درنگ در کوچه پروین
ﮔﻮﻫﺮ ﺍﺷﻚ
ﺁﻥ ﻧﺸﻨﻴﺪﻳﺪ ﻛﻪ ﻳﻚ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﺷﻚ
ﺻﺒﺤﺪﻡ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﻳﺘﻴﻤﻲ ﭼﻜﻴﺪ
ﺑﺮﺩ ﺑﺴﻲ ﺭﻧﺞ ﻧﺸﻴﺐ ﻭ ﻓﺮﺍﺯ
ﮔﺎﻩ ﺩﺭ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﻭ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﺩﻭﻳﺪ
ﮔﺎﻩ ﺩﺭﺧﺸﻴﺪ ﻭ ﮔﻬﻲ ﺗﻴﺮﻩ ﻣﺎﻧﺪ
ﮔﺎﻩ ﻧﻬﺎﻥ ﮔﺸﺖ ﻭ ﮔﻬﻲ ﺷﺪ ﭘﺪﻳﺪ
ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺍﻓﺘﺎﺩ ﺑﺪﺍﻣﺎﻥ ﺧﺎﻙ
ﺳﺮﺥ ﻧﮕﻴﻨﻲ ﺑﺴﺮ ﺭﺍﻩ ﺩﻳﺪ
ﮔﻔﺖ، ﻛﻪ ﺍﻱ، ﭘﻴﺸﻪ ﻭ ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﭼﻴﺴﺖ
ﮔﻔﺖ ﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﺗﻮ ﭼﻪ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺷﻨﻴﺪ
ﻣﻦ ﮔﻬﺮ ﻧﺎﺏ ﻭ ﺗﻮ ﻳﻚ ﻗﻄﺮﻩ ﺁﺏ
ﻣﻦ ﺯ ﺍﺯﻝ ﭘﺎﻙ، ﺗﻮ ﭘﺴﺖ ﻭ ﭘﻠﻴﺪ
ﺩﻭﺳﺖ ﻧﮕﺮﺩﻧﺪ ﻓﻘﻴﺮ ﻭ ﻏﻨﻲ
ﻳﺎﺭ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ﺷﻘﻲ ﻭ ﺳﻌﻴﺪ
ﺍﺷﻚ ﺑﺨﻨﺪﻳﺪ ﻛﻪ ﺭﺥ ﺑﺮ ﻣﺘﺎﺏ
ﺑﻲ ﺳﺒﺐ، ﺍﺯ ﺧﻠﻖ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺭﻣﻴﺪ
ﺩﺍﺩ ﺑﻬﺮ ﻳﻚ، ﻫﻨﺮ ﻭ ﭘﺮﺗﻮﻱ
ﺁﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﻭ ﮔﻮﻫﺮ ﻭ ﺍﺷﻚ ﺁﻓﺮﻳﺪ
ﻣﻦ ﮔﻬﺮ ﺭﻭﺷﻦ ﮔﻨﺞ ﺩﻟﻢ
ﻓﺎﺭﻏﻢ ﺍﺯ ﺯﺣﻤﺖ ﻗﻔﻞ ﻭ ﻛﻠﻴﺪ
ﭘﺮﺩﻩ ﻧﺸﻴﻦ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﺯﻳﻦ ﭘﻴﺸﺘﺮ
ﺩﻭﺭ ﺟﻬﺎﻥ، ﭘﺮﺩﻩ ﺯ ﻛﺎﺭﻡ ﻛﺸﻴﺪ .......
-دیوان اشعار پروین اعتصامی
نقل قول
