جشن و سوگواری از دیدگاه تشیع و وهابیت
وهابیان برپایی هر نوع مجلسی را برای فوت یا تولد اولیا نوعی عبادت اولیاء الله دانسته و آن را به عبادت بت همانند کردهاند: «هی نوع من العبادة لهم و تعظیمهم..»[1]
آنان در تأیید گفته خویش به رفتار اعراب جاهلیت اشاره نمودهاند که به هر مناسبتی همچون تولد یا فوت یا خاطرهای زیبا و بد، در بتخانه جمع شده، به شادی و سوگواری میپرداختند و با آن که به خدای یکتا اعتقاد داشتند این دست ساختهای خویش را همهکاره زمین دانسته، به آنها توسل میکردند:
«و یقولون هؤلاء شفعاؤنا عند الله»؛ و میگویند اینها نزد خدا شفاعتگران ما هستند.
باید اذعان کرد که نه تنها وهابیان بلکه همه مسلمانان با برگزاری مجالس شرک آلود مخالفند، اما سؤال این است چرا وهابیان با هر مجلسی، هر چند شرک آمیز نباشد، مخالفت میکنند؟ آیا به این علت نیست که میخواهند به عقاید عدهای از مسلمانان بتازند و اندیشه و فکر آنان را خلاف دین جلوه دهند؟