پرستش عاشقان
فی صحیفه ادریس علیه السلام : (طوبی لقوم عبدونی حبا و اتخذونی إ لها و ربا سهروا اللیل و دأ بوا النهار طلبا لوجهی من غیر رهبه و لا رغبه و لا لنار و لا جنه بل للمحبه الصحیحه و الا راده الصریحه و الانقطاع عن الکل إ لی ) .
در صحیفه ادریس آمده است :
خوشا آنان که از روی عشق مرا پرستیدند و مرا معبود و پروردگار خود گرفتند ، برای خاطر من شبها نخوابیدند و روزها کوشیدند و این نه از روی ترسی و نه از بهر امیدی ، نه از هراس دوزخی و نه به طمع بهشتی ، بلکه به سبب محبت راستین و اراده بی شائبه و بریدن از همه چیز و دل بستن به من . (14)
هر که را من دوستش داشته باشم او را می کشم
َنْ سَأَلَنِی أَعْطَیْتُهُ وَ مَنْ أَعْطَانِی شَکَرْتُهُ وَ مَنْ عَصَانِی سَتَرْتُهُ وَ مَنْ قَصَدَنِی أَبْقَیْتُهُ وَ مَنْ عَرَفَنِی خَیَّرْتُهُ وَ مَنْ أَحَبَّنِی ابْتَلَیْتُهُ وَ مَنْ أَحْبَبْتُهُ قَتَلْتُهُ وَ مَنْ قَتَلْتُهُ فَعَلَیَّ دِیَتُهُ وَ مَنْ عَلَیَّ دِیَتُهُ فَأَنَا دِیَتُهُ) . (15)
خداوند تبارک و تعالی می فرماید :
هر کس مرا بخواند اجابت کنم ، و هر کس از من
چیزی بخواهد به او عطا کنم ، و هر کس که در راه من احسان کند ، تشکّر کنم ، و آنکه مرا معصیت کند ، پرده پوشی کنم ، و هر کس به جانب من بیاید او را ثابت قدم بدارم و هر کس مرا بشناسد او را برای کارهای پسندیده برگزینم و هر که مرا دوست بدارد او را به (بلا) مبتلی کنم و هر آنکه را من دوستش داشته باشم او را می کشم (توفیق شهادت در راه خود به او نصیب کنم ) و هر که را من بکشم دیه او را به عهده می گیرم و دیه هر کس که به عهده من باشد ، وصال خود را دیه او قرار می دهم