کارشناسان معتقدند ، رمز ماندگاری و حیات آینده کشورها در روند جهانی شدن،در گرو نگاه کیفی و برنامه ای به صنایع دستی است. مولود فرآیند جهانی شدن حرکت به سمت یکپارچگی زندگی بشری است و آنچه که در این فضا می توانداصالت و قومیتها را زنده و پویا نگه دارد ، عمق دادن به هنر و فرهنگ محلی و منطقهای با رویکرد زمان خود است .فضای جهانی شدن ، روح حاکم زمان ماست و با انزوا ، بی تفاوتی و یا پیروی کورکورانه نمیتوان پیروز این میدان رقابت بود.