به گیاهان بهشت است.(32)
5. پیامبر (ص): هرکه دوست دارد رقت قلب پیدا کند، انجیر بخورد.(33)

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

انگور

1. امام صادق(ع): پس از طوفان نوح که آب فروکش کرد و استخوان مرده پدیدار شد و حضرت نوح آن صحنه را دید، آه و فغان سر داد و بسیار اندوهگین شد. خداوند به او وحی فرستاد: این کاری است که تو خود با خود کردی و آنان را نفرین نمودی. نوح گفت: پروردگارا! من از تو آمرزش می طلبم و به درگاه تو، توبه می کنم. خداوند به او وحی فرمود: انگور سیاه بخور تا غم و اندوهت از بین برود.(34)
2. پیامبر (ص): انگور را دانه دانه بخور تا خوشمزه و گواراتر گردد.(35)
3. پیران کهن سال و کودکان خردسال، انگور را دانه دانه می خورند. کسانی هم که گمان می کنند سیر نخواهند شد، سه دانه و چهار دانه می خورند. اما تو دو، حبه دو حبه بخور که پسندیده است.(36)

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

بادروج (حَوک)

1. پیامبر (ص): حوک، سبزی پیامبران است. گویا می بینم که در بهشت روییده است.(37)
2. امام علی (ع): نزد پیامبر، از حوک که همان بادروج است، سخن به میان آمد. فرمود: سبزی من و پیامبران پیش از من است. من آن را دوست دارم و می خورم.(38)
3. امام صادق(ع): نزد پیامبر، دوست داشتنی ترین نان خورش، سرکه بود و دوست داشتنی ترین سبزی، حوک بود.(39)
4. امام صادق(ع): امیر مؤمنان علاقه زیادی به بادروج داشت.(40)
5. امام صادق(ع): حوک سبزی پیامبران است و دارای هشت ویژگی است: هضم را سریع می سازد؛ گرفتگی رگ هاو مجراها را باز می کند؛ آروغ را خوشبو می سازد؛ دهان را خوشبو می کند؛ غذا را لذیذ می گرداند؛ بیماری را بیرون می کشد؛ بدن را نسبت به جذام، ایمن می کند؛ و اگر در درون انسان جای بگیرد، از همه بیماری ها جلوگیری می کند.(41)
6. مردی که با امام کاظم (ع) هم غذا شده بود، نقل می کند: امام بادروج خواست و فرمود: من دوست دارم غذا را با آن آغاز کنم؛ چرا که گرفتگی رگ ها و مجراها را باز می کند غذا را لذت بخش می سازد؛ سُبَل(42) را از بین می برد. هنگامی که غذا را با آن شروع می کنم، از خوردن هیچ چیز ابایی ندارم و از هیچ مرض و ضرری نمی ترسم.
وقتی غذا تمام شد، دیدم حضرت در میان سفره، به دنبال برگ های بادروج می گردد. امام کاظم از آنها می خورد و به من هم می داد و می فرمود: غذایت را با آن تمام کن تا آنچه را که خورده ای، هضم کند، آنچه را که خواهی خورد، لذت بخش گرداند؛ سنگینی پس از غذا را از بین ببرد و آروغ و بوی دهان را خوشبو گرداند.(43)

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

بادمجان

1. پیامبر (ص) در خانه جابر بود که برایشان بادمجان آوردند. پیامبر شروع به خوردن کرد. جابر گفت: بادمجان، حرارت زا است. پیامبر فرمود: اینچنین نیست. این نخستین گیاهی است که به خداوند ایمان آورد. آن را در آتش بپزید و به آن روغن بزنید و نرمش کنید که بر حکمت انسان می افزاید.(44)
2. امام صادق(ع): بادمجان بخورید که درد را از بین می برد و در آن هیچ دردی نیست.(45)
3. بورانی بادمجان بخورید که شفا است و از پیسی ایمن می گرداند. بادمجان سرخ شده در روغن نیز چنین است.(46)
4. امام صادق(ع): بادمجان برای سودا مفید است و به صفرا نیز زیانی نمی رساند.(47)
5. امام سجاد (ع) در حالی که چشم درد داشت، بادمجان سرخ شده در روغن می خورد. به ایشان عرض شد: چطور بادمجان می خورید در حالی که حرارت زا است و همچون آتش می باشد؟. فرمود: پدرم از جدم نقل کرد که فرموده است: بادمجان از پیهِ زمین است و در هر چیزی که قرار گیرد آن را خوشبو می گرداند.(48)
6. امام صادق(ع): در فصل خرماچینی، بادمجان زیاد بخورید که دوای هر درد است؛ زیبایی صورت را بیشتر می گرداند؛ رگ ها را نرم می کند و آب کمر را افزایش می دهد.(49)
7. امام رضا (ع): بادمجان در فصل گرما، سرد است و در فصل سرما، گرم می باشد.(50)
8. بادمجان، دربردارنده همه مزه ها و طعم ها است؛ بی زیان است؛ با همه طبایع، سازگار است؛ مناسب حال پیر و جوان است و در گرمی و سردی اش، معتدل و میانه می باشد.(51)

