رابطه شفاعت با مقام معنوى مؤمنان
چكيده
يكى از موضوعات مهم اعتقادى، مسئله شفاعت در آخرت است. درباره اين موضوع، اين پرسش قابل طرح است كه از منظر قرآن، آيا بين هريك از شفاعت كردن و مورد شفاعت قرار گرفتن در آخرت، با مقام معنوى شخص به معناى اصطلاحى كه در عرفان نظرى رايج است، رابطه اى تكوينى وجود دارد يا خير؟ اين مقاله با رويكرد نظرى و با روش مطالعه اسنادى، آيات قرآن درباره شفاعت را در هشت دسته طبقه بندى كرده و ارتباط آنها با يكديگر را مورد بررسى قرار داده است. در نهايت، اين پژوهش بدين يافته رسيده كه از نظر قرآن، شفاعت كردن از آثار تكوينى مقام معنوى، به اصطلاح رايج در عرفان نظرى، است كه فرد باايمان با اجراى برنامه هاى الهى همانند نماز شب، به اذن الهى، بدان دست مى يابد. همچنين، بين شفاعت شدن و مقام معنوى مصطلح نيز رابطه تكوينى مستقيمى وجود دارد؛ بدين سان كه فرد بعد از اينكه مورد شفاعت قرار گرفت، تكوينا به مقام معنوى بالاترى نسبت به گذشته دست خواهد يافت.
كليدواژه ها: شفاعت، مقام معنوى، شرك، ايمان، اذن الهى.