اجتماع انسانی متشکل از حقوق و وظایف افراد گوناگون در قبال یکدیگر است که با رعایت این حقوق، بسیاری از مشکلات جامعه حل گشته و زندگی افراد در جهت صلح و آرامش سوق پیدا میکند. عقل و فطرت سلیم بشری حکم میکند که انسان دارای حقوقی است و در یک خانواده که اساسی ترین رکن جامعه است والدین از مسئولان ادای این حقوق به شمار میآیند؛ پیش از آنکه والدین بر فرزند خود حقی پیدا کنند، حق فرزند نسبت به والدین پدید میآید، و بر آنان است که چون باغبانی دلسوز در پرورش این گلهای زیبای زندگی بکوشند. زمانی که والدین وظایف خود در قبال فرزندان خویش از جمله تربیت صحیح و آموزش احکام الهی را به خوبی انجام دهند ، نتایج اعمال خود که فرزند صالح و نیک است را مشاهده خواهند نمود.
از نظر عقل و شرع و عرف، والدین موظفند حقوق معنوی و مادی فرزندی را که خود زاده اند، مراعات نمایند، نیک و بد فرزند در این جهان، از پدران و مادران بر میخیزد و آنان در قبال هر گونه ندانم کاری و سهل انگاری معاقبند، امام سجاد(ع) میفرماید: حق فرزندت بر تو این است که بدانی او از تو است و نیک و بد این جهانش به تو بستگی دارد؛ و تو نسبت به تربیت درست و راهنماییاش به سوی خدای عزوجل و یاریاش در مسیر طاعت خدا مسئولی. دربارهاش چنان کوشش نما که بدانی رفتار نیک نسبت به او پاداش، و رفتار بدت نسبت به او کیفر دارد.