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

باقلا

پیامبر (ص): غذای عیسی تا پیش از این که به آسمان برده شود، باقلا بود. او تا آن زمان، چیزی را که به وسیله آتش، دگرگون شده باشد، نخورد.(52)
2. امام صادق(ع): باقلا از بین برنده بیماری است و در آن هیچ بیماری نیست.(53)
3. امام صادق(ع): خوردن باقلا، استخوان ساق را محکم می کند، مغز را توانا می سازد و خون تازه تولید می کند.(54)
4. امام صادق(ع): باقلا را با پوستش بخورید که معده را پاک می گرداند.(55)

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

برنج

1. پیامبر (ص): برنج در میان غذاها، همچون رئیس در میان گروه است.(56)
2. پیامبر (ص): برترین غذاهای اهل دنیا و آخرت، گوشت است و پس از آن، برنج می باشد.(57)
3. پیامبر (ص): برنج خوب دارویی است؛ سرد و سالم و به دور از هر بیماری می باشد.(58)
4. امام صادق(ع): برنج، خوب غذایی است. ما آن را برای بیماران خود نگاه می داریم.(59)
5. امام صادق(ع): از جانب شما، هیچ چیزی دوست داشتنی تر از برنج و بنفشه برای ما نمی آید. یک بار من از درد سختی رنج می بردم که به من الهام شد برنج بخورم. گفتم آن را تهیه کردند و خوردم. و خداوند به واسطه آن، درد مرا از بین برد.(60)

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

به

1.پیامبر (ص): خوردن به، تیرگی چشم را از بین می برد.(61)
2. پیامبر (ص) : خوردن به، اندوه دل را زایل می کند.(62)
3. پیامبر (ص): به بخورید که دل را جلا می دهد.خداوند هیچ پیامبری را به رسالت بر نگزید مگر این که بِه بهشتی را به او خوراند. و نیروی چهل مرد را به او داد.(63)
4. پیامبر (ص): بِه موجب آرامش قلب می گردد؛ بخیل را سخاوتمند می کند، و ترسو را شجاع می گرداند.(64)
5. پیامبر (ص): به بخورید که ذهن را قوی می کند؛ اندوه را از دل می برد و فرزند را زیبا می سازد.(65)
6. پیامبر (ص): به، رنگ پوست را صفا می دهد و فرزند را زیبا می سازد.(66)
7. امام علی (ع): خوردن به، توان مرد را زیاد می کند و ضعفش را برطرف می نماید.(67)
8. امام رضا (ع): پیامبر، بِه را دوست داشت. بهی را به ایشان هدیه دادند. حضرت آن را با ضربه دست، تکه تکه کرد و هم خود خورد و هم به کسانی که در حضورش بودند، داد و فرمود: بِه بخورید که قلب را جلا می دهد و اندوه سینه را از بین می برد.(68)
9. امام علی (ع): خوردن به، قلب ضعیف را قوی می کند و موجب شستشوی معده می گردد.(69)
10. امام صادق(ع): به شیرین را با دانه اش بخور که ضعف را از بین می برد؛ معده را خوشبو می کند و آن را پاک می گرداند.(70)
11. به بخورید که عقل و جوانمردی را افزایش می دهد.(71)
12. پیامبر (ص):بِه را ناشتا بخورید تا حقد و کینه ی درون را از بین ببرد.(72)
13. امام علی (ع): روزی نزد پیامبر رفتم. بهی در دست ایشان بود. پیامبر از آن به می خورد و به من هم می داد و می فرمود: ای علی! بخور که این هدیه ی خاوند به من و تو است. من همه ی لذت ها را در آن یافتم. سپس پیامبر فرمود: ای علی! هر کس سه روز در حالت ناشتا به بخورد، ذهنش صفا می یابد؛ درونش مملو از علم و بردباری می گردد و از مکر شیطان و لشکر شیطان، محفوظ می گردد.(73)
14. امام صادق(ع): هر کس در حالت ناشتا به بخورد، نطفه اش پاکیزه می گردد و فرزندش زیبا می شود.(74)
15. پیامبر (ص): به زنان باردارتان بِه بدهید تا فرزندانشان خوش اخلاق گردند.(75)
16. پیامبر (ص): بوی پیامبران، بوی بِه است و بوی حوریان بهشتی، بوی مورد(76) است و بوی فرشتگان: بوی گل سرخ است و بوی دخترم فاطمه ی زهرا، بوی بِه و مورد و گل سرخ است.(77)
17. پیامبر (ص): بِه بخورید و به یکدیگر هدیه بدهید که چشم را جلا می دهد و موجب رویش دوستی و مودت در قلب می گردد.(78)
18. زن حامله، بِه بخورد تا فرزندش خوشبو و خوش رنگ گردد.(79)

