صفحه 7 از 7 نخستنخست ... 34567
نمایش نتایج: از شماره 61 تا 68 , از مجموع 68

موضوع: خواص میوه ها و غذاها در درمان بیماریها

  1. Top | #61

    عنوان کاربر
    مدیر بخش علوم پزشکی
    تاریخ عضویت
    December 2012
    شماره عضویت
    4618
    نوشته
    17,567
    صلوات
    114
    دلنوشته
    2
    سلامتی آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف
    تشکر
    9,103
    مورد تشکر
    7,882 در 2,472
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض





    مویز

    1. پیامبر (ص): مویز بخورید که خلطهای درون را از غلیان می اندازد؛ بلغم را آرام می کند؛ عصب را قوی می سازد؛ رنجوری را برطرف می نماید و موجب خوش قلبی می گردد.(407)
    2. پیامبر (ص): مویز بخورید که... موجب خوش خلقی می گردد؛ دل را پاک می کند و غم و اندوه را از بین می برد.(408)
    3. ظرفی سرپوشیده برای پیامبر آوردند. پیامبر، سرپوش آن را برداشت و فرمود: با نام خدا بخورید که مویز، خوردنی خوبی است؛ عصب را قوی می سازد؛ لاغری ناشی از بیماری را زائل می کند؛ موجب فروکشی خشم می گردد؛ سبب خوشنودی خداوند می شود؛ دهان را خوشبو می سازد و رنگ رخسار را صاف و روشن می گرداند.(409)
    4. امام علی (ع): مویز، قلب را استحکام می بخشد؛ بیماری را از بین می برد؛ حرارت بدن را پائین می آورد و دل را پاک می کند.(410)
    5. امام صادق(ع): اگر قحطی به شما رو کرد، خود را با اندکی مویز، سیر کنید.(411)
    6. پیامبر (ص): هر کس بر خوردن مویز در حالت ناشتا مداومت داشته باشد، فهم و حافظه و ذهن قوی، روزی اش می گردد و از بلغمش کاسته می شود.(412)
    7. امام رضا (ع): هر کس می خواهد حافظه اش قوی گردد، هر صبح در حالت ناشتا، هفت مثقال مویز بخورد.(413)
    8. امام علی (ع): هر کس در ابتدای روز، بیست و یک عدد مویز سرخ بخورد، خداوند هر بیماری و ناخوشی را از او دور می کند.(414)
    9. هر کس در حالت ناشتا، بیست و یک مویز سرخ بخورد، هیچ چیز ناخوشایند در بدنش نخواهد دید.(415)
    10. خوردن بیست و یک عدد مویز سرخ در هر صبح و در حالت ناشتا، هر بیماری - به جز بیماری مرگ - را دور می کند.(416)






    امضاء



  2. آیه های انتظار

    آیه های انتظار


    لیست موضوعات تصادفی این انجمن

     

  3. Top | #62

    عنوان کاربر
    مدیر بخش علوم پزشکی
    تاریخ عضویت
    December 2012
    شماره عضویت
    4618
    نوشته
    17,567
    صلوات
    114
    دلنوشته
    2
    سلامتی آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف
    تشکر
    9,103
    مورد تشکر
    7,882 در 2,472
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض






    نان

    1. پیامبر (ص): خداوندا! به نان ما برکت بده و بین ما و آن جدایی مینداز. اگر نان نبود، نه می توانستیم روزه بگیریم، نه می توانستیم نماز بخوانیم و نه می توانستیم دیگر واجبات پروردگارمان را به انجام رسانیم.(417)
    2. پیامبر (ص): بهترین غذای شما، نان است.(418)
    3. امام صادق(ع): تن آدمی بر نان استوار است.(419)
    4. پیامبر (ص) تا زمانی که به دیدار پروردگار شتافت نانی جز نان جو نخورد.(420)
    5. امام صادق(ع): اگر خداوند چیزی را بهتر از نان جو می دانست، آن را غذای پیامبران قرار نمی داد.(421)
    6. برتری نان جو بر نان گندم، همانند برتری ما بر دیگر مردم است. همه ی پیامبران برای کسی که نان جو بخورد، دعا کرده اند و برای او خواستار برکت شده اند. نان جو در هر شکمی که جای گیرد همه ی دردها از آن بیرون می رود. نان جو، غذای پیامبران و خوبان است. خداوند، غذای پیامبران را چیزی جز نان جو، قرار نداده است.(422)
    7. امام صادق(ع): به کسی که شکم درد دارد، نان برنج بدهید که سودمندترین چیز است؛ معده را پاک می کند و درد را برطرف می کند.(423)
    8. تنها چیزی که از صبح تا شب در درون انسان باقی می ماند، نان برنج است.(424)
    9. برای کسی که سل دارد، هیچ چیزی سودمندتر از نان برنج نیست.(425)
    10. امام صادق(ع): نان ارزن، هیچ ثقل و سنگینی ندارد و اگر با شیر خورده شود، برای معده، نرمتر و سودمندتر است.(426)






    امضاء


  4. Top | #63

    عنوان کاربر
    مدیر بخش علوم پزشکی
    تاریخ عضویت
    December 2012
    شماره عضویت
    4618
    نوشته
    17,567
    صلوات
    114
    دلنوشته
    2
    سلامتی آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف
    تشکر
    9,103
    مورد تشکر
    7,882 در 2,472
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض






    نخود


    1. امام صادق(ع): نخود برای کمر درد سودمند است.(427)
    2. نادر خادم می گوید: امام کاظم (ع) قبل و بعد از غذا، نخود پخته می خورد.(428)





    امضاء


  5. Top | #64

    عنوان کاربر
    مدیر بخش علوم پزشکی
    تاریخ عضویت
    December 2012
    شماره عضویت
    4618
    نوشته
    17,567
    صلوات
    114
    دلنوشته
    2
    سلامتی آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف
    تشکر
    9,103
    مورد تشکر
    7,882 در 2,472
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض






    نمک

    1. پیامبر (ص): خداوند به موسی وحی کرد که غذا را با نمک، شروع کن و با نمک به پایان برسان. نمک، درمان هفتاد درد است که کمترین آن دردها، دیوانگی، جذام، پیسی، گلودرد، دندان درد و دل درد می باشد.(429)
    2. پیامبر (ص): هر کس پیش و پس از خوردن هر چیز، نمک بخورد خداوند تبارک و تعالی سیصدوسی بلا را از او دور می کند که کمترین آن، جذام است.(430)
    3. امام باقر (ع): عقربی پیامبر را نیش زد. پیامبر فرمود: خدا تو را لعنت کند که برایت هیچ فرقی ندارد که مؤمن را نیش بزنی یا کافر را. سپس مقداری نمک خواست و بر جای نیش عقرب مالید و دردش ساکت شد.
    اگر مردم می دانستند که چه چیزی در نمک وجود دارد، دیگر به دنبال پادزهری نمی رفتند.(431)
    4. امام علی (ع): هر کس غذا را با نمک شروع کند، هفتاد درد و دردهای دیگری که جز خداوند، کسی از آنها خبر ندارد، از او دور می گردد.(432)
    5. امام صادق(ع): هر کس بر اولین لقمه ی غذایش نمک بپاشد، کک مک صورت او از بین می رود.(433)
    6. امام صادق(ع): بنی اسرائیل، غذای خود را با سرکه شروع می کردند و با همان به پایان می رساندند؛ اما ما با نمک شروع می کنیم و با سرکه به پایان می بریم.(434)







    امضاء


  6. Top | #65

    عنوان کاربر
    مدیر بخش علوم پزشکی
    تاریخ عضویت
    December 2012
    شماره عضویت
    4618
    نوشته
    17,567
    صلوات
    114
    دلنوشته
    2
    سلامتی آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف
    تشکر
    9,103
    مورد تشکر
    7,882 در 2,472
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض






    هلیم


    1. پیامبر (ص): جبرئیل نزد من آمد و مرا به خوردن هلیم سفارش کرد تا پشتم قوی گردد و برای بندگی پروردگارم، توانا گردم.(435)
    2. امام علی (ع): هلیم بخورید که تا چهل روز، موجب نشاط عبادت می گردد. هلیم از غذاهایی است که برای پیامبر فرستاده شد.(436)
    3. امام صادق(ع): پیامبر از درد پشت، به درگاه خداوند شکوه کرد. خداوند او را به خوردن هلیم دستور داد. (437)
    4. امام صادق(ع): یکی از پیامبران، به خاطر ضعف و ناتوانی و کم شدن قدرت جنسی به درگاه خداوند شکوه کرد. خداوند او را به خوردن هلیم دستور داد.(438)
    5. امام کاظم (ع): هلیم ارزن، غذایی سبک و بدون عارضه است. همراه شیر، سودمندتر و در معده، نرم تر می باشد.(439)






    امضاء


  7. Top | #66

    عنوان کاربر
    مدیر بخش علوم پزشکی
    تاریخ عضویت
    December 2012
    شماره عضویت
    4618
    نوشته
    17,567
    صلوات
    114
    دلنوشته
    2
    سلامتی آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف
    تشکر
    9,103
    مورد تشکر
    7,882 در 2,472
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض





    آلو

    1. مردی به امام باقر (ع) شکوه کرد که صفرایش به غلیان درآمده و نزدیک است که او را دیوانه کند. امام فرمود: با آلو آن را از بین ببر.(440)
    2. امام صادق(ع): خوردن آلو در حالت ناشتا، صفرا را از بین می برد، اگر چه بادهای درون را تحریک می کند.(441)
    3. ارزق بن سلیمان می گوید که از امام صادق(ع) در مورد آلو پرسیدم. فرمود: برای صفرا مفید است و مفاصلی را نرم می کند؛ اما زیاد نخور که در مفصل هایت بادهایی را بر جا می گذارد.(442)
    4. زیاد قصدی می گوید: نزد امام کاظم (ع) ظرف آبی بود و در آن، چند آلوی سیاه قرار داشت که ابتدای فصل چیدنش بود.
    حضرت فرمود: حرارت بدنم بالا رفته و آلوی تازه به حرارت را پائین می آورد و صفرا را فرو می نشاند. آلوی خشک نیز خون را آرام می کند و دردهای بی درمان را از تن بیرون می راند.(443)
    5. از آلوی مانده غافل نشوید؛ چرا که زیانش رفته و سودش مانده است و آن را به صورت پوست کنده بخورید که برای صفرا، حرارت بالا و افروختگی ناشی از حرارت، سودمند است.(444)




    امضاء


  8. Top | #67

    عنوان کاربر
    مدیر بخش علوم پزشکی
    تاریخ عضویت
    December 2012
    شماره عضویت
    4618
    نوشته
    17,567
    صلوات
    114
    دلنوشته
    2
    سلامتی آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف
    تشکر
    9,103
    مورد تشکر
    7,882 در 2,472
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض




    پی نوشت :


    1) کافی ج 6، ص 375؛ بحارالانوار، ج 66، ص 244.
    2) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 416، بحارالانوار، ج 66، ص 198.
    3) محاسن، ج 2، ص 323؛ بحارالانوار، ج 66، ص 243.
    4) بحارالانوار، ج 62، ص 235.
    5) طب الائمه، 672؛ بحارالانوار، ج 62، ص 232.
    6) دعائم الاسلام، ج 2 ص 150.
    7) طب الائمه، ص 68؛ بحارالانوار، ج 62، ص 234.
    8) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 404؛ بحارالانوار، ج 62، ص 234.
    9) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 370، بحارالانوار، ج 66، ص 163.
    10) کافی، ج 6، ص 352.
    11) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 371، بحارالانوار، ج 66، ص 165.
    12) مکرم الاخلاق، ج 1، ص 371، بحارالانوار، ج 66، ص 154.
    13) خصال 636، بحارالانوار، ج 66، ص 165.
    14) شهری در عراق که نزدیک حله است.

    15) خصال، ص 249؛ بحارالانوار، ج 62، ص 221.
    16) طب الائمه، ص 134؛ بحارالانوار، ج 62 ،ص 164.
    17) کافی، ج 6، ص 352.
    18) کافی، ج 6، ص 353؛ بحارالانوار، ج 66، ص 162.
    19) کافی، ج 6، ص 355؛ بحارالانوار، ج 66، ص 162.
    20) کافی، ج 6، ص 354؛ بحارالانوار، ج 66،ص 162.
    21) کافی ج 6، ص 355.
    22) حلب الائمه، ص 59؛ بحارالانوار، ج 62، ص 123.
    23) کافی، ج 6، ص 354؛ بحارالانوار، ج 66، ص 160.
    24) حلب الرضا، ص 61؛ بحارالانوار، ج 62، ص 320.
    25) محاسن، ج 2، ص 356؛ بحارالانوار، ج 66، ص 160.

    26) محاسن، ج 2، ص 356؛ بحارالانوار، ج 66، ص 160.
    27) کافی، ج 6، ص 354؛ بحارالانوار، ج 66، ص 160.
    28) ورم همراه با درد در مفاصل پا و انگشتان که معمولا گریبان گیر مرفهین است و در اثر کم تحرکی و زیاده روی در خوردن گوشت به وجود می آید.

    29) کنز العمال ج 10 م ص 44؛ بحارالانوار، ج 66، ص 186.
    30) مکارم الاخبار، ج 1، ص 337؛ بحارالانوار، ج 66، ص 186.
    31) طب الائمه، ص 137؛ بحارالانوار، ج 66، ص 186.
    32) کافی، ج 6، ص 358؛ بحارالانوار، ج 66، ص 185.
    33) مکارم الاخلاق ج 1، ص 376؛ بحارالانوار، ج 66، ص 187.
    34) کافی ج 6، ص 350؛ بحارالانوار، ج 66، ص 149.
    35) مکرم الاخلاق، ج 1، ص 378؛ بحارالانوار، ج 66، ص 123.
    36) کافی، ج 1، ص 350، بحارالا نوار، ج 66، ص 119.

    37) این گیاه در مناطق مختلف، نام های مختلفی دارد، از جمله: تره خراسانی، ریحان کوهی گل بستان افروز، ریحان سرخ، سلیمانی، سپر غم.

    38) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 387؛ بحارالانوار، ج 66، ص 214
    39) محاسن، ج 2، ص 320؛ بحارالانوار، ج 66، ص 304
    40) کافی ج 6، ص 364؛ بحارالانوار، ج 66، (ص) 304.
    41) کافی ج 6، ص 364؛ بحارالانوار، ج 66، (ص) 215.
    42) از بیماریهای مربوط به چشم است.
    43) کافی ج 6، ص 364؛ بحارالانوار، ج 66، ص 215.
    44) مکرم الاخلاق، ج 1، ص 398؛ بحارالانوار، ج 66، ص 224.
    45) کافی، ج 6، ص 373؛ بحارالانوار، ج 66، ص 222.
    46) مکرم الاخلاق، ج 1، ص 398؛ بحارالانوار، ج ص 223.
    47) مکرم الاخلاق، ج 1، ص 398؛ بحارالانوار، ج 66، ص 223.
    48) مکرم الاخلاق، ج 1، ص 398؛ بحارالانوار، ج 66، ص 224.

    49) مکرم الاخلاق، ج 1، ص 398؛ بحارالانوار، ج 66، ص 223.
    50) طب الائمه، ص 139؛ بحارالانوار، ج 66 م 222.
    51) کافی، ج 6، ص 373.
    52) مکرم الاخلاق، ج 1، ص 397؛ بحارالانوار، ج 66، ص 266.
    53) مکرم الاخلاق، ج 1، ص 397؛ بحارالانوار، ج 66، ص 266.
    54) مکرم الاخلاق، ج 1، ص 397؛ بحارالانوار، ج 66، ص 266.
    55) مکرم الاخلاق، ج 1، ص 397؛ بحارالانوار، ج 66، ص 266.
    56) طب النبی، ص 6، بحارالانوار، ج 62، ص 294.
    57) عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 35، بحارالانوار، ج 66، ص 58.
    58) مکرم الاخلاق، ج 1، ص 335؛ بحارالانوار، ج 66، ص 262.
    59) کافی ج 6، ص 243؛ بحارالانوار، ج 66، ص 260.
    60) کافی، ج 6، ص 341.
    61) طب النبی، ص 8، بحارالانوار، ج 62، ص 296
    62) کنز الاعمال ج 10، ص 40
    63) مکارم الاخلاق ج 1، ص 373، بحارالانوار، ج 66 ص 177
    64) خطال، ص 157، بحارالانوار، ج 66، ص 166
    65) مکارم الاخلاق ج 1، ص 374، بحارالانوار، ج 66 ص 177
    66) محاسن ج 2، ص 365، بحارالانوار، ج 66، ص 170
    67) طب الائمه ص 136، بحارالانوار، ج 66، ص 175
    68) محاسن ج 2، ص 364، بحارالانوار، ج 66، ص 169
    69) خصال ص 612، بحارالانوار، ج 66، ص 168
    70) طب الائمه ص 136، بحارالانوار، ج 66، ص 175
    71) محاسن ج 2، ص 367، بحارالانوار، ج 66، ص 171
    72) کنز العمال، ج 10، ص 40.
    73) مکارم الاخلاق، ج 1 ص 374؛ بحارالانوار، ج 66، ص 167
    74) کافی، ج 6، ص 357؛ بحارالانوار، ج 66، ص 170

    75) دعوات، ص 151؛ بحارالانوار، ج 66، ص 177.
    76) درختی همیشه سبز که برگی خوشبو و گلی سفید و معطّر دارد و در عربی به آن آس می گویند.
    77) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 373؛ بحارالانوار، ج 66، ص 177.
    78) مکارم الاخلاق ج 1، ص 372؛ بحارالانوار، ج 66، ص 176.
    79) کافی، ج 6، ص 22.
    80) طب النبی، ص 11؛ بحارالانوار، ج 62، ص 300.
    81) الدروع الواقیه، ص 42؛ بحارالانوار، ج 66، ص 105.
    82) طب النبی، ص 6؛ بحارالانوار، ج 62، ص 294.
    83) بحارالانوار، ج 62، ص 299.
    84) طب النبی، ص 10؛ بحارالانوار، ج 62، ص 299.
    85) طب النبی ص 6؛ بحارالانوار، ج 62، ص 295.
    86) کافی، ج 6، ص 340، بحارالانوار، ج 66، ص 106.
    87) بحارالانوار، ج 66، ص 252.
    88) بحارالانوار، ج 66، ص 99.
    89) کافی،ج 6، ص 374؛ بحارالانوار، ج 66، ص 248.
    90) کافی، ج 6، ص 374؛ بحارالانوار، ج 66، ص 248.
    91) کنز العمال، ج 10، ص 86.
    92) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 343؛ بحارالانوار، ج 66، ص 58.
    93) محاسن، ج 2، ص 225؛ بحارالانوار، ج 66، ص 66.
    94) کافی ج 6، ص 341؛ بحارالانوار، ج 62، ص 173
    95) منظور از مرغ، پرنده است و منظور از تخم مرغ، تخم پرندگان.

    96) کنزالعمال، ج 10، ص 33.
    97) محاسن، ج 2، ص 275؛ بحارالانوار، ج 66، ص 46.
    98) طب الائمه، ص 130.
    99) کافی، ج 6 ص 324؛ بحارالانوار، ج 66، ص 46.
    100) این غذا در زبان فارسی، به شش انداز موسوم می باشد.
    101) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 425؛ بحارالانوار، ج 104، ص 83.
    102) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 425؛ بحارالانوار، ج 104، ص 83.
    103) کافی، ج 6، ص 324؛ بحارالانوار، ج 66، ص 46
    104) دعائم الاسلام، ج 2، ص 145؛ بحارالانوار، ج 62، ص 273.
    105) کافی، ج 6، ص 325؛ بحارالانوار، ج 66، ص 46.
    106) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 425؛ بحارالانوار، ج 104، ص 84.
    107) کافی، ج 6، ص 325؛ بحارالانوار، ج 66، ص 47.
    108) محاسن، ج 2، ص 277؛ بحارالانوار، ج 66، ص 47.
    109) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 325؛ بحارالانوار، ج 66، ص 48.
    110) خصال، ص 155؛ بحارالانوار، ج 66، ص 45.
    111) طب الرضا، ص 63؛ بحارالانوار، ج 62، ص 321.
    112) طب الرضا ص 28؛ بحارالانوار، ج 62، ص 321.
    113) کافی، ج 6، ص 249؛ بحارالانوار، ج 66، ص 43.
    114) کافی، ج 6، ص 371؛ بحارالانوار، ج 66، ص 230.
    115) کافی، ج 6، ص 371؛ بحارالانوار، ج 66، ص 230.
    116) الدعوات، ص 159.
    117) بحارالانوار، ج 62، ص 297؛ کنزالعمال، ج 10، ص 40.
    118) کافی، ج 6، ص 360، محاسن، ج 2، ص 373.
    119) کافی، ج 6، ص 360.
    120) کافی، ج 6، ص 360، محاسن، ج 2، ص 372.
    121) طب الرضا، ص 27؛ بحارالانوار، ج 62، ص 321.
    122) امالی شیخ طوسی، ص 369؛ بحارالانوار، ج 66، ص 191.
    123) کافی، ج 6، ص 359؛ محاسن، ج 2، ص 373.
    124) طب الائمه، ص 135؛ بحارالانوار، ج 66، ص 192.
    125) کافی، ج 6 ص 360، بحارالانوار، ج 66، ص 267.
    126) فردوس ج 1، ص 127.
    127) کافی، ج 6، ص 365؛ بحارالانوار، ج 66، ص 200.
    128) کافی، ج 6، ص 365؛ بحارالانوار، ج 66، ص 200.
    129) کافی، ج 6، ص 365؛ بحارالانوار، ج 66، ص 200.
    130) کافی، ج 6، ص 365؛ بحارالانوار، ج 66، ص 200.
    131) محاسن، ج 2، ص 318؛ بحارالانوار، ج 66، ص 260.
    132) کافی، ج 6، ص 366؛ بحارالانوار، ج 66، ص 202.
    133) نماز عشاء خصوصیت ندارد و منظور، خوردن این سبزی در شب است.
    134) محاسن، ج 2، ص 324؛ بحارالانوار، ج 66، ص 236.
    135) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 390؛ بحارالانوار، ج 66، ص 237.
    136) کافی، ج 6، ص 368؛ بحارالانوار، ج 66، ص 237.
    137) تلبینه، غذایی شبیه کاچی است که از شیر و عسل و آرد یا سبوس درست می شود.

    138) فردوس، ج 2، ص 76.
    139) کافی ج 6، ص 321؛ بحارالانوار، ج 66، ص 96.
    140) کنزالعمال، ج 10، ص 37.
    141) کافی، ج 6، ص 320؛ بحارالانوار، ج 66، ص 96.

    142) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 329؛بحارالانوار، ج 66، ص 217.
    143) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 329؛ بحارالانوار، ج 66، ص 217.
    144) کافی، ج 6، ص 369؛ بحارالانوار، ج 66، ص 217.
    145) محاسن، ج 2، ص 327؛ بحارالانوار، ج 66، ص 217.
    146) بحارالانوار، ج 62، ص 285.
    147) کنزالعمال، ج 10، ص 46؛ بحارالانوار، ج 62، ص 297.
    148) طب النبی، ص 8؛ بحارالانوار، ج 62، ص 296.
    149) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 399؛ بحارالانوار، ج 66، ص 194.
    150) طب النبی، ص 10، بحارالانوار، ج 62، ص 298.
    151) طب النبی، ص 10، بحارالانوار، ج 62، ص 298.
    152) شاید همان گونه که پیه در بن، از مازاد مواد غذایی به وجود می آید، خربزه نیز نسبت به زمین این گونه باشد. البته این، حدس و گمان مترجم است و حقیقت هستی را خدا و بندگان برگزیده اش می دانند.
    153) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 400؛ بحارالانوار، ج 66، ص 194.
    154) خصال، ص 443.
    155) خصال، ص 443، بحارالانوار، ج 66، ص 196.
    156) کنزالعمال، ج 10، ص 46؛ بحارالانوار، ج 62، ص 299.
    157) کافی، ج 6، ص 361؛ بحارالانوار، ج 62، ص 203.
    158) طب النبی، ص 8؛ بحارالانوار، ج 62، ص 296.
    159) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 390؛ بحارالانوار، ج 66، ص 234.
    160) کافی، ج 6، ص 367؛ بحارالانوار، ج 66، ص 234.
    161) کافی، ج 6، ص 367؛ بحارالانوار، ج 66، ص 234.
    162) نوعی خرما است.

    163) محاسن، ج 2، ص 345؛ بحارالانوار، ج 104، ص 82.
    164) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 365؛ بحارالانوار، ج 66، ص 141.
    165) نوعی خرما است.

    166) محاسن، ج 2، ص 342؛ بحارالانوار، ج 66، ص 133.
    167) خصال، ص 615؛ بحارالانوار، ج 66، ص 141.
    168) محاسن، ج 1، ص 76؛ بحارالانوار، ج 66، ص 128.
    169) کافی، ج 6، ص 345؛ بحارالانوار، ج 66، ص 133.
    170) دعائم الاسلام، ج 2، ص 111.
    171) طب النبی، ص 7؛ بحارالانوار، ج 62، ص 296.
    172) کنزالعمال، ج 8، ص 509.
    173) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 365؛ بحارالانوار، ج 66، ص 141.
    174) کنزالعمال، ج 12، ص 338.
    175) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 326؛ بحارالانوار، ج 66، ص 141.
    176) کافی، ج 6، ص 24؛ بحارالانوار، ج 66، ص 128.
    177) کنزالعمال ج 10، ص 45.
    178) کافی، ج 6، ص 373؛ بحارالانوار، ج 66، ص 252.
    179) کافی، ج 6، ص 373؛ بحارالانوار، ج 66، ص 252.
    180) بحارالانوار، ج 66، ص 253.
    181) دعائم الاسلام ج 2، ص 111؛ بحارالانوار، ج 66، ص 77.
    182) کنزالعمال، ج 10، ص 86.
    183) نوعی خرمای مرغوب

    184) طب الرضا ص 35؛ بحارالانوار، ج 62، ص 324.
    185) کافی، ج 6، ص 335؛ بحارالانوار، ج 66،ص 88.
    186) کافی، ج 6، ص 335.
    187) کافی، ج 6، ص 372؛ بحارالانوار، ج 66، ص 219.
    188) کافی، ج 6، ص 372.
    189) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 399؛ بحارالانوار، ج 66، ص 219.
    190) کنزالعمال، ج 9، ص 321؛ بحارالانوار، ج 76، ص 135.
    191) کافی، ج 6، ص 332؛ بحارالانوار، ج 66، ص 182.
    192) کافی، ج 6، ص 331؛ بحارالانوار، ج 66، ص 181.
    193) کافی، ج 6، ص 331؛ بحارالانوار، ج 66، ص 181.
    194) کسد، کست، کوشند، عود عربی.

    195) کنزالعمال، ج 10، ص 24.
    196) کنزالعمال، ج 10، ص 47.
    197) کنزالعمال، ج 10، ص 48.
    198) کافی، ج 6، ص 332؛ بحارالانوار، ج 66، ص 183.

    199) کافی، ج 6، ص 306؛ بحارالانوار، ج 66، ص 276.
    200) کافی، ج 4، ص 359.




    امضاء


  9. Top | #68

    عنوان کاربر
    مدیر بخش علوم پزشکی
    تاریخ عضویت
    December 2012
    شماره عضویت
    4618
    نوشته
    17,567
    صلوات
    114
    دلنوشته
    2
    سلامتی آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه شریف
    تشکر
    9,103
    مورد تشکر
    7,882 در 2,472
    دریافت
    0
    آپلود
    0

    پیش فرض






    201) گیاهی است مسهل و نام دیگر آن، سیا می باشد.
    202) گیاهی مسهل است.

    203) دعائم الاسلام، ج 2، ص 149؛ بحارالانوار، ج 62، ص 219.
    204) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 409؛ بحارالانوار، ج 62، ص 218.
    205) محاسن، ج 2، ص 284؛ بحارالانوار، ج 62، ص 297.
    206) کافی، ج 6، ص 329؛ بحارالانوار، ج 66، ص 305.
    207) دعائم الاسلام، ج 2، ص 149؛ بحارالانوار، ج 62، ص 275.
    208) کافی، ج 6، ص 329؛ بحارالانوار، ج 66، ص 301.
    209) کافی، ج 6، ص 330.
    210) کنزالعمال، ج 15، ص 284.
    211) کنزالعمال، ج 15، ص 284.
    212) طب الائمه، ص 24؛ بحارالانوار، ج 62، ص 162.
    213) کافی، ج 6، ص 329؛ بحارالانوار، ج 66، ص 398.
    214) کافی، ج 6، ص 329؛ بحارالانوار، ج 66، ص 303.
    215) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 381؛ بحارالانوار، ج 66، ص 188.
    216) منظور از خوردن هسته و استخوان سنجد، پس از کوبیدن آن می باشد.
    217) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 381؛ بحارالانوار، ج 66، ص 188.
    218) کافی، ج 6، ص 357.
    219) کافی، ج 6، ص 355؛ بحارالانوار، ج 66، ص 168.
    220) محاسن، ج 2 ص 368؛ بحارالانوار، ج 62، ص 93.
    221) کافی، ج 6، ص 375؛ بحارالانوار، ج 62، ص 93.
    222) طب الائمه، ص 153؛ بحارالانوار، ج 66، ص 175.
    223) دعائم الاسلام، ج 2، ص 148.
    224) کافی، ج 8، ص 291؛ بحارالانوار، ج 62، ص 140.
    225) کافی، ج 6، ص 355؛ بحارالانوار، ج 62، ص 177.
    226) کافی، ج 6، ص 355.
    227) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 375؛ بحارالانوار، ج 66، ص 177.
    228) مواعظ عددیه، ص 211.
    229) شاید منظور، بیماری های روحی و روانی باشد.
    230) طب الائمه، ص 135؛ بحارالانوار، ج 66، ص 175.
    231) علل الشرایع، ص 515؛ بحارالانوار، ج 103، ص 280.
    232) علل الشرایع، ص 515؛ بحارالانوار، ج 103، ص 280.
    233) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 394؛ کنزالعمال ج 15، ص 271
    234) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 394؛ کنزالعمال ج 15، ص 440.
    235) علل الشرایع، ص 520؛ بحارالانوار، ج 66، ص 247.
    236) طب الرضا، ص 41؛ بحارالانوار، ج 62، ص 325.
    237) کافی، ج 6، ص 324؛ بحارالانوار، ج 66، ص 300.
    238) هر درهم، معادل 46/2 گرم است.
    239) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 363؛ بحارالانوار، ج 66، ص 300.
    240) تبی که دو روز در میان می گیرد.
    241) کافی، ج 8، ص 265؛ بحارالانوار، ج 62، ص 103.
    242) کافی، ج 6، ص 333؛ بحارالانوار، ج 66، ص 298.
    243) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 363؛ بحارالانوار، ج 66، ص 189.
    244) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 363؛ بحارالانوار، ج 66، ص 118.
    245) نوعی شکر که بسیار سفت و سخت است.
    246) کافی، ج 6، ص 333؛ بحارالانوار، ج 66، ص 297.

    247) طب الائمه، ص 67؛ بحارالانوار، ج 66، ص 300.
    248) گویا رگ جذام، کنایه از سوداست؛ چرا که با غلبه سودا، جذام پیش می آید و شلغم، مانع طغیان سودا می شود. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج 66، ص 221.
    249) کافی، ج 6، ص 372؛ بحارالانوار، ج 66، ص 220.
    250) محاسن، ج 2، ص 333؛ بحارالانوار، ج 66، ص 220.
    251) محاسن، ج 2، ص 333؛ بحارالانوار، ج 66، ص 220.
    252) جامع الاحادیث قمی، ص 100؛ بحارالانوار، ج 62، ص 233.
    253) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 407؛ بحارالانوار، ج 62، ص 233
    254) علامه مجلسی: گویا مقصود، بادی است میان پوست و گوشت، یا بادی همانند قولنج که در پشت و جاهای دیگر بدن رخ می دهد و توان حرکت را می گیرد.
    255) علامه مجلسی: گویا خامّ صحیح است و به معنای بلغم خام می باشد که هنوز به پختگی نرسیده است. و شاید، بادی است که در بدن انسان، جاگیر شده و ماندگار می گردد.
    256) علامه مجلسی: سردی ای در درون است و از چیره شدن برودت و رطوبت بر طبع انسان به وجود می آید و از آمیزش، ناتوان می کند.
    257) بحارالانوار، ج 62، ص 187.
    258) خصال، ص 636؛ بحارالانوار، ج 66، ص 95
    259) کافی، ج 6، ص 336؛ بحارالانوار، ج 66، ص 102.
    260) طب الائمه ص 89؛ بحارالانوار، ج 66، ص 182.
    261) کنزالعمال، ج 10، ص 31.
    262) کنزالعمال، ج 10، ص 31.
    263) کافی، ج 6، ص 337؛ بحارالانوار، ج 66، ص 103.
    264) کافی، ج 6، ص 337؛ بحارالانوار، ج 66، ص 103.
    265) بیماری معده است که مانع هضم و جذب غذا می گردد و ایجاد اسهال می کند.
    266) کنزلعمال، ج 10، ص 31.
    267) کافی، ج 6، ص 339؛ بحارالانوار، ج 66، ص 95.
    268) کافی، ج 6، ص 337؛ بحارالانوار، ج 66، ص 102.
    269) کافی، ج 6، ص 338؛ بحارالانوار، ج 66، ص 107.
    270) محاسن، ج 2، ص 175؛ بحارالانوار، ج 66، ص 285.
    271) مجمع البیان، ج 3، ص 365؛ بحارالانوار، ج 65، ص 113.
    272) کافی، ج 6، ص 513.
    273) محاسن، ج 2، ص 176؛ بحارالانوار، ج 66، ص 286.
    274) کافی، ج 6، ص 321؛ بحارالانوار، ج 66، ص 285.
    275) دعائم الاسلام، ج 2، ص 112؛ بحارالانوار، ج 66، ص 259.
    276) محاسن، ج 2، ص 306؛ بحارالانوار، ج 66، ص 258.
    277) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 408؛ بحارالانوار، ج 66، ص 259.
    278) دعائم الاسلام، ج 2، ص 148؛ بحارالانوار، ج 66، ص 294.
    279) کنزالعمال، ج 10، ص 8؛ بحارالانوار، ج 66، ص 290.
    280) کنزالعمال، ج 10، ص 44.
    281) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 359؛ بحارالانوار، ج 66، ص 294.
    282) کافی، ج 6، ص 332؛ بحارالانوار، ج 66، ص 292.
    283) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 359؛ بحارالانوار، ج 66، ص 294.
    284) کافی، ج 6، ص 33؛ بحارالانوار، ج 66، ص 291.
    285) طب النبی، ص 7، بحارالانوار، ج 62، ص 291.
    286) بحارالانوار، ج 66، ص 294.
    287) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 395؛ بحارالانوار، ج 66، ص 290.
    288) کنزالعمال، ج 10، ص 21.
    289) کنزالعمال، ج 10، ص 87.
    290) محاسن، ج 2، ص 300، بحارالانوار، ج 66، ص 292.
    291) آبله بزرگ و سیاهی که دهانه های زیادی دارد و درون آن پر از چرک است.
    292) کنزالعمال، ج 5، ص 822.
    293) طب الائمه، ص 55؛ بحارالانوار، ج 62، ص 118.
    294) کافی، ج 8، ص 194؛ بحارالانوار، ج 62، ص 163.
    295) بحارالانوار، ج 66، ص 293.
    296) طب الرضا، ص 37؛ بحارالانوار، ج 62، ص 324.
    297) طب الائمه، ص 51؛ بحارالانوار، ج 62، ص 100.
    298) این فالوده، غیر از فالوده ی امروزی است. فالوده در گذشته به نوعی حلوا گفته می شد که از نشاسته و بادام و چیزهای شیرینی مثل شیره و عسل و شربت قند درست می کردند.
    299) طب الائمه، ص 51؛بحارالانوار، ج 62، ص 100.
    300) طب النبی، ص 9؛ بحارالانوار، ج 62، ص 232.
    301) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 380؛ بحارالانوار، ج 62، ص 232.
    302) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 381؛ بحارالانوار، ج 66، ص 232.
    303) محاسن، ج 2، ص 335؛ بحارالانوار، ج 66، ص 232.
    304) بحارالانوار، ج 66، ص 231.
    305) بحارالانوار، ج 66، ص 232.
    306) آرد حبوبات بریان و بو داده شده می باشد. هر جا که قاووت به تنهایی آمده، منظور از آن، قاووت گندم است.
    307) طب الائمه، ص 67؛ بحارالانوار، ج 66، ص 278.
    308) کافی، ج 6، ص 305؛ بحارالانوار، ج 66، ص 276.
    309) محاسن، ج 2، ص 288؛ بحارالانوار، ج 66، ص 277.
    310) محاسن، ج 2، ص 288؛ بحارالانوار، ج 66، ص 277.
    311) محاسن، ج 2، ص 288؛ بحارالانوار، ج 66، ص 277.
    312) کافی، ج 6، ص 306؛ بحارالانوار، ج 66، ص 276.
    313) محاسن، ج 2، ص 289؛ بحارالانوار، ج 66، ص 280.
    314) کافی، ج 6، ص 306؛ بحارالانوار، ج 66، ص 279.
    315) کافی، ج 6، ص 311.
    316) بحارالانوار، ج 49، ص 48
    317) کافی، ج 6، ص 307؛ بحارالانوار، ج 66، ص 281.
    318) کافی، ج 6، ص 307؛ بحارالانوار، ج 66، ص 281.
    319) کافی، ج 6، ص 307؛ بحارالانوار، ج 66، ص 281.
    320) بحارالانوار، ج 62، ص 274.
    321) دعائم الاسلام، ج 2، ص 150.
    322) کافی، ج 6، ص 356.
    323) کافی، ج 6، ص 356.
    324) کافی، ج 6، ص 356.
    325) کافی، ج 6، ص 306؛ بحارالانوار، ج 66، ص 278.
    326) طب الائمه، ص 67؛ بحارالانوار، ج 66، صص 278.
    327) محاسن، ج 2، ص 313؛ بحارالانوار، ج 66، ص 208.
    328) کافی، ج 6، ص 363؛ بحارالانوار، ج 66، ص 207.
    329) کافی، ج 6، ص 362؛ بحارالانوار، ج 66، ص 208.
    330) کافی، ج 6، ص 363؛ بحارالانوار، ج 66، ص 209.
    331) کافی، ج 6، ص 363؛ بحارالانوار، ج 66، ص 209.
    332) کافی، ج 6، ص 363؛ بحارالانوار، ج 66، ص 209.
    333) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 396؛ بحارالانوار، ج 66، ص 239.
    334) کافی، ج 6، ص 376؛ بحارالانوار، ج 66، ص 239.
    335) دعوات، ص 159.
    336) کافی، ج 6، ص 319؛ بحارالانوار، ج 66، ص 77.
    337) کافی، ج 6، ص 319؛ بحارالانوار، ج 66، ص 77.
    338) کنز العمال ج 10، ص 44.
    339) دعوات ص 154؛ بحارالانوار، ج 66، ص 229.
    340) کنزالعمال، ج 15، ص 280؛ بحارالانوار، ج 66، ص 228.
    341) کافی، ج 6، ص 371؛ بحارالانوار، ج 66، ص 228.
    342) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 383؛ بحارالانوار، ج 66، ص 225.
    343) طب الائمه، ص 138؛ بحارالانوار، ج 66، ص 228.
    344) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 390؛ بحارالانوار، ج 62، ص 297.
    345) کافی، ج 6، ص 366؛ بحارالانوار، ج 66، ص 240.
    346) فردوس، ج 5، ص 370.
    347) طب النبی، ص 11؛ بحارالانوار، ج 62، ص 300.
    348) طب النبی، ص 6؛ بحارالانوار، ج 76، ص 321.
    349) کنزالعمال، ج 6، ص 647.
    350) مکارم الاخلاق، ج 2، ص 328؛ بحارالانوار، ج 66، ص 443.
    351) خصال، ص 612؛ بحارالانوار، ج 66، ص 443.
    352) کنزالعمال، ج 14، ص 186.
    353) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 423؛ بحارالانوار، ج 66، ص 444.
    354) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 423؛ بحارالانوار، ج 66، ص 444.
    355) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 423؛ بحارالانوار، ج 66، ص 444.
    356) کافی، ج 6، ص 340؛ بحارالانوار، ج 62، ص 281.
    357) مستدرک الوسائل، ج 16، ص 405.
    358) خصال، ص 632؛ بحارالانوار، ج 66، ص 168.
    359) کافی، ج 6، ص 358؛ بحارالانوار، ج 66، ص 177.
    360) طب الائمه، ص 125.
    361) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 335؛ بحارالانوار، ج 66، ص 58.
    362) محاسن، ج 2، ص 256؛ بحارالانوار، ج 66، ص 58.
    363) کنزالعمال، ج 15، ص 282.
    364) کنزالعمال، ج 15، ص 282.
    365) دعائم الاسلام، ج 2، ص 145؛ بحارالانوار، ج 62، ص 273.
    366) کنزالعمال، ج 15، ص 455.
    367) کنزالعمال، ج 15، ص 455.
    368) دعائم الاسلام، ج 2، ص 109؛ بحارالانوار، ج 66، ص 76.
    369) محاسن، ج 2، ص 255؛ بحارالانوار، ج 66، ص 66.
    370) بحارالانوار، ج 50، ص 255.
    371) طب الائمه، ص 64.
    372) دعوات،ص 153؛ بحارالانوار، ج 66، ص 75.
    373) کافی، ج 6، ص 316؛ بحارالانوار، ج 66، ص 69.
    374) کافی، ج 6، ص 316؛ بحارالانوار، ج 66، ص 69.
    375) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 348؛ بحارالانوار، ج 66، ص 74.
    376) محاسن، ج 2، ص 266؛ بحارالانوار، ج 65، ص 182.
    377) کنزالعمال، ج 10، ص 31.
    378) طب النبی، ص 7؛ بحارالانوار، ج 62، ص 296.
    379) غیبت نعمانی، ص 67.
    380) طب الائمه، ص 64؛ بحارالانوار، ج 66، ص 101.
    381) کافی، ج 6، ص 310؛ بحارالانوار، ج 66، ص 69.
    382) کافی، ج 6، ص 312؛ بحارالانوار، ج 65، ص 43.
    383) نام های دیگر این پرنده، عبارت است از: علوقس، هوبره، آهوبره، چرز، شوات، تغدری، خرچال، طوی، قوشی.
    384) کافی، ج 6، ص 313؛ بحارالانوار، ج 64، ص 285.
    385) مرآةالعقول، ج 22، ص 133.
    386) کافی، ج 6، ص 312؛ بحارالانوار، ج 65، ص 6.
    387) کبکنجیر یا کبک انجیر، پرنده ای است شبیه به کبک، اما بزرگتر از آن که در مناطق گرم و معتدل و در صحرا زندگی می کند.
    388) کافی، ج 6، ص 312؛ بحارالانوار، ج 66، ص 75.
    389) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 350؛ بحارالانوار، ج 66، ص 74.
    390) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 350؛ بحارالانوار، ج 66، ص 74.
    391) کافی، ج 6، ص 312؛ بحارالانوار، ج 66، ص 74.
    392) کافی، ج 6، ص 323؛ بحارالانوار، ج 65، ص 207.
    393) کافی، ج 6، ص 323؛ بحارالانوار، ج 65، ص 208.
    394) طب الرضا، ص 63؛ بحارالانوار، ج 62، ص 321.
    395) دعائم الاسلام، ج 2، ص 151؛ بحارالانوار، ج 65، ص 190.
    396) خصال، ص 636؛ بحارالانوار، ج 66، ص 57.
    397) بحارالانوار، ج 66، ص 56.
    398) طب الائمه، ص 137.
    399) کافی، ج 6، ص 344.
    400) نوعی بیماری پوستی است که به واسطه آن، لکه های سفیدی در گردن، بازو، سینه و صورت به وجود می آید.
    401) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 406؛ بحارالانوار، ج 66، ص 256.
    402) کافی، ج 6، ص 344؛ بحارالانوار، ج 66، ص 256.
    403) گیاهی خوشبو و صحرایی که در عربی به آن سعد می گویند.
    404) کافی، ج 6، ص 379؛ بحارالانوار، ج 66، ص 435.
    405) کافی، ج 6، ص 378؛ بحارالانوار، ج 66، ص 435.
    406) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 412؛ بحارالانوار، ج 62، ص 235.
    407) طب النبی، ص 9؛ بحارالانوار، ج 62، ص 298.
    408) خصال، ص 343؛ بحارالانوار، ج 66، ص 151.

    409) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 415؛ بحارالانوار، ج 66، ص 153.
    410) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 380؛ بحارالانوار، ج 66، ص 152.
    411) کافی، ج 5، ص 308.
    412) بحارالانوار، ج 62، ص 271.
    413) طب الرضا، ص 36، بحارالانوار، ج 62، ص 324.
    414) طب الائمه، ص 137؛ بحارالانوار، ج 66، ص 153.
    415) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 380؛ بحارالانوار، ج 66، ص 151.
    416) کافی، ج 6، ص 352؛ بحارالانوار، ج 66، ص 152.
    417) کافی، ج 6، ص 287؛ مکارم الاخلاق، ج 1، ص 333.
    418) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 377؛ بحارالانوار، ج 66، ص 149.
    419) کافی، ج 6، ص 286؛ بحارالانوار، ج 66، ص 270.
    420) کنزالعمال، ج 7، ص 188.
    421) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 334؛ بحارالانوار، ج 66، ص 255.
    422) کافی، ج 6، ص 304؛ بحارالانوار، ج 66، ص 274.
    423) کافی، ج 6، ص 305؛ بحارالانوار، ج 66، ص 274.
    424) کافی، ج 6، ص 305؛ بحارالانوار، ج 66، ص 275.
    425) کافی، ج 6، ص 305؛ بحارالانوار، ج 66، ص 274.
    426) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 335؛ بحارالانوار، ج 66، ص 275.
    427) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 408.

    428) کافی، ج 6، ص 342؛ بحارالانوار، ج 66، ص 263.
    429) محاسن، ج 2، ص 425؛ بحارالانوار، ج 66، ص 398.
    430) مکارم الاخلاق، ج 1، ص 412؛

    431) کافی، ج 6، ص 327؛ بحارالانوار، ج 64، ص 273.
    432) کافی، ج 6، ص 326؛ بحارالانوار، ج 66، ص 394.
    433) کافی، ج 6، ص 326؛ بحارالانوار، ج 66، ص 399.
    434) کافی، ج 6، ص 330؛ بحارالانوار، ج 66، ص 399.
    435) محاسن، ج 2، ص 169؛ بحارالانوار، ج 66، ص 86.
    436) کافی، ج 6، ص 319؛ بحارالانوار، ج 66، ص 86.
    437) کافی، ج 6، ص 319؛ بحارالانوار، ج 66، ص 86.
    438) کافی، ج 6، ص 319؛ بحارالانوار، ج 66، ص 86.
    439) کافی، ج 6، ص 344؛ بحارالانوار، ج 66، ص 257.
    440) طب الائمه، ص 136؛ بحارالانوار، ج 66، ص 189.
    441) طب الائمه، ص 136؛ بحارالانوار، ج 66، ص 189.
    442) طب الائمه، ص 136؛ بحارالانوار، ج 66، ص 189.
    443) کافی، ج 2، ص 359؛ بحارالانوار، ج 96، ص 189.
    444) طب الائمه، ص 136؛ بحارالانوار، ج 96، ص 189.




    امضاء


صفحه 7 از 7 نخستنخست ... 34567

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

کلمات کلیدی این موضوع

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
© تمامی حقوق از جمله طراحی قالب برای سایت آیه های انتظار محفوظ می باشد © طراحی و ویرایش Masoomi