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

پنیر

1. پنیر بخورید که خواب آور است و غذا را هضم می کند.(80)
2. پنیر خوش خوراکی است؛ کام را تازه می کند؛ دهان را خوشبو می گرداند؛ غذای قبلی را هضم می کند؛ اشتها را برای غذای بعدی بیشتر می کند. هر کس در ابتدای ماه، پنیر بخورد، امید است که خواسته اش برآورده گردد.(81)
3. پیامبر (ص): هم پنیر بیماری زا است و هم گردو؛ اما اگر با هم خورده شوند، درمان می گردند.(82)
4. پیامبر (ص): هر زن بارداری، خربزه و پنیر بخورد، فرزندش زیبا و خوش اخلاق می گردد.(83)
5. پیامبر (ص) خیار را با نمک می خورد و خربزه را با پنیر.(84)
6. پیامبر (ص): ده چیز موجب فراموشی می گردد: خوردن پنیر و... .(85)
7. مردی درباره ی خاصیت پنیر پرسید امام صادق(ع) فرمود: ضرر دارد و سودی ندارد. شب که شد، آن مرد نزد امام صادق(ع) رفت و دید در سفره ی حضرت، پنیر هست. گفت: قربانتان گردم! صبح که درباره ی پنیر سؤال کردم، فرمودید که ضرر دارد و سودی ندارد. حالا بر سر سفره ی خودتان پنیر می بینم. امام فرمود: خوردن پنیر در صبح، زیان بار است؛ اما در شب، مفید و سودمند است.(86)

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

پیاز

1. پیامبر (ص): هرگاه وارد شهری وبازده شدید و از آلوده شدن به وبا ترسیدید، پیاز آن شهر را بخورید. پیاز چشم را جلا می بخشد؛ مو را صاف و روشن می کند؛ آب کمر را می افزاید؛ لذت جماع را بیشتر می کند؛ آفتاب سوختگی و سیاهی صورت را از بین می برد و خستگی را برطرف می نماید.(87)
2. امام صادق(ع): پیاز، تب را از بین می برد.(88)
3. امام صادق(ع): پیاز، دهان را خوشبو می سازد؛ لثه را استحکام می بخشد؛ توان جنسی را افزایش می دهد و بلغم را از بین می برد.(89)
4. امام صادق(ع): پیاز، دهان را خوشبو می کند؛ پشت را قوی می سازد و پوست را نرم و لطیف می کند.(90)

[مریم منتظر*خادمه مولای منتظران*]

پیه

1. امام علی (ع): پیه، به اندازه ی خود، بیماری را از بدن بیرون می راند. بهترین چیزی که مردم، خود را با آن درمان می کنند، روغن حیوانی و خواندن قرآن است.(91)
2. امام علی (ع): در نزد پیامبر، سخن از گوشت و پیه به میان آمد. پیامبر فرمود: هر تکه پیه و گوشتی که در معده قرار می گیرد، در جای آن شفا جایگزین می شود و بیماری از آن خارج می گردد.(92)
3. از امام صادق(ع) در مورد جمله پیامبر که فرموده است: هر کس پیه بخورد، به همان اندازه، بیماری را از بدن بیرون می کند، سؤال شد. امام صادق(ع) فرمود: منظور، پیه گاو است.(93)
4. مردی نزد امام صادق(ع) رفت و گفت: دخترم اسهال دارد و نحیف و لاغر شده است. امام فرمود: چرا به او برنج نمی دهی؟ چهار - پنج تکه سنگ را در کنار آتشی قرار بده و برنج را در دیگی بریز و بگذار خوب بپزد. مقداری چربی تازه ی قلوه گاه را در ظرفی بریز و سنگ های داغ را درون آن بینداز و درب آن را بگذار و آن ظرف را خوب تکان بده تا چربی ها آب شود؛ البته مواظب باش که بخار آن خارج نشود. هنگامی که چربی آب شد و برنج پخت، چربی آب شده را روی برنج بریز و به بیمار بده.(